Το G-Journal Weekend συγκεντρώνει τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τον Γιουσέιν Μπολτ, τους σπρίντερ του νησιού και το παράδοξο των lazy απογόνων του Μπομπ Μάρλεϊ που δάμασαν το χρονόμετρο.
Ο Μελ Γουίτφιλντ ήταν το μεγάλο φαβορί για το Χρυσό μετάλλιο στον τελικό των 400 μέτρων. Καθώς όμως ο Αμερικανός τερμάτιζε 3ος πίσω από τους Αρτούρ Γιντ και Χερμπ ΜακΚίνλεϊ, όλος ο κόσμος αναρωτιόταν ποιοι ήταν εκείνοι οι δύο άγνωστοι Τζαμαϊκανοί που έκαναν την τεράστια έκπληξη σε εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1948. Σταδιακά οι απορίες για τα πρόσωπα έπαψαν και άρχισαν άλλες, ακόμα πιο μεγάλες, οι οποίες φτάνουν ακόμα πιο γιγαντωμένες μέχρι τις μέρες μας. Μα πως διάολο γίνεται και ένα φτωχό νησί με πληθυσμό 2,8 εκατομμύρια κατοίκους μπορεί να κυριαρχεί παγκοσμίως στις ταχύτητες και να ταπεινώνει με αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο ακόμα και τους πάλαι ποτέ κραταιούς Αμερικανούς;
Οι απαντήσεις και οι απόψεις ποικίλουν. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Επσταϊν και το βιβλίο του «Τα γονίδια των σπορ», στο 75% των Τζαμαϊκανών έχει βρεθεί το ένζυμο ECA, το οποίο βοηθάει στην ταχύτερη οξυγόνωση των κυττάρων και των μυών, κάτι που είναι τρομερά σημαντικό στις ταχύτητες, αλλά και στον αθλητισμό γενικότερα. «Το εν λόγω ποσοστό του 75% είναι διπλάσιο από τον μέσο όρο που εμφανίζεται στις άλλες χώρες», υποστηρίζει ο συγγραφέας, αλλά τον τελευταίο καιρό υπάρχει μία διαφορετική αντίληψη που κυριαρχεί σχετικά με τους συγκεκριμένους κατοίκους της Καραϊβικής.
Ναι μεν σχετίζεται με το DNA τους, αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο που έχει να κάνει με την καταγωγή. Ουσιαστικά πρόκειται για παλιούς σκλάβους που μεταφέρθηκαν τους προηγούμενους αιώνες από την δυτική ακτή της Αφρικής. Ηταν πολλά τα εκατομμύρια των ψυχών που πήραν οι δουλέμποροι και τους έστειλαν στις αποικίες του Νέου Κόσμου. Ενα μεγάλο ποσοστών αυτών, οι πιο αδύναμοι, πέθαναν από τις κακουχίες. Επιβίωσαν οι πιο ανθεκτικοί και αυτό είναι σοβαρό όσων αφορά το δυναμισμό και την αντοχή των νέγρων που πρωταγωνιστούν στα αθλήματα στην αμερικανική ήπειρο.
Τι διαφορά όμως έχουν οι Τζαμαϊκανοί με τους νέγρους της Βραζιλίας ή των Η.Π.Α., αφού έχουν την ίδια καταγωγή; Εδώ έρχονται δύο ακόμα δεδομένα να τους δώσουν αβάντα. Ως συνέχεια του θέματος της καταγωγής, η Τζαμάικα ήταν ο τελευταίος σταθμός των δουλεμπόρων και εκεί κατέληγαν οι πλέον ανθεκτικοί-ισχυροί οργανισμοί. Το άλλο έχει να κάνει με την κουλτούρα του σπριντ. Στο νησί αυτό αποτελεί το Νο1 άθλημα. Η ιστορία ξεκίνησε τον 19ο αιώνα, με τους Αγγλους, στους οποίους ανήκε η Τζαμάικα, να στήνουν εκεί σχολεία αθλητισμού, έχοντας προσέξει το ταλέντο του λαού.
Στις αρχές του 20ού αιώνα τη σκυτάλη πήρε ο Νόρμαν Μάινλι. Πρόκειται για τον εθνικό ήρωα της χώρας και μετέπειτα πρώτο ηγέτη της ανεξαρτησίας. Εκείνος ήταν σπρίντερ στα νιάτα του και έδωσε μεγάλη ώθηση, λειτουργώντας εκ νέου όλα εκείνα τα σχολεία. Χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης δυναμικής είναι ότι τους σχολικούς αγώνες του 2015 τους παρακολούθησαν 30.000 λαού. Με τα σπριντ τρελαίνονται περισσότεροι απ’ ότι με κάθε άλλο άθλημα, ακόμα και με το ποδόσφαιρο, που μάλιστα έχει πάει και σε Μουντιάλ.
Αποτέλεσμα όλων όσων είπαμε και ακόμα τόσων άγνωστων στοιχείων, είναι ότι το ταχύτερο αρσενικό (Γιουσέιν Μπολτ με 9.58) και η ταχύτερη κυρία του κόσμου (Σέλι Αν-Φρέιζερ Πράις 10.70) προέρχονται από τις γειτονιές του Κίνγκστον. Από εκεί έρχονται και άλλοι τέτοιοι, όπως ο προηγούμενος κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, Ασάφα Πάουελ ή η θρυλική Μέρλιν Οτι, η οποία στα 52 της τρέχει ακόμα κάτω από 12 δευτερόλεπτα. Γενικότερα πέντε από τα αγόρια της χώρας έχουν τρέξει κάτω από 9.80 και άλλα τόσα κορίτσια κάτω από 10.82.
Υπάρχουν ακόμα διάφορες και πολλές θεωρίες συνωμοσίας. Φυσικά τα αναβολικά βρίσκονται μέσα σε αυτές. Βέβαια, εάν ήταν κάτι τέτοιο, οι Αμερικανοί δεν θα τους είχαν αφήσει ν’ αλωνίζουν έτσι. Τώρα το πως μπορούν ν’ αποδειχτούν όλα τα παραπάνω (θετικά και αρνητικά), δεν το γνωρίζει κανείς. Εκείνο όμως που όλοι ξέρουμε, είναι ότι οι Τζαμαϊκανοί άνδρες και γυναίκες έχουν τρέξει τα 100 μέτρα με τους 19 από τους 26 ταχύτερους χρόνους όλων των εποχών και αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο, ούτε αποκλειστικά προϊόν ντόπας. Κάτι έχει το μέρος, το νερό, τα γονίδια, μα πάνω απ’ όλα αυτή η παράδοξη τρέλα ότι σε αυτό το νησί της ανεμελιάς, του lazy ρυθμού της ρέγκε, έχουν βαλθεί να δαμάσουν τον χρόνο…
Πηγή: www.defencenet.gr
