Και ένα αυθάδικο «Τότε» έρχεται να μπλεχτεί με τους ήχους του εμβληματικού Ζεϊμπέκικου του Διονύση Σαββόπουλου και την καθηλωτική φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου, απογειώνοντας το μήνυμα…
Άσε την ψυχή σου να ξεχειλίσει!
Ακόμη ένα τηλεοπτικό σποτ της ΑΜΣΤΕΛ που «μιλάει» στα μυαλά των ανθρώπων που δεν χωράνε σε «κουτάκια», που απορρίπτουν τα στερεότυπα, που αψηφούν τις παγιωμένες κοινωνικές πεποιθήσεις.
Ανάμεσα σε αυτό το χαρούμενο γεμάτο ενέργεια πλήθος που εμφανίζεται στο διαφημιστικό, ένα κορίτσι από τη Λαμία, στα κεντρικά πρόσωπα του σποτ.
Εlena Sunny – Τόσο σκοτεινή, τόσο φωτεινή…!
Ένα φρέσκο κορίτσι, «διαφορετικό», με σήμα κατατεθέν τις γαλάζιες κοτσίδες και τα μαύρα «ιδιαίτερα» ρούχα της. Βλέποντας την να πλησιάζει στα γραφεία του LamiaNow, για το προκαθορισμένο μας ραντεβού, διαπιστώνω ότι η Έλενα της διαφήμισης δεν ήταν ρόλος, ούτε αποτέλεσμα μιας δημιουργικής συνεργασίας ενδυματολόγων και μακιγιέζ για τις ανάγκες του διαφημιστικού της ΑΜΣΤΕΛ. Η Έλενα της οθόνης και η Έλενα της πραγματικότητας είναι ένα και το αυτό πρόσωπο. Και αυτό, ήταν μια ωραία έκπληξη!
Ένα φρέσκο πλάσμα, αυθεντικό, με ανοιχτό μυαλό και ψυχή που ξεχειλίζει από πάθη και λάθη, από σιγουριά και ανασφάλειες, από όνειρα και φιλοδοξίες. Ένα κορίτσι με φτερά απλωμένα έτοιμα να πετάξουν στους ορίζοντες που ανοίγονται μπροστά της…
Απαλλαγμένη από ξεχαρβαλωμένες πεποιθήσεις και στερεότυπα, καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα στα φώτα αλλά και τα σκοτάδια της, με μια εσωτερική δύναμη που αποτυπώνεται στο χαμόγελο της, στον τρόπο που μιλάει, στον τρόπο που σκέφτεται. Δεν περιμένει το «σύμπαν» να την αποδεχτεί, ούτε να ευθυγραμμιστεί για να καταφέρει όσα ζητάει. Της αρκεί που η ίδια αποδέχεται τον εαυτό της. Της αρκεί η δύναμη της ψυχής της για να ακολουθεί ότι μέσα της βαθιά αγαπά και στο τέλος να τα καταφέρνει…
Όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν «πήρες τη δουλειά…»
«Δεν πίστευα στα αφτιά μου όταν με ειδοποίησαν ότι θα συμμετέχω στο διαφημιστικό. Μου ζητήθηκε να στείλω ένα βιντεάκι όπου θα χορεύω στον ρυθμό ενός τραγουδιού που δεν μου πολυταίριαζε. Έστησα το κινητό μου και προσπαθούσα να εκφραστώ μέσω του χορού όμως η μουσική δεν με ενέπνεε και το αποτέλεσμα της προσπάθειας μου με απογοήτευσε. Δεν ήθελα να δει κανείς το βιντεάκι… Τελικά την τελευταία στιγμή το έστειλα χωρίς να περιμένω καμία ανταπόκριση. Ήμουν σίγουρη ότι ήταν σχεδόν τραγικό. Όμως οι άνθρωποι της παραγωγής προφανώς αναγνώρισαν αυτό που έψαχναν, στο πρόσωπο μου. Λίγο αργότερα μου τηλεφώνησαν ότι επιλέχθηκα»
Μια απίστευτη εμπειρία
