Ο χημικός μηχανικός Αχιλλέας Μιχόπουλος, με σπουδές στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, καθώς και πλούσια εμπειρία ως ανεξάρτητος ερευνητής και πραγματογνώμονας, μίλησε στον Lamia Polis 87.7 και τον Πάνο Κατσώνη στην εκπομπή “Ανοσία στην Ανοησία“. Στη συνέντευξή του αναφέρθηκε εκτενώς στην ανάλυση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, υπογραμμίζοντας την πιθανή παρουσία υδρογονανθράκων ως βασικό παράγοντα στη δημιουργία της πυρόσφαιρας. Επίσης αναφέρθηκε και στο σημείο όπου θα μπορούσαν να βρισκόταν τα παράνομα εύφλεκτα υλικά πάνω στην αμαξοστοιχία με τις λαμαρίνες..
Ο κ. Μιχόπουλος τόνισε ότι σε μια τέτοια τραγωδία δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τα βασικά γεγονότα. Το πρώτο είναι η ύπαρξη θυμάτων από εγκαύματα, καθώς 27 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της φωτιάς. Το δεύτερο αφορά το πύρινο μανιτάρι που δημιουργήθηκε, το οποίο, όπως εξήγησε, δεν μπορεί να έχει προέλθει από τίποτα άλλο πέρα από πτητικούς υδρογονάνθρακες όπως το βενζόλιο, το τολουόλιο και το ξυλόλιο.
Επιστημονική ανάλυση της πυρόσφαιρας
Σύμφωνα με τον ίδιο, η διάμετρος της πυρόσφαιρας υπολογίστηκε στα 80 μέτρα, με μήκος 167 μέτρα. Αυτή η μορφή καύσης είναι χαρακτηριστική συγκεκριμένων υλικών και δεν μπορεί να προκληθεί από απλά λιπαντικά ή έλαια, τα οποία δεν έχουν την τάση να εξατμιστούν και να δημιουργήσουν τέτοια ένταση πυρκαγιάς.
Επιπλέον, απέρριψε τις θεωρίες περί ανάφλεξης μικροσταγονιδίων, επισημαίνοντας ότι τέτοιες υποθέσεις δεν έχουν επιστημονική βάση.
Ηλεκτρικό τόξο και μετασχηματιστές
Αναφερόμενος στη θεωρία ότι η πυρόσφαιρα προκλήθηκε από ηλεκτρικό τόξο, ο κ. Μιχόπουλος την απέρριψε κατηγορηματικά. Όπως εξήγησε, η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος διεκόπη άμεσα μετά το βραχυκύκλωμα, γεγονός που καθιστά αδύνατη την εκδοχή αυτή. Επιπλέον, ανέφερε ότι οι μετασχηματιστές που υπήρχαν στο τρένο δεν είχαν σημάδια έκρηξης ή διόγκωσης, κάτι που σημαίνει πως δεν ήταν η αιτία της φωτιάς.
Η μαρτυρία των επιζώντων και η μυρωδιά υδρογονανθράκων
Ένα σημαντικό στοιχείο που δεν μπορεί να αγνοηθεί είναι οι μαρτυρίες των επιβατών που επέζησαν. Όπως αναφέρθηκε, πολλοί από αυτούς περιέγραψαν έντονη μυρωδιά που έμοιαζε με καθαριστικά, βενζίνη ή οινόπνευμα, ενώ υπήρχαν περιπτώσεις όπου τα ρούχα τους έκαιγαν το δέρμα τους χωρίς να υπάρχει εμφανής φλόγα γύρω τους. Αυτές οι περιγραφές συνηγορούν στην παρουσία πτητικών υδρογονανθράκων.
Η εξυγίανση του εδάφους και η πιθανή συγκάλυψη
Ο κ. Μιχόπουλος σχολίασε επίσης την απομάκρυνση του επιφανειακού στρώματος του εδάφους στην περιοχή του δυστυχήματος, πρακτική που εφαρμόζεται όταν υπάρχουν διαρροές πετρελαιοειδών ή υδρογονανθράκων. Όπως είπε, αν και η διαδικασία αυτή είναι συνήθης, η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές όφειλαν να αναφέρουν τον πραγματικό λόγο που προχώρησαν σε αυτή την κίνηση.
Οι αμφιβολίες για το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΜ
Όσον αφορά την έκθεση του ΕΟΔΑΣΑΜ που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί στις 27 Φεβρουαρίου, ο κ. Μιχόπουλος ανέφερε ότι υπάρχουν ήδη διαρροές που κάνουν λόγο για υδρογονάνθρακες. Παράλληλα, επέκρινε την ανάλυση του Γενικού Χημείου του Κράτους, υποστηρίζοντας ότι υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις στα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στον ανακριτή.
Το ενδεχόμενο συγκάλυψης και η αντίδραση του κόσμου
Ο κ. Μιχόπουλος εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, αναφέροντας πως η μόνη πίεση που φαίνεται να επηρεάζει τις εξελίξεις είναι η πίεση από την πλευρά του κόσμου. Όπως είπε, αν η κοινωνική πίεση είναι αρκετά μεγάλη, ενδέχεται οι αρμόδιοι να αναγκαστούν να παραδεχτούν την πραγματικότητα.
Συμπέρασμα
Ο Αχιλλέας Μιχόπουλος, στη συνέντευξή του, παρουσίασε μια τεκμηριωμένη ανάλυση που βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, αποκλείοντας θεωρίες που δεν στηρίζονται σε γεγονότα. Υπογράμμισε ότι η τραγωδία των Τεμπών δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη η παρουσία υδρογονανθράκων, ενώ επεσήμανε πως η διαφάνεια και η ανάληψη ευθυνών από τους αρμόδιους φορείς είναι απαραίτητη για να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Σύμφωνα με τον κ. Μιχόπουλο, το εύφλεκτο υλικό πιθανότατα βρισκόταν πάνω στις τρεις πλατφόρμες που μετέφεραν λαμαρίνες. Οι διαστάσεις των πλατφορμών (20 μέτρα μήκος) σε σχέση με τις λαμαρίνες (16,40 μέτρα μήκος) άφηναν διαθέσιμο χώρο περίπου 3,5 μέτρων σε κάθε πλατφόρμα, όπου θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί το υλικό. Η συνολική ποσότητα του υπολογίζεται κατά τον ίδιο μεταξύ 12,8 και 18 τόνων, κάτι που υποδηλώνει ότι δεν επρόκειτο για μικροποσότητα, αλλά για σημαντική φόρτωση.
Ο νέος κοκοτσακης;