Σε προηγούμενο σημείο μου αναφέρθηκα στην σοκαριστική και κτηνώδη υπόθεση των παιδεραστών του Κολωνού. Μία υπόθεση που συγκλόνισε και συγκλονίζει όλη την Ελλάδα.
Σήμερα που μιλάμε η αστυνομία έχει προχωρήσει ήδη σε συλλήψεις και μακάρι πολύ γρήγορα να συλληφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Μετά ασφαλώς είναι η ώρα της δικαιοσύνης να τιμωρήσει αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα όπως τους αξίζει.
Αυτή όμως είναι η μία πλευρά του θέματος. Η άλλη πλευρά είναι το τι κάνει το κράτος και η αυτοδιοίκηση για να προστατέψουν τους ευάλωτους πληθυσμούς. Όπως είναι τα παιδιά που ανήκουν σε οικογένειες με προβλήματα. Μονογονεϊκές, χωρίς γονείς, χώνεις μπλεγμένος με ναρκωτικά και τόσα άλλα.
Το βασικό ερώτημα λοιπόν που τίθεται καταρχήν είναι αν υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες στο κράτος και στους δήμους και τι ακριβώς κάνουν αυτές. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι η κοινωνική υπηρεσία του δήμου Αθηναίων δεν γνώριζε ότι η συγκεκριμένη οικογένεια είναι μία οικογένεια με οκτώ παιδιά ο πατέρας αντιμετωπίζει προβλήματα με ναρκωτικά και η 12χρονη αντί να πηγαίνει σχολείο εργαζόταν.
Νομίζω ότι δουλειά κάθε κοινωνικής υπηρεσίας είναι να χαρτογραφηθεί αυτού του είδους τα προβλήματα στην περιοχή της και να παρεμβαίνει δίνοντας λύσεις και προλαμβάνοντας τέτοιου τύπου περιστατικά. Τότε είναι κοινωνική υπηρεσία. Αλλιώς είναι χαρτογιακάδες.
Και επίσης τότε κάνει το κράτος κοινωνική πολιτική. Γιατί μέχρι τώρα έχουμε μάθει να λέμε κοινωνική πολιτική τα επιδόματα που δίνονται κάθε φορά σε ευάλωτους πληθυσμούς. Το κράτος δίνει ένα διακοσάρι και θεωρεί ότι έκανε το καθήκον του. Αλλά δεν είναι έτσι. Και αυτό θα φύγει την επόμενη φορά πού θα βρεθούμε μπροστά σε αντίστοιχο περιστατικό. Γιατί μην ξεγελαστείτε, θα υπάρξει και επόμενη φορά.
Όσο το κράτος καλύπτεται πίσω από τα επιδόματα, οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν επιτελούν το έργο για το οποίο υπάρχουν και η κοινωνία δεν αντιδρά είναι θέμα χρόνου πότε θα σκάσει το επόμενο αντίστοιχο περιστατικό. Δυστυχώς…
Θα θυμάστε φαντάζομαι εκείνες τις μεγάλες διαδηλώσεις στην Αμερική με σύνθημα οι ζωές των μαύρων μετράνε όταν η αστυνομία δολοφόνησε έναν μαύρο πολίτη. Δικαιολογημένα ο κόσμος ξεσηκώθηκε και βγήκε στους δρόμους.
Μήπως λοιπόν χρειάζεται να γίνει κάτι αντίστοιχο και στη χώρα μας με βασικό σύνθημα οι ζωές των παιδιών μετράνε; Διαφορετικά ας καθίσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας σχολιάζοντας σοκαρισμένοι τις εξελίξεις. Μέχρι την επόμενη φορά.
Καλημέρα