«Είχα συμμετάσχει και άλλη φορά σε γυρίσματα διαφημιστικών αλλά εν τέλει δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Όμως αυτή η παραγωγή ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Ένα πλήθος κόσμου που εργάζονταν πυρετωδώς ο καθένας σε αυτό που έπρεπε να κάνει. Συνεργάσιμοι, φιλικοί, μια τεράστια παρέα που παρά τα πολύωρα γυρίσματα δεν έχασε λεπτό την ενέργεια της. Όταν ήρθε η σειρά μου, έπρεπε να χορέψω στον ρυθμό της μουσικής ακολουθώντας ταυτόχρονα τις οδηγίες του σκηνοθέτη. Τριγύρω μου πολλά παιδιά. Δεν φαίνονται καν όλοι στο διαφημιστικό. Μου είχαν δείξει φιγούρες, φώναζαν, τραγουδούσαν, με εμψύχωναν. Το συναίσθημα ήταν συγκλονιστικό…»
Εχει τα πινέλα, έχει και τα χρώματα…
Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα, έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης και στην περίπτωση της Έλενας, ο στίχος δεν ισχύει μόνο αλληγορικά αλλά και κυριολεκτικά αφού είναι μια ιδιαίτερη… ζωγράφος.
φαίνεται πως ο στίχος είναι η δική της πραγματικότητα. Αυτό που Η τέχνη της ζωγραφικής σε ανθρώπινο καμβά. Άλλωστε η μεταμόρφωση ενός προσώπου είναι κι αυτό ένα είδος τέχνης και συνεχόμενης πρόκλησης Αυτός είναι και ο δικός της παράδεισος.
«Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που ακολούθησε τις επιστήμες. Όμως εγώ γεννήθηκα με τα πινέλα του μακιγιάζ στο χέρι. Από πιτσιρίκι μου άρεσε να μεταμορφώνομαι. Να ζωγραφίζω το πρόσωπο μου, να μεταμφιέζομαι και να χορεύω. Δεν θα μπορούσα να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάτι άλλο. Έτσι, στην Αθήνα πήγα σε σχολή μακιγιάζ και καταρτίστηκα σε όλα τα είδη του. Απλό, καθημερινό, νυφικό, για ιδιαίτερες περιστάσεις, θεατρικό, τηλεοπτικό, body painting, special effects … Η μεταμόρφωση ενός προσώπου είναι κι αυτό ένα είδος τέχνης και συνεχόμενης πρόκλησης. Ότι έχει να κάνει με μακιγιάζ το λατρεύω. Μοιράζω το χρόνο μου ανάμεσα σε Λαμία και Αθήνα, όμως αν προκύψει δουλειά μπορώ να πάω οπουδήποτε. Είναι τιμή μου να με επιλέγουν και να με εμπιστεύονται ως επαγγελματία και είναι χαρά μου να αφήνονται στα χέρια μου…»
Με τι ξεχειλίζει η ψυχή της;
«Ο χορός κάνει την ψυχή μου να ξεχειλίζει. Είναι ο δικός μου τρόπος να βιώνω το φως ή το σκοτάδι μου. Να τα «σπάω» ή να ξεσπάω, να γαληνεύω, να ηρεμώ. Να αφήνω τα συναισθήματα μου να «πετάξουν» και την ψυχή μου να ξεχειλίσει….»
Ο καθένας μπορεί…«Σκέφτομαι ότι ίσως κάποιοι άνθρωποι που θα με ακούσουν να περιγράφω την εμπειρία μου ίσως θέλουν να ζήσουν τη δική τους. Δεν ξέρω αν είναι εύκολο ή δύσκολο αλλά σίγουρα έχω να τους πω ότι δεν είναι ακατόρθωτο. Τα στερεότυπα έχουν σπάσει. Ο καθένας ανεξάρτητα από την ηλικία ή την φυσιογνωμία του μπορεί να ταιριάζει σε μια τηλεοπτική παραγωγή. Απλά, τολμήστε το!
Αυτή να υποθέσουμε ότι είναι η άχρηστη είδηση της ημέρας ;