“Εσύ, καημένη Βίστριζα, ποτέ δεν μένεις στέρφη,
‘συ, με τα κεφαλάρια σου και με τις νερομάνες,
το Σμοκοβίτη έχεις γονιό, το Γαρδικιώτη αδέρφι,
έχεις και λιανοξάδερφα, γράνες και παραγράνες.
Η Καταβόθρα να ‘ν’ καλά, καλά και τα Βαρδούσια,
καλά να ‘ναι κι αυτή η Οξυά, με τις πηγές που ορίζουν,
βουνά ‘ναι και χιονίζονται κι έχουν τα χιόνια πλούσια,
βουνά ‘ναι κι όλο βρέχονται και σε νεροταγίζουν”.
Τραγουδισμένη από τους κατοίκους των χωριών που την περιβάλλουν η Βίστριζα αποτελεί σημείο αναφοράς στο πέρασμα των αιώνων. Άλλοτε για την ομορφιά και την χρησιμότητα της και άλλοτε για την ανθεκτικότητα της αφού κατά καιρούς καλείται να αντέξει τη μανία του Ινάχου ποταμού.
Το λέει άλλωστε και το όνομα της. αφού το «Βίστριζα» προέρχεται από τη σλαβικής προέλευσης λέξη Bistrii =ταχύς, ορμητικός). Ονομάζεται επίσης και Ίναχος, από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια. Στην περί τον Ίναχο περιοχή κατοικούσαν οι Ιναχιείς, οι οποίοι συγκρούστηκαν και νικήθηκαν από τους Αινιάνες.
Όσοι γνωρίζουν την περιοχή της Σπερχειάδας, γνωρίζουν και την τοποθεσία “Βίστριζα”. Είναι το μέρος που κατεβαίνει από τα Βαρδούσια όρη ο ποταμός Ίναχος, για να ενωθεί με τον Σπερχειό. Ουσιαστικά ο Ίναχος αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Οίτης και Βαρδουσίων.
Η γέφυρα του ποταμού Ινάχου (Βίστριζα) βρίσκεται πάνω στον επαρχιακό δρόμο που συνδέει τη Σπερχειάδα με την Υπάτη. Πρόκειται για ένα πανέμορφο αρχιτεκτονικά πέτρινο γεφύρι. Αρχισε να κατασκευάζεται στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο το έργο ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 30, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης της χώρας με τους Βαλκανικούς πολέμους, τον πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο και τη Μικρασιατική καταστροφή. Η μελέτη της γέφυρας εκπονήθηκε το 1906 και συμμετείχαν και Γάλλοι εμπειρογνώμονες. Η γέφυρα έχει συνολικό μήκος 129,5 μέτρα και πλάτος 3,00 μέτρα και αποτελείται από πέντε τόξα, τα οποία πατούν σε τέσσερα μεσόβαθρα και δύο ακρόβαθρα.
Τα βάθρα είναι κατασκευασμένα από καλοδουλεμένη λιθοδομή κατά το πολυγωνικό σύστημα δομής (κυψελωτό) στο μεγαλύτερο μέρος τους εκτός από τους ημικυκλικούς προβόλους που είναι κατασκευασμένοι από ισομεγέθεις γωνιόλιθους κατά το ισόδομο σύστημα δομής.
Οι στέψεις των βάθρων είναι κατασκευασμένες από μπετόν αρμέ και πάνω σε αυτές πατούν οι πυλώνες της γέφυρας που διαμορφώνονται από δίδυμα τοιχία, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με τοξωτή κατασκευή λίγο πριν αυτά συναντήσουν το οδόστρωμα.
Η μορφή της γέφυρας ολοκληρώνεται με κάποιες αυστηρές και λιτές διακοσμήσεις, όπως οι καλοδουλεμένες λιθοδομές των βάθρων, οι κλιμακωτές απολήξεις των πυλώνων, τα ορθογώνια πλαίσια των στηθαίων καθώς και το λιτό και απέριττο κιγκλίδωμά του.
Η γέφυρα αποτελεί ένα αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα οδομηχανικής της περιόδου του Μεσοπολέμου.
Λίγο πριν το επόμενο προαναγγελθέν κύμα κακοκαιρίας που αναμένεται να ντύσει τη Βίστριζα στα λευκά, μια βόλτα στη γέφυρα μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε πανέμορφες εικόνες με τον Ίναχο να κατηφορίζει φουριόζος προς τον Σπερχειό, σχηματίζοντας εντυπωσιακούς καταρράκτες….
