Όταν δηλαδή ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος ζήτησαν κι’ έλαβαν από το Πιλάτο το Δεσποτικό Σώμα, το κατέβασαν από τον Σταυρό, το περιέβαλαν σε σινδόνια μαζί με εκλεκτά αρώματα, το τοποθέτησαν σε λαξευτό μνημείο κι’ έβαλαν μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου, παρευρίσκονταν θεωρώντας -κατά τον Ευαγγελιστή Μάρκο- η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία που καθόταν απέναντι του Τάφου.
Άλλη Μαρία εννοούσε οπωσδήποτε την Θεομήτορα. Δεν παρευρισκόταν όμως μόνον αυτές, αλλά και πολλές άλλες γυναίκες όπως αναφέρουν οι Ευαγγελιστές Λουκας και Ματθαίος. (Λουκ. η΄, 3 – Ματθ. κζ΄, 55).
Επειδή λοιπόν αυτές οι γυναίκες εκήρυξαν μετά σθένους την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και συνέβαλον κατά πολύ εις την αψευδή διακήρυξη του μεγάλου αυτού Μυστηρίου τη Πίστεώς μας, ετάχθη παρά των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων, όπως μετά την Κυριακή του Θωμά, να εορτάζουμε των Αγίων αυτών γυναικών την μνήμη, διότι ΠΡΩΤΕΣ αυτές είδον τον Χριστόν Αναστάντα εκ νεκρών και προς πάντας εκήρυξαν το σωτήριο κήρυγμα του Ευαγγελίου, αλλά και την κατά Χριστόν πολιτείαν μετήλθον αρίστως.
πηγή: dogma.gr
