«Πολλές χώρες συμπάσχουν με το ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των Ελγίνειων μαρμάρων», τονίζουν οι Times του Λονδίνου σε άρθρο τους για τις συνέπειες της κλοπής αρχαιοτήτων από ένα έθνος, που συνιστά «ληστεία της ιστορίας, της κληρονομιάς και της ταυτότητάς του».
«Ο κόσμος κατανόησε καλά την αγωνία του Εθνικού Μουσείου του Ιράκ όταν πολύτιμα έργα τέχνης από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας και της Βαβυλωνίας λεηλατήθηκαν μετά τον πόλεμο του Κόλπου του 2003. Και τα μουσεία σε όλο τον κόσμο είναι τώρα υπό πίεση να επιστρέψουν τα έργα τέχνης, ακόμη και τα νομίμως αποκτηθέντα, στη χώρα προέλευσής τους» γράφουν οι Times.
H βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι «οι κλοπές από ληστές τάφων, βανδάλους ναών και αδίστακτους αρχαιολόγους έχουν προκαλέσει εδώ και χρόνια δημόσια κατακραυγή, ενώ τροφοδοτούν την απληστία των παράνομων συλλεκτών. Οι περισσότερες χώρες έχουν πλέον αυστηρούς νόμους που ρυθμίζουν την πώληση ή την εξαγωγή αρχαιοτήτων και οι αστυνομικές δυνάμεις συνεργάζονται στενά για την ανίχνευση κλεμμένων αντικειμένων. Αλλά καθώς οι αρχαιότητες πωλούνται σε αστρονομικές τιμές στη μαύρη αγορά, οι διεθνείς κλέφτες έργων τέχνης βρίσκουν ακόμα πιο εξελιγμένους τρόπους για να αποκρύψουν την προέλευση των λεηλατημένων θησαυρών και να χτυπήσουν υψηλές τιμές στους οίκους δημοπρασιών».
Μιλώντας στους Times, ο ακαδημαϊκός Χρήστος Τσιρογιάννης, που δαπανά ώρες σε πλειστηριασμούς και καταλόγους δημοπρασιών και αναζητά ύποπτα και κλεμμένα έργα τέχνης, τονίζει ότι έχει διασώσει πολλά πολύτιμα ελληνικά και ετρουσκικά αρχαιολογικά αντικείμενα που επρόκειτο να πωληθούν. Τον βοηθάει το γεγονός ότι έχει πρόσβαση στα αρχεία της ελληνικής και της ιταλικής κυβέρνησης που καταγράφουν χιλιάδες αντικείμενα που πέρασαν από τα χέρια ατόμων που καταδικάστηκαν για κλοπή έργων τέχνης – κάτι που, ανεξήγητα, δεν δίνεται στους οίκους δημοπρασιών που αναγκάζονται να σταματήσουν κάποια πώληση την τελευταία στιγμή με σημαντικές απώλειες για την επιχείρησή τους. Ο κ. Τσιρογιάννης -σημειώνει η βρετανική εφημερίδα- διαδραματίζει πολύτιμο ρόλο στην καταπολέμηση αυτού του εγκλήματος. Όμως οι Sotheby’s, Christie’s, Bonhams και άλλοι αξιόπιστοι οίκοι έργων τέχνης ξοδεύουν πολύ χρόνο και χρήματα στην έρευνα της προέλευσης των έργων. Το να τους αρνούνται την πρόσβαση σε αρχεία κλεμμένων αγαθών δεν έχει νόημα: όλοι πρέπει να ενωθούμε για να σταματήσουμε αυτή τη λεηλασία, καταλήγει το κύριο άρθρο των Times.
