Γιορτάζουμε σήμερα την λαμπρότερη Θεομητορική εορτή,την Κοίμηση της Θεοτόκου.Η ψυχή της Παναγίας εξήλθε από το σώμα της και μετεστη στον ουρανό.Στην Παναγία μας αποδόθηκαν πολλά ονόματα ,τα θεοτοκωνυμια,με βάση τον τόπο παρουσίας και κατοικίας της και με βάση τον τρόπο που απεικονίζεται.
Οσα ονόματα και αν της αποδοθούν είναι λίγα μπροστά στο μέγεθος της ζωοδοτρας δύναμης που πηγάζει από τη γλυκιά μας Παναγία και στο εύρος των συμβολισμών που Αυτή απηχεί. Αρχικά ,η Παναγία συμβολίζει το φως και το κάλλος.Θα μπορούσε κανείς να Της αποδώσει ποικίλους φωτωνυμους χαρακτηρισμούς,όπως αγλαισμα,αγλαοδωρος, αγλαοκαρπος,αγλαομορ- ρφος,αγλαοπεπλος,αιγλη- φόρος,αιγληεσσα,ηλιοτοκος ηλιοκτιστη,αγγελοκτι- στη,φωσφορος αστήρ.
Η Παναγία μας αποπέμπει το σκότος ,εκπέμπει το ζωογόνο φως,το σεμνό σωματικό κάλλος και το αειφόρο και αεικαλο πνευματικό φως που διαχέεται σε όλη την οικουμένη.Ειναι η φωταγωγός θύρα που αποτρέπει από κακοτραχαλες ατραπούς και προσανατολίζει ορθά το σώμα και τον νου του ανθρώπου.
Ειναι το ακτινοβόλο φως που καθιστά τον άνθρωπο ικανό να διακρίνει το ορθό από το ανορθόδοξο,το έγκυρο από το άκυρο,το αγαθό από το κακό,το ευμορφο από το δύσμορφο,το ευηκοο από το δυσηκοοο,το ευωπητο από το δυσωπητο,το εύγλωττο από το δυσγλωττο και έτσι στην καθημερινότητα του ο καθένας μας να ίσταται στην απανεμη όχθη του ποταμου και όχι στην οχθη της τρικυμίας και των θηριωδών κυμάτων που κατολισθαινουν και αποσαθρωνουν τα εδάφη καθιστώντας τη ζωή των ανθρώπων κόλαση .
Η Παναγία είναι πρότυπο μητέρας.Ειναι η κάθε μητέρα που ταπεινά και επώδυνα γεννά το παιδί της,αναπτύσσει μαζί του μια άρρηκτη,αέναη ,ανιδιοτελή σχέση στοργής,ίσταται δίπλα του άκλονητος και άγρυπνος φρουρός,το ανατρέφει,του μεταλαμπαδεύει τις αδαμαστες και ανεξιτηλες στον χρόνο αξίες ζωής και βιώνει όλα τα καρδιοχτύπια που σφυροκοπούν κάθε μάνα σε κάθε νέα σελίδα που ανοίγεται μπροστά στο παιδί της.Γνωριζει ότι το παιδί της είναι πρώτα παιδί του Θεού και για αυτό ακόμα και τη στιγμή του σταυρικού Του μαρτυρίου,του σωματικού θανάτου Του μπορεί να σκιρτα η καρδιά Της,να ραγίζει το “είναι” Της,να νιώθει συγκορμα και συμψυχα τη βαθιά οδύνη Του,αλλά έχει εκείνη τη βαθιά αίσθηση ότι το παιδί της ανήκει αλλου και η πραγματικη Του ζωη είναι η αιώνια ζωή στα χέρια του δημιουργού.Με αυτόν τον τρόπο παρηγορειται ,όπως και κάθε μάνα που στερείται τη σάρκα της σάρκας της και το φως του φωτός της.
Η Παναγία μας είναι πρότυπο των ανυπερβλητων και ανεξιτηλων στον χώρο και χρόνο ηθικών αρετών και ψυχικων χαρισμάτων.Η Παναγία μας απηχεί την ευγένεια,την καλοσύνη και αγαθοσυνη,την τρυφερότητα και στοργικοτητα,την εγκράτεια και τη σεμνότητα,την ταπεινοφροσύνη και τη μετριοφροσύνη,την υπομονή και το θάρρος.Ειναι καταφυγή των πονουντων,σκέπη των προσευχομενων προς αυτήν,τείχος ακράδαντον σε κάθε πορθητή του σώματος και της ψυχής είτε σχετίζεται με εξωγενείς είτε με εσωγενεις παράγοντες,είναι λιμήν και προστασια των προς αυτή προσφευγόντων. Η Παναγία συμβολίζει την αέναη σύνδεση ζωής και θανάτου. Η ψυχή Της δια του σώματος μετεστη στους ουρανούς, χωρίς να καταλειπει τη γη.
Η Παναγία είναι το υπαρκτό ,ιστορικό πρόσωπο που με τη ζωή και το τέλος Της-τελος σημαίνει κατά βάση σκοπος-κατεδειξε πώς ο σκοπός του καθενός είναι να ενστερνίζεται ο,τι άγει στην υγεία της ψυχής και έπειτα του σώματος που φθείρεται .Άρα τι μας διδάσκει;Μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος στην επίγεια ζωή του οφείλει λόγω και έργω να είναι πάντα ενωρος-στην ώρα του-ωστε να απάγει το κακό που βρίσκεται σε όλα τα πάθη(φιλαυτία,φιληδονία φιλοδοξια,φιλαρχια φιλοκερδεια ,γαστριμαργια…)και συνθλίβει και τον άλλο ανθρωπο καθυποτασσοντας και μετατρέποντας τον σε μέσο ικανοποίησης ευτελών παθών ,αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό αυτοπαγιδεύοντας τον σε μια πλαναισθηση εξουσίας, ισχυος και ανωτερότητας,στην ουσία ,όμως,δηλητηριάζοντας την ψυχή του και καταβαραθρωνοντας την ύπαρξη του.
Η Παναγία είναι Αειμεσιτρια υπέρ των ανθρώπων,Γιάτρισσα με την ιαματική της δύναμη ,Γοργοεπηκοος που ακούει γρήγορα το αίτημα μας, Ελεούσα και χαρίζει ευσπλαχνία, Ζωηρρυτος, από την οποία εκχειλιζει η ζωή, Οδηγήτρια και καθοδηγεί ,Ολβιοδωρος και δωρίζει την ευτυχία, Παρηγορητρα και καταπραυνει τον πόνο της απώλειας,πονολυτρια και κατευνάζει σωματικούς και ψυχικούς πόνους. Δεν έχουν τέλος τα επίθετα με τα οποία μπορεί κανείς να κοσμήσει το φωτοκρατουν πρόσωπο Της. Εκεινο που πρέπει όλοι να αντιληφθούμε είναι ότι η Παναγία είναι η πρέσβειρα της αγάπης,της ειρήνης,της δικαιοσύνης ,της ευγένειας και κάθε αρετής που ενυλωνει την πραγματική αποστολή του καθενός από εμάς που δεν είναι άλλη από την καθυπηρετηση του ΑΓΑΘΟΥ.
Η Παναγία να είναι πάντα ο πλοηγος στην πλώρη του καραβιού που αποπλέει από τον οίκο μας η την πολιτεία μας,συμπλέει στο ταξίδι μας και καταπλεει στα απάνεμα λιμάνια της ατομικής και κοινωνικής νηνεμίας.
