“Πεποίθηση νίκης” και έλεγχο του Αιγαίου χωρίς να “ρίξει τουφεκιά” επιδιώκει η Τουρκία, με τρόπο μεθοδικό και επίμονο! Το “χτίσιμο” αξιόπιστης και ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας στο οποίο το καθεστώς Ερντογάν επένδυσε από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία, αρχίζει να αποδίδει επικίνδυνα σ΄ ότι αφορά στην Ελλάδα.
Η πραγματική δύναμη των Τούρκων δεν θα ΄ναι ούτε τα F-35 ,ούτε οι S-400. Η ανατροπή που επιχειρεί έχει να κάνει με το Πολεμικό Ναυτικό ,όπου παραδοσιακά η Τουρκία υστερούσε δραματικά σε σχέση με την Ελλάδα.
Η Άγκυρα μετά από τη ναυπήγηση “εθνικών” πολεμικών πλοίων ,προχωρά τάχιστα στη σχεδίαση τουρκικής παραγωγής υποβρυχίων, τα οποία φιλοδοξεί να εξοπλίσει με τουρκικής κατασκευής ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα. Πρόκειται για εξέλιξη που αν φθάσει μέχρι τέλους θα φέρει την απόλυτη ανατροπή στη ναυτική κυριαρχία στο Αιγαίο.
Αυτή τη στιγμή η Τουρκία “τρέχει” δύο εξαιρετικά σημαντικά ναυπηγικά προγράμματα. Το ένα έχει να κάνει με τη ναυπήγηση έξι υποβρυχίων τύπου Reis τα οποία είναι ακριβώς ίδια με τα δικά μας υποβρύχια τύπου 214, που έχουν γίνει γνωστά ως τύπος ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ!
Οι Γερμανοί της Thyssen αφού εισέπραξαν τα ελληνικά δισεκατομμύρια για τα τέσσερα υποβρύχια πήγαν απέναντι και με πολύ μικρότερο κόστος! Κι αυτό ,γιατί την ανάπτυξη του προγράμματος, εμείς την πληρώσαμε!
Αυτό είναι γνωστό και προσθέτει ένα ακόμη ερώτημα στην υπόθεση των υποβρυχίων για την οποία αυτές τις ημέρες η ελληνική δικαιοσύνη θα αποφασίσει για το “μαύρο χρήμα” που κυκλοφόρησε. Το ερώτημα είναι, γιατί όσοι διαπραγματεύθηκαν το πανάκριβο πρόγραμμα των υποβρυχίων δεν έθεσαν απαράβατο όρο στους Γερμανούς, ότι δεν μπορούν να ναυπηγήσουν τα ίδια στην Τουρκία…
Απάντηση καμία…
Το ναυπηγικό πρόγραμμα που είναι λιγότερο γνωστό αλλά περισσότερο επικίνδυνο είναι αυτό που το ονομάζουν MiLDEN (Milli Denizalt?). Πρόκειται για μια φιλόδοξη προσπάθεια της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας όχι μόνο να σχεδιάσει και να αναπτύξει μια νέα κατηγορία υποβρυχίων αλλά να αναπτύξει και τα συστήματα των ηλεκτρονικών, τηλεπικοινωνιών, αισθητήρων, συστημάτων πρόωσης και όπλων των υποβρυχίων!
Το πρόγραμμα MiLDEN ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2012 υπό την αιγίδα της Διοίκησης του Κέντρου Ναυτικών Ερευνών της Τουρκίας. Η πρώτη φάση του προγράμματος, διήρκεσε μέχρι το 2015 και είχε να κάνει με τη μελέτη σκοπιμότητας. Η δεύτερη φάση – που ξεκίνησε το 2015 – ολοκληρώνεται φέτος και περιλαμβάνει τον ορισμό των τεχνικών και επιχειρησιακών προδιαγραφών του υποβρυχίου.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η τουρκική αμυντική βιομηχανία ανέπτυξε το εθνικό ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης υποβρυχίων, το “εθνικό” σόναρ, “εθνική” τορπίλη και άλλα σχετικά συστήματα. Στα επόμενα χρόνια,μέχρι το 2023 ,τουρκική εταιρεία θα προσπαθήσει να αναπτύξει ένα εθνικό σύστημα “ανεξάρτητης ισχύος” (AIP) για τα νέα υποβρύχια. Σύστημα που θα τους επιτρέπει να παραμένουν αθόρυβα και “αόρατα” σε κατάδυση για απεριόριστο χρονικό διάστημα!
Η τρίτη φάση του MiLDEN περιλαμβάνει τον σχεδιασμό του κύτους και την εγκατάσταση του συστήματος AIP. Η κατασκευή του πρώτου υποβρυχίου θα ξεκινήσει το 2028 και ο στόχος είναι να παραδοθεί στο τουρκικό ναυτικό το 2033.
