Τέλος καλό, όλα καλά για τις ευρωπαϊκές τράπεζες; «Όχι ακριβώς», είναι η απάντηση των ειδικών στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Και μάλλον έχουν δίκιο, όταν στους «αδύναμους κρίκους» περιλαμβάνονται τράπεζες από Ιρλανδία και Ισπανία, δύο χώρες οι οποίες αναγκάστηκαν να εισέλθουν σε διαδικασία εφαρμογής μνημονίων, εξαιτίας των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετώπιζε το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.
Ιρλανδία και Ισπανία μπορεί να «βγήκαν» από τα προγράμματα στήριξης, εφαρμόζοντας προγράμματα αυστηρής λιτότητας, αλλά η κρίση στις τράπεζές τους, έστω και εάν μειώθηκε σε ένταση δεν ξεπεράστηκε πλήρως.
Ο τρίτος αδύναμος κρίκος δεν είναι άλλος -κάτι μάλλον αναμενόμενο- από την ιταλική Banca Monte dei Paschi di Siena, ενώ ακόμη και η χαρακτηριζόμενη ως «συστημική» UniCredit δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «απόλυτα υγιής».
Πέραν, όμως, πάσης αμφιβολίας το πραγματικό «καμπανάκι κινδύνου» προέρχεται από την ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, τη γερμανική. Οι δύο κορυφαίες γερμανικές τράπεζες Deutsche Bank και Commerzbank, βρίσκονται αντιμέτωπες με μεγάλες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που θα προέλθουν από τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτές θα «διαβάσουν» τα αποτελέσματα των stress tests στα οποία υποβλήθηκαν.
