Υψηλοί τόνοι για τον Νίκο Παππά στο χθεσινό πολιτικό συμβούλιο – «Ο εχθρός είναι εντός των τειχών, δεν θέλουμε να είμαστε στο καναβάτσο» είπαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – Στην Κουμουνδούρου φοβούνται ότι «τα χειρότερα έρχονται» με ονόματα σε κασέτες
Με «ευθύνη» και δόσεις αυτοκριτικής προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα η Κουμουνδούρου μπροστά στα… μελλούμενα, καθώς στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτιμάται ότι η υπόθεση Παππά είναι μόνο η «τροχιοδεικτική βολή για τα όσα θα επακολουθήσουν», υπονοώντας -εμμέσως πλην σαφώς- και νέο κύκλο αποκαλύψεων και ονομάτων στις ηχογραφημένες συνομιλίες του κ. Μιωνή.
Η πεποίθηση υψηλόβαθμων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι «τα χειρότερα είναι μπροστά» εδράζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, στο γεγονός ότι και άλλοι κορυφαίοι παράγοντες της κυβέρνησης Τσίπρα και συχνοί θαμώνες του Μεγάρου Μαξίμου φέρονται να έχουν συνομιλήσει στον παρελθόν με τον επιχειρηματία «κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης της χώρας του», εκτιμώντας εκ των υστέρων πως «αυτός έγραφε τους πάντες».
Οι ίδιοι, καθώς ανακαλούν σήμερα στη μνήμη τους ότι το όνομα του κ. Μιωνή ήταν καταχωρημένο στις κλήσεις τους, χωρίς να αποκλείουν για αυτό το λόγο την αποτύπωση και άλλων ονομάτων στις σχετικές απομαγνητοφωνήσεις, υπογραμμίζουν, ωστόσο, ότι κίνητρό τους υπήρξε αποκλειστικά η «διμερής σχέση των δύο χωρών», μετρώντας το βάρος των εντυπώσεων που προκαλεί η υπόθεση στην κοινή γνώμη.
Προετοιμάζοντας τις γραμμές άμυνας για όλα τα ενδεχόμενα, κρίσιμη το επόμενο διάστημα για την «έξωθεν καλή μαρτυρία» της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρείται και η συνολική εικόνα του κόμματος, η οποία έχει «θολώσει» τις τελευταίες ημέρες, με τα πρώτα σημάδια αυτοκριτικής και μετριοπάθειας στους τόνους να κάνουν χθες δειλά, αλλά γραπτά την εμφάνισή τους.
Μπαράζ εντάσεων
Με αυτά τα δεδομένα, η χθεσινή «ανάληψη ευθύνης» του Νίκου Παππά ερμηνεύεται ως επιχείρηση κατευνασμού σε πολλά μέτωπα, αφού τόσο η ασφυκτική πίεση του Μεγάρου Μαξίμου, όσο και το εκρηκτικό εσωκομματικό κλίμα δεν άφηναν και πολλά περιθώρια ελιγμών για την ηγετική ομάδα.
Η εσωκομματική κριτική, άλλωστε, επικεντρώθηκε χθες στο «ύφος» της Αριστεράς και το «στυλ της διακυβέρνησης», καθώς τα «συνεχόμενα αυτογκόλ» (υπόθεση Novartis, ανεξάρτητες αρχές, χειρισμοί στα ΜΜΕ) ήταν μερικά μόνο από τα «καρφιά» που μπήκαν χθες στον εσωκομματικό «σταυρό του μαρτυρίου» που σηκώνουν σε αυτή τη φάση κατά κύριο λόγο στελέχη κοντά στον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και κυρίως ο Νίκος Παππάς.
Μολονότι ο κ. Τσίπρας χθες έσπευσε να βάλει μόνος του το θέμα στην κορυφή της ατζέντας της συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου, δηλώνοντας πως «δεν έχω καμία αμφιβολία για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιστάσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλειά τους. Από εκεί και πέρα ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί για λάθη, παραλήψεις ή αστοχίες. Όχι απλά για να πάμε παρακάτω. Αλλά για να μην τα επαναλάβουμε», η χθεσινή πεντάωρη συνεδρίαση «είχε εντάσεις», με το θερμόμετρο να δείχνει κάποιες στιγμές κυριολεκτικά στο κόκκινο.
