Η FIA έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για το τρομακτικό ατύχημα που είχε ο Fernando Alonso στο GP της Αυστραλίας.
Ο Ισπανός οδηγός βγήκε σώος από το μονοθέσιο, μετά τη σφοδρή σύγκρουση που είχε, μένοντας ωστόσο εκτός αγωνιστικής δράσης στο GP του Μπαχρέιν για ιατρικούς λόγους, έχοντας αποφύγει φυσικά τα χειρότερα.
Η FIA χρησιμοποίησε πλάνα από τις νέες κάμερες, που καταγράφουν τους οδηγούς, αλλά και από τους καταγραφείς δεδομένων και τα επιταχυνσιόμετρα που είναι προσαρμοσμένα στα ακουστικά των οδηγών.
Τα στοιχεία που δημοσίευσε η FIA κόβουν την ανάσα. Ο Alonso κινούμενος με 313 km/h προσπάθησε να περάσει τον Gutierrez, έχοντας επαφή με τον πίσω τροχό της Haas του με ταχύτητα 305 km/h. Με κατεστραμμένη την εμπρός ανάρτηση, το αυτοκίνητο του Alonso σύρθηκε μέχρι τον τοίχο, στα όρια της πίστας, όπου η μέγιστη πλευρική επιβράδυνση έφτασε τα 45G. Η κάμερα που κατέγραφε τον οδηγό έδειξε ότι το κεφάλι του Alonso χτύπησε 2 φορές στο αριστερό μέρος του προστατευτικού του cockpit.
Καθώς το μονοθέσιο έβγαινε στο γρασίδι, βρέθηκε μέσα στην αμμοπαγίδα και αναποδογύρισε, πράγμα που επέφερε άλλη μια πλευρική επιβράδυνση της τάξης των 46G και το αυτοκίνητο βρέθηκε στον αέρα για 0.9 δευτερόλεπτα διαγράφοντας περιστροφή540 μοιρών. Καθώς προσγειώθηκε στην οπίσθια δομή απορρόφησης συγκρούσεων, καταγράφηκε άλλη μια επιμήκης επιβράδυνση των 20G.
Η αναφορά της FIA, κατέληγε: «Από ναι αρχική σύγκρουση των 305 km/h, το αυτοκίνητο του Alonso ήταν σε θέση να διαχειριστεί τρεις επιβραδύνσεις υψηλών G και μια εναέρια φάση χωρίς σοβαρό τραυματισμό για τον οδηγό, κυρίως εξαιτίας στο εύρος των συστημάτων ασφαλείας στο αυτοκίνητο, αποδίδοντας καλά σύμφωνα με το σκοπό που σχεδιάστηκαν».
Σύμφωνα με τον Laurent Mekies, Γενικού Μάνατζερ Έρευνας του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Ερευνών της FIA, τα δεδομένα και ειδικά τα πλάνα από την κάμερα που κατέγραφε τον Alonso, μπορούν να βοηθήσουν ώστε να βελτιωθεί η ασφάλεια ακόμη περισσότερο στο μέλλον.
«Αυτό που θέλουμε να καταλάβουμε είναι η ακριβής δυναμική του κεφαλιού, του λαιμού και των ώμων σε μια σύγκρουση υψηλών G και πως αλληλεπιδρούν με άλλα κομμάτια του περιβάλλοντος του cockpit, την επένδυση, το HANS, τις ζώνες και κάθε άλλο που μπορεί να είναι στο χώρο του οδηγού».
«Αυτή η κάμερα μα επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τις ακριβείς δυνάμεις στο κεφάλι σε μια ορισμένη μετακίνηση, την επιμήκυνση του λαιμού, πως αλληλεπιδρά με το προσκέφαλο, πως το προσκέφαλο αποδίδει και τι χρειάζεται να κάνουμε ώστε να παρέχουμε την επόμενη γενιά του περιβάλλοντος του cockpit».
Ο Mekies δεν απέκλεισε την πιθανότητα να υπάρχουν περισσότερες κάμερες που καταγράφουν τους οδηγούς στο μέλλον αλλά και τη συλλογή βιομετρικών δεδομένων .
«Μπορείτε να φανταστείτε εκατομμύρια πράγματα αύριο, μπορείτε να μας φανταστείτε να προσπαθούμε να υπολογίζουμε τα φορτία σε ολόκληρο το ανώτερο μέρος του σώματος στους οδηγούς μέσω των ζωνών ασφαλείας, για παράδειγμα».
«Είναι κάτι που δεν θα σταματήσει ποτέ εφόσον η έρευνα για την ασφάλεια δεν θα σταματήσει ποτέ και θα συνεχίσουμε να πιέζουμε τα όρια για να έχουμε καλύτερη κατανόηση».
