Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Θωμάς Παλιούρας στη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου και την εφημερίδα On Time. Μέσα σε όλα, ο δημοφιλής ηθοποιός εξομολογήθηκε τις δυο φορές που κοίταξε κατάματα τον Χάρο και τον ξεγέλασε, όπως ο ίδιος ομολογεί.
-Στη σκηνή βίωσες και μια επικίνδυνη στιγμή και δεν είναι η μόνη που «συνάντησες» τον Χάρο. Τι συνέβη την πρώτη φορά;
Ναι συνέβη. Ο «κυρ Θάνατος», όπως τον λέω εγώ, παραμόνευε. Ήταν το 2012 στο «Σεσουάρ για δολοφόνους» όταν σωριάστηκα πίσω από την αυλαία της σκηνής. Θυμάμαι ήταν Σάββατο, μόλις είχαμε τελειώσει την πρώτη παράσταση και πηγαίναμε για τη δεύτερη, τη βραδινή. Ξαφνικά ένιωσα δυσφορία και πολύ έντονο πόνο στο στήθος. Σαν να μην είχα αέρα. Έσφιξα τα δόντια, γιατί έπρεπε να βγάλω την παράσταση. Οι συνάδελφοι μου μου έλεγαν να μην παίξουμε και να με πάνε στο νοσοκομείο ή να φωνάξουν ασθενοφόρο. Εγώ όμως πήρα την ευθύνη και τους είπα ότι θα παίξω καθιστός για να μπορέσω να τα καταφέρω. Με το που έπεσε, όμως, η αυλαία δεν άντεξα άλλο. Κατέρρευσα! Κάλεσαν ασθενοφόρο και στο νοσοκομείο μου είπαν μετά από τις εξετάσεις ότι ήταν έμφραγμα του μυοκαρδίου από υπερκόπωση. Κατάλαβα ότι είχα… παίξει «παρέα» με τον «κυρ Θάνατο» αλλά τον ξεγέλασα.
-Να αποκαλύψουμε όμως ότι χάθηκες για λίγο από το προσκήνιο γιατί πέρασες κι άλλο σοβαρό θέμα υγείας πρόσφατα. Για άλλη μια φορά σώθηκες από του «χάρου τα δόντια». Έτσι δεν είναι;
Η αλήθεια είναι ότι κινδύνεψε η ζωή μου σοβαρά για δεύτερη φορά. Ο εφιάλτης άρχισε πριν από περίπου έξι μήνες. Έκανα μια επέμβαση βουβωνοκήλης και, ενώ όλα πήγαιναν καλά, άρχισα να έχω αδυναμία, ιλίγγους και σκοτοδίνες. Κάποια στιγμή σκοτείνιασαν όλα και ένιωσα ότι «φεύγω». Όλον αυτό τον καιρό μπαινόβγαινα στο νοσοκομείο και έκανα πολλές εξετάσεις. Στην αρχή δεν μου βρήκαν τίποτα. Όμως, μετά το πρόβλημα έγινε επικίνδυνο. Έπεσε πολύ χαμηλά ο αιματοκρίτης μου και το προλάβαμε στο «τσακ». Χρειάστηκε να κάνω μεταγγίσεις αίματος. Ευτυχώς μέσα στην ατυχία μου συνήλθα με τη θεραπεία. Και πάνω που πάω να πω «δόξα σου ο Θεός», πέφτω και σπάω το ισχίο μου και στη συνέχεια μου παρουσιάστηκε κι ένα πρόβλημα στον παραθυρεοειδή αδένα, ο οποίος έπρεπε να βγει. Οπότε και χειρουργήθηκα γιατί οι γιατροί πίστευαν ότι εκεί οφείλεται αυτό που έπαθα.