«Ο εχθρός είναι εντός των τειχών»
Στελέχη, μάλιστα, που ξεδίπλωσαν την κριτική τους προς τον πρώην υπουργό επικρατείας επέμειναν ότι «λειτουργούμε συλλογικά, αλλά όχι άδικα», αφού για μερίδα της ηγετικής ομάδας «ο εχθρός είναι εντός των τειχών», για αυτό και αποδίδουν την τρέχουσα εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στα καθ’ ημάς και όχι μόνο στον «αντιπερισπασμό» που χρεώνουν στο Μέγαρο Μαξίμου για την υπόθεση Παππά.
Παρότι «θέλαμε να τον ακούσουμε», η «απολογία» Παππά για την ανάληψη ευθύνης για «λάθη ύφους και ουσίας» δεν άφησε τη γεύση πλήρους, αλλά μάλλον μερικής ικανοποίησης σε μερίδα «συντρόφων» του, οι οποίοι δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκειά τους για το ότι βρίσκονται «μονίμως στο καναβάτσο».
Η «απολογία» Παππά
Στον αντίποδα, ο πρώην υπουργός Επικρατείας, λαμβάνοντας το λόγο αμέσως μετά τον κ. Τσίπρα, ανέφερε πως:
«Θέλω ευθύς εξ αρχής να τοποθετηθώ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και να κάνω την αυτοκριτική μου για σημεία της παρανόμως κτηθείσας συνομιλίας που είδαν το φως της δημοσιότητας. Είναι προφανές ότι όσα ειπώθηκαν, δεν είχαν να κάνουν με τις αυθεντικές πεποιθήσεις μου, αλλά ειπώθηκαν απέναντι σε έναν άνθρωπο σε παραλήρημα, που προσπαθούσα να καθησυχάσω. Ωστόσο, λάθη ύφους και ουσίας, έδωσαν αφορμή για επιθέσεις εναντίον μας. Και αναλαμβάνω γι’ αυτό την ευθύνη».
Ακόμη πιο τραχύ καθίσταται το εσωκομματικό πεδίο, όταν στην κρίση της … συλλογικότητας έχουν τεθεί το τελευταίο διάστημα στελέχη προερχόμενα κυρίως από την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία, καθώς αθροίζονται οι «παραφωνίες» τους, την ώρα που «οι εμμονές έχουν υποχωρήσει», με τελευταίο σημείο άμυνας της αριστερής πτέρυγας τη διατήρηση της «ταυτότητας» του κόμματος σε επίπεδο προγραμματικού λόγου, όπως παρατηρούν οι μυημένοι του χώρου.
Σοκ για προσγείωση
Παρότι όλες οι πτέρυγες ομονοούν στο «παραγωγικό» της χθεσινής συζήτησης, η πορεία προς τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης το Σάββατο περιλαμβάνει πολλές ανοιχτές πληγές και πρωτίστως την αλλαγή… στυλ.
Σε αυτό το πλαίσιο, «μόνο ένα σοκ» θα μπορούσε να ρίξει τους τόνους (και την «αυτοπεποίθηση») ορισμένων στελεχών συμπεραίνουν αρκετοί μετά τη χθεσινή πεντάωρη συζήτηση, ενώ ως αποτέλεσμα του ίδιου «σοκ» ερμηνεύονται και τα πρώτα ψήγματα αυτοκριτικής στον λόγο του ΣΥΡΙΖΑ για τα τεκταινόμενα της διακυβέρνησης.
Η αλαζονεία των… άλλων
Βγάζοντας το λογαριασμό της τετραετίας, στο κείμενο της απόφασης του Πολιτικού Συμβουλίου της ΚΕΑ, επισημαίνεται πως «κατά τη διακυβέρνησή του (ΣΥΡΙΖΑ) προφανώς υπήρξαν λάθη και παραλείψεις που συμπεριέλαβε στο Κείμενο Απολογισμού της Κεντρικής Επιτροπής, σε πλήρη αντίθεση με την αλαζονεία του παλιού πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας αλλά ουδέποτε ανέλαβε την παραμικρή πολιτική ευθύνη».
Η απόφαση, μάλιστα, ολοκληρώνεται με σημαία της το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, αφού «εκείνο που διακρίνει την Αριστερά είναι οι αρχές και οι αξίες της. Η εντιμότητα και το ήθος. Η ανιδιοτέλεια και η αλληλεγγύη. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς προφανώς και ισχύει» αναφέρεται σχετικά. Μόνο που αυτό δεν συνοδεύει αναγκαστικά όποιον δηλώνει αριστερός, ως σφραγίδα δωρεάς. Υποστηρίζεται και αναδεικνύεται κάθε στιγμή και σε κάθε πράξη», καταλήγει.
Πηγή: protothema. gr
