Ο βιολογικός, «ιερός» αλλά κυριότερα ισχυρότερος συμπαντικά δεσμός παιδιού και μητέρας, υμνήθηκε σε μια καθηλωτική εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Ο Δήμος Λαμιέων με μαθητές των σχολικών μονάδων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας συνδιοργάνωσαν στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου μια καλλιτεχνική και πολυδιάστατη εκδήλωση φόρο – τιμής για τους πολλαπλούς ρόλους που συνθέτουν τη γυναικεία φύση ως μητέρας, συζύγου, εργαζόμενης αλλά και ακούραστης γυναικείας θέλησης και προσφοράς, μέσα από θεατρικά και χορευτικά δρώμενα, απαγγελίες και τραγούδι.
Τα παιδιά – μαθητές «εμπνεύστηκαν» μια γιορτή με «..λόγια όχι σαν τα άλλα μα κι αυτά με έναν μοναδικό τους προορισμό: Εσένα!»… στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα με αφορμή την Γιορτή της Παγκόσμιας Ημέρας Γυναίκας, για τη θέση της γυναίκας στον πίνακα της ζωής.
Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, ο Βουλευτής Φθιώτιδας Γιώργος Κοτρωνιάς, ο Δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραΐσκος, η Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Ελένη Μπενιάτα και ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, υπογραμμίζοντας το πολυσύνθετο έργο της σύγχρονης γυναίκας στο δημόσιο βίο.
Την εκδήλωση επιμελήθηκε – παρουσίασε η Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος για θέματα Πολιτισμού Ευμορφία Ρουποτιά-Σκαμαγκούλη, ενώ το παρών έδωσαν μεταξύ άλλων ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Οικονομίας Κώστας Αποστολόπουλος, οι Αντιδήμαρχοι Λαμιέων Δημήτρης Ρίζος, Κώστας Αναστασίου και Γιάννης Ζωγράφος, η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παρασκευή Αργύρη και πλήθος εκπαιδευτικών, μαθητών και πολιτών.
Στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση ο Δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραΐσκος τόνισε : «… Αρχικά θα ήθελα να σας συγχαρώ για την τόσο προσεγμένη σημερινή εκδήλωση, παρά τους δύσκολες μέρες που διανύουμε.
113 χρόνια συμπληρώνονται από την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. 46 χρόνια πέρασαν από τότε που θεσπίστηκε για πρώτη φορά, από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με κύριο στόχο την ανάδειξη των προβλημάτων και την προώθηση των δικαιωμάτων της γυναίκας. 48 χρόνια πέρασαν από το τότε που θεσπίστηκε συνταγματικά στην Ελλάδα η ισότητα ανδρών και γυναικών.
Όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο αριθμοί. Αριθμοί που, εμπεριέχουν την έννοια της μνήμης και του χρόνου, των αδιάκοπων αγώνων και των επιδιώξεων των γυναικών όλης της οικουμένης για ισότητα και ενδυνάμωση της θέσης τους στο κοινωνικό στερέωμα του τόπου.
Και, τίποτα από όλα αυτά δεν θα έχει σημασία, εάν όλοι μας ανεξαιρέτως δεν αντιληφθούμε τη δύναμη της γυναίκας, στους πολλαπλούς ρόλους της ως μητέρας, συζύγου και επαγγελματία. Όχι μόνο στις 8 του Μάρτη κάθε χρόνο, αλλά κάθε μέρα του χρόνου.
Και κάθε μέρα να λειτουργεί σαν μία υπενθύμιση. Υπενθύμιση ότι τα πρόσωπα της ζωής μας είναι γυναίκες: είναι η μητέρα μας, η σύζυγός μας, η κόρη μας, η εγγονή μας… Υπενθύμιση ότι η συνεισφορά τους δεν καθορίζεται με όρια και δεν μπαίνει σε στεγανά. Υπενθύμιση ότι είναι τα χέρια που όλοι αποζητάμε για τη χαρά και τη λύπη μας. Υπενθύμιση ότι ο σεβασμός, αν και αρσενικού γένους ως γραμματικό φαινόμενο, βρίσκει την εφαρμογή του στο θηλυκό γένος. Και αυτό, αδιαπραγμάτευτα, είναι αυτονόητο.
Η παρουσία όλων εσάς των καταξιωμένων γυναικών στην αποψινή εκδήλωση, οι οποίες, είμαι βέβαιος, έχετε αφήσει τη δική σας σφραγίδα στον τομέα όπου δραστηριοποιείστε, καταδεικνύει το εύρος των ικανοτήτων και δυνατοτήτων σας, ιδιαίτερα μέσα στις αντιξοότητες και στις προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Είναι αυτονόητο ότι η γυναικεία παρουσία και συμβολή, είναι πολυσήμαντη και καταλυτικής σημασίας, για την πρόοδο και για την εξέλιξη της πατρίδας μας.
Σήμερα λοιπόν, όπως και κάθε μέρα, τιμάμε τη γυναίκα. Τιμάμε τις ακούραστες γυναίκες όλου του κόσμου. Τη γυναίκα που ξέρει να αγαπά και να μάχεται, τη γυναίκα που τολμά και κερδίζει. Που δεν μένει στις ιδέες, αλλά κάνει πράξη αυτά που πιστεύει. Τιμάμε τη γυναικεία προσωπικότητα που αποδεικνύει πως, τα ηγετικά χαρακτηριστικά, δεν είναι αντρικό προνόμιο.
Θα κλείσω με μία φράση του Ντοστογιέφσκι, που περικλείει όλο το νόημα της γυναίκας: «Οι γυναίκες είναι ικανές από το μηδέν να κάμουν το παν». Και εκεί θα έπρεπε να εστιάζουμε κάθε μέρα: στο παν..
Σας ευχαριστώ …».