Ήδη πολλοί κρατικοί και ιδιωτικοί εργολάβοι στον τομέα της άμυνας – καθώς και τα εθνικά ερευνητικά ινστιτούτα – εργάζονται για την ανάπτυξη και την παραγωγή “αυτόχθονων” συστημάτων που θα εγκατασταθούν στα έξι υποβρύχια Reis-class (Type-214TN) και θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για την κατασκευή των υποβρυχίων MiLDEN.
Η Aselsan για παράδειγμα θα παράγει, θα εγκαταστήσει και θα ενσωματώσει το σύστημα ESS ARES-2N στην τάξη Reis, μαζί με το ραντάρ Alper LPI, ένα ολοκληρωμένο σύστημα επικοινωνιών, ένα σύστημα δορυφορικής επικοινωνίας X-band και μια θερμική κάμερα απεικόνισης για τα περισκόπια Carl Zeiss Optronics.
Η Milsoft θα αναπτύξει το λογισμικό για το σύστημα επικοινωνίας Link-11/22, ενώ η Havelsan θα ενσωματώσει το σύστημα SEDA (σύστημα ενσωμάτωσης και ελέγχου Sonar) και το σύστημα TorakS (σύστημα ελέγχου εκτόξευσης τορπιλών, το οποίο αποτελεί μέρος του συστήματος SEDA) με το ISUS-90 / 72 Combat Management System (CMS) από τη γερμανική εταιρεία Atlas Elektronik.
Το κρατικό ερευνητικό ίδρυμα TUBITAK-MAM πρόκειται να αναπτύξει τα υδρόφωνα, το σύστημα ελέγχου της μπαταρίας του σκάφους και το σύστημα υποστήριξης ζωής του νέου υποβρυχίου. Το σύστημα πρόωσης, και μια AIP νέας γενιάς, θα αναπτυχθεί από την τουρκική εταιρεία IdeaLab.
Το τουρκικό ναυτικό διοργάνωσε μια συνάντηση για το θέμα των υποβρυχίων στις 15 και 16 του περασμένου Ιουνίου στα ναυπηγεία Tuzla.
Εκεί ο Αρχηγός του τουρκικού ναυτικού είπε μεταξύ άλλων:
«Το γεγονός ότι οι ναυτικές δυνάμεις μας,μπορούν να σχεδιάζουν με βάση τις επιχειρησιακές τους ανάγκες επιβάλλει να μπορούμε να υλοποιήσουμε πολύ πιο φιλόδοξα και μεγάλα έργα με την υποστήριξη του Υφυπουργείου Αμυντικής Βιομηχανίας. Η τουρκική αμυντική βιομηχανία θα είναι σε θέση να αποκτήσει το πρώτο δικό της υποβρύχιο. ”
Το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό θέλει να παραγγείλει το πρώτο “εθνικό” υποβρύχιο το 2030. Ο Αρχηγός του τουρκικού ναυτικού ναύαρχος Μποστάνογλου είπε στην ομιλία του ότι η Τουρκία έχει προχωρήσει τόσο πολύ εξοπλιστικά ώστε έκανε πέντε διορθώσεις στα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214! Διορθώσεις οι οποίες έγιναν δεκτές από τους Γερμανούς. Γι΄ αυτό τα τουρκικά υποβρύχια θα διαφέρουν σε κάποια σημεία από τα ελληνικά σ΄ ότι έχει να κάνει με τις διαστάσεις τους.
Εκτιμάται ότι το “εθνικό” υποβρύχιο της Τουρκίας θα έχει εκτόπισμα 2.400 τόνων, μήκος 70 μέτρων και θα βασίζεται τεχνολογικά στο γερμανικό υποβρύχιο τύπου 214TN. Εκτιμάται ότι θα κατασκευαστούν οκτώ υποβρύχια με προϋπολογισμό ύψους 4,4 δισ. Δολαρίων.
Όλα αυτά την ώρα που στην Ελλάδα,πασχίζουμε να βρούμε λύση για τα δικά μας τέσσερα υποβρύχια τύπου 214, που είναι ακόμη τα πιο σύγχρονα συμβατικά υποβρύχια στον κόσμο. Ποιο είναι το πρόβλημα στο οποίο αναζητούμε λύση; Τα υποβρύχια δεν διαθέτουν τις σύγχρονες τορπίλες που μπορούν να εκτοξεύουν και χρησιμοποιούν ακόμη παλαιού τύπου τορπίλες,οι οποίες αφαιρούν πολλές από τις δυνατότητες τους.
Πηγή: skai.gr
