Η καλλισθενική γυμναστική ή calisthenics είναι μία μέθοδος άσκησης/προπόνησης όπου χρησιμοποιείται το βάρος του σώματος και όχι κάποια βάρη. Μοιάζει πολύ με την ενόργανη. Περιλαμβάνει μία ποικιλία κινήσεων όπως κάμψεις, έλξεις, βυθίσεις, αιωρήσεις και άλματα.
Η καλλισθενική γυμναστική ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα. Προέρχεται από τις αρχαιοελληνικές λέξεις «κάλλος» και «σθένος», που σημαίνουν ομορφιά και δύναμη αντίστοιχα. Λέγεται, βέβαια, ότι ίσως πήρε το όνομά της και από τον ιστορικό Καλλισθένη, ενός από τους φερόμενους ως πρώτους υποστηρικτές της. Σήμερα, πάντως, γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπως η Ρωσία και η Ουκρανία.
Η αφορμή για αυτό το θέμα ήρθε από τον Ισιντόρ Παπαγιάννη, έναν 21χρονο φοιτητή Στατιστικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος «μεταμόρφωσε» το σώμα του ακολουθώντας αυτό το είδος προπόνησης και ανέβασε στο διαδίκτυο το ακόλουθο βίντεο…
Έτσι, ο Ισιντόρ ανεβάζει φωτογραφίες του και μας περιγράφει τη δική του εμπειρία…
Ξεκίνησα το calisthenics τυχαία. Πριν ενάμιση χρόνο, όπως περνούσα από την Πανεπιστημιούπολη, είδα ανάμεσα στα δέντρα κάποια παιδιά να κάνουν κάτι περίεργες ασκήσεις στο μονόζυγο. Εντυπωσιάστηκα από τα κόλπα και τη δυσκολία του στις κινήσεις και τις επαναλήψεις.
Στην αρχή έπαιρνα συμβουλές από διάφορα παιδιά που ασχολούνταν, αλλά και μέσω Ίντερνετ. Σιγά-σιγά ξεκίνησα να πειραματίζομαι μόνος μου, ή και με άλλα παιδιά προκειμένου να βοηθάμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά άτομα που ασχολούνται, αλλά μεμονωμένα. Δεν υπάρχουν αρκετές ομάδες ούτε αγώνες. Μόνο στη Θεσσαλονίκη γίνεται μια διοργάνωση υπό τη μορφή επίδειξης, όμως όχι με αυστηρά αγωνιστικούς όρους.
Όταν λέω σε κάποιον ότι κάνω calisthenics δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς κάνω. Μάλιστα, πολλοί σνομπάρουν την καλλισθενική γυμναστική επειδή δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το γυμναστήριο και τα βάρη. Δεν «φουσκώνεις» τόσο, οπότε αμφισβητείται.
Υπάρχουν 4-5 καλά μέρη στην Αθήνα όπου πηγαίνω και γυμνάζομαι. Ειδικά, ο χώρος πίσω από το Καλλιμάρμαρο και η Πανεπιστημιούπολη είναι ιδανικά σημεία – με μονόζυγα, δίζυγα, χώρο για τρέξιμο. Συνήθως πηγαίνω μόνος, ή με τον αδερφό μου, αλλά πάντα θα βρω άλλους 2-3 σε κάθε σημείο και θα γυμναστούμε παρέα.
Το θετικό της καλλισθενικής γυμναστικής είναι ότι δεν έχει αυστηρούς κανόνες και, έτσι, πιέζεις τον εαυτό σου όσο θες αναλόγως πού θες να φθάσεις. Για παράδειγμα, μπορείς να προσθέσεις βάρη και, γενικά, ανεβάζεις το επίπεδο με πιο δύσκολες ασκήσεις.
Είναι ένα είδος γυμναστικής που δύσκολα το βαριέσαι άπαξ το ξεκινήσεις. Ειδικά αν θες να χάσεις κιλά και να «χτίσεις» το σώμα σου, είναι από τις πιο σίγουρες μεθόδους. Επίσης, δεν κινδυνεύεις να τραυματιστείς, εφόσον κάνεις καλή προθέρμανση. Απλώς, κάποιες δύσκολες τεχνικές ασκούν παραπάνω πίεση σε ώμους και καρπούς.
Αν και μοιάζει πολύ με την ενόργανη, η καλλισθενική γυμναστική -του δρόμου- με κέρδισε επειδή σου δίνει την ελευθερία να πειραματιστείς, συν ότι έχει το πλεονέκτημα πως γίνεται σε εξωτερικό χώρο.
