Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι ο ήλιος θα πεθάνει σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά δεν ήταν σίγουροι τι θα συμβεί στη συνέχεια, μέχρι σήμερα.
Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, στην οποία εντάσσεται και ο καθηγητής Albert Zijlstra του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, προβλέπουν ότι ο Ήλιος θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο φωτεινό δακτύλιο, που θα μοιάζει με πλανητικό νεφέλωμα. Κοινώς, σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια ο Ήλιος θα μετατραπεί σε ένα γιγαντιαίο λαμπερό δαχτυλίδι σκόνης και αερίου, ένας κόκκινος γίγαντας. Το νεφέλωμα αυτό θα μπορούσε να φτάσει μέχρι την τροχιά της Αφροδίτης, ή ακόμη και να την ξεπεράσει.
Ένα πλανητικό νεφέλωμα σηματοδοτεί το τέλος της ζωής του 90% όλων των ενεργών αστεριών και σημαίνει τη μετατροπή του αστεριού από έναν κόκκινο γίγαντα σε μια νέα μορφή, όμοια με αυτή που μπορείτε να δείτε παρακάτω.
O κόκκινος γίγαντας θα γίνει “λευκός νάνος”:
Οι Βρετανοί αστροφυσικοί του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μοντέλο που τους επιτρέπει να προβλέπουν επακριβώς με βάση τη μάζα του άστρου το μέλλον του, και το βέβαιο τέλος του.
Ο καθηγητής Zijlstra εξηγεί στο NBC News: “Όταν ένα αστέρι πεθαίνει, εκπέμπει μια μάζα αερίου και σκόνης στο διάστημα. Η νέα μορφή, μπορεί να είναι όσο το ήμισυ της μάζας του αστεριού. Αποκαλύπτεται ο πυρήνας του αστεριού, ο οποίος “τελείωσε από καύσιμο”, και τελικά έσβησε”.
Το Ring Nebula (M57):
Αυτή η νέα μορφή καλείται και “διαστημικός φάκελος”. Όπως προσθέτει ο καθηγητής, μετά το “σβήσιμο”, η λάμψη του νέου σώματος θα λάμπει για 10.000 χρόνια, μια περίοδος που θεωρείται πολύ σύντομη στην αστρονομία. Έτσι, το πλανητικό νεφέλωμα μένει ορατό. Μάλιστα μένει ορατό από τεράστιες αποστάσεις, δεκάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.
Σημειώνει δε, πως από αστέρια χαμηλής μάζας όπως ο Ήλιος του πλανητικού μας συστήματος, μπορούν να προκύψουν πολύ πιο πλατιά πλανητικά νεφελώματα σε σχέση με εκείνα που προκύπτουν από αστέρια μεγαλύτερης μάζας. Η διατύπωση αυτή αποτελούσε σημείο τριβής για την επιστημονική κοινότητα τα τελευταία 25 χρόνια.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να πουν με βεβαιότητα αν ένα αστέρι μέτριας μάζας όπως ο Ήλιος, μπορεί να γίνει πλανητικό νεφέλωμα. Το νέο μοντέλο προβλέπει ότι ακόμη και τα αστέρια με σχετικά μικρή μάζα, όπως ο Ήλιος, θερμαίνονται τρεις φορές πιο γρήγορα απ’ ότι προέβλεπαν τα προηγούμενα μοντέλα και άρα μπορούν να μετατρέπονται σε πλανητικά νεφελώματα.
Σταδιακά ο Ήλιος θα εξαντλεί το μεγαλύτερο μέρος των αποθεμάτων υδρογόνου του. Τι θα γίνει όμως στη Γη; Στον πλανήτη μας η τρομερή αύξηση της ηλιακής ακτινοβολίας θα κάνει τους ωκεανούς να εξατμιστούν και τα πετρώματα να λιώσουν μέσα σε μια καυτή κόλαση. Κάθε μορφή ζωής θα έχει εξαφανιστεί πολλά χρόνια πριν φτάσουμε στην τελική φάση.
Η κατάρρευση και η διαστολή του Ήλιου θα καταπιεί τους γύρω πλανήτες, εξ αιτίας της βαρυτικής έλξης. Μετά από εκατομμύρια χρόνια, το νεφέλωμα αυτό θα συσταλεί και θα γίνει ο λευκός νάνος, χάνοντας σταθερά όγκο και μάζα, μέχρι να ψυχραθεί για πάντα.
