Σύνδρομο Μινχάουζεν: Τι είναι και τι έλεγε η Ρούλα Πισπιρίγκου για τους θανάτους των παιδιών στην Πάτρα

Ο θάνατος των τριών παιδιών στην Πάτρα και η σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου για την υπόθεση έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο. Η μητέρα των παιδιών, Ρούλα Πισπιρίγκου, κατηγορείται πως χορήγησε στο παιδί ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα κεταμίνης, με αποτέλεσμα να αφήσει την τελευταία του πνοή ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού. Τα κίνητρα πίσω από αυτή την πράξη παραμένουν άγνωστα τη στιγμή που έχει ανοίξει εδώ και καιρό στην Ελλάδα η συζήτηση για το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου (MSBP).

-Advertisement-

Πριν τη σύλληψή της για τη δολοφονία της Τζωρτζίνας, η Ρούλα Πισπιρίγκου είχε δηλώσει πως θα πήγαινε σε ψυχίατρο, προκειμένου να εξεταστεί για το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, απαντώντας επί της ουσίας σε όσους τη «φωτογράφιζαν» ως υπεύθυνη για τους θανάτους. Τι είναι όμως το σύνδρομο Μινχάζουεν δια αντιπροσώπου; Πρόκειται για μια διαταραχή της ψυχικής υγείας των φροντιστών ευάλωτων ατόμων (π.χ. παιδιά, ηλικιωμένοι). Οι φροντιστές συμπεριφέρονται στα άτομα που έχουν υπ’ ευθύνη τους σαν να πάσχουν από ασθένειες σωματικές και ψυχικές. Πρακτικά κακοποιούν τα άτομα που φροντίζουν, σε κάποιες περιπτώσεις και με τη χορήγηση φαρμάκων, τα οποία προκαλούν ασθένειες. Μία χαρακτηριστική περίπτωση συνδρόμου Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου ήταν της Τζίπσι Ρόουζ, την οποία η μητέρα της είχε καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι υποστηρίζοντας πως έπασχε από καρκίνο και επιληψία.

Σε συνέντευξή της στην Αγγελική Νικολούλη, η Ρούλα Πισπιρίγκου ρωτήθηκε εκ νέου για το σύνδρομο Μινχάουζεν και απάντησε: «Δεν ισχύει σε εμάς σε καμία περίπτωση. Αυτό, απ’ ότι κατάλαβα, είναι ότι προκαλείς κάτι για να σε λυπούνται. Προκάλεσα καρκίνο; Δεν γίνεται! Να προκάλεσα στο μωρό την καρδιά του; Τώρα στην Τζωρτζίνα που προσπαθούν να το ρίξουν εκεί; Θεωρώ ότι θα το έβρισκαν από την πρώτη στιγμή. Πιστεύω ότι τα πάντα ανιχνεύονται»

Τι είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν και τι λένε οι ειδικοί

Οι ειδικοί δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι προκαλεί την ασθένεια, θεωρούν, όμως, ότι μπορεί να συνδέεται με προβλήματα κατά την παιδική ηλικία του θύτη.

-Advertisement-

=Advertisement=

Σύνδρομο Μινχάουζεν: Τα χαρακτηριστικά του

• Υποφαινόμενη ασθένεια ή συμπτωματολογία του θύματος στην οποία ο θύτης επιμένει και έχει άρτια γνώση (εδώ να πούμε πως τα συμπτώματα είναι πραγματικά, καθώς το παιδί ή το θύμα μπορεί να έχει θανατηφόρα συμπτώματα όπως ποσοστά ουσιών στο αίμα, αιμορραγία, κακώσεις στο έντερο ή στον οισοφάγο κλπ αλλά αυτό που ισχυρίζεται ο θύτης, πχ καρκίνος, λευχαιμία κλπ, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση).
• Συνεχής αναζήτηση ιατρικής φροντίδας και συχνές επισκέψεις σε νοσοκομεία ή συχνή χρήση φαρμάκων.
• Άρνηση του θύτη για οποιαδήποτε ευθύνη ή ανάμειξη στο πρόβλημα ή τη νόσο (κάνει έντονα πως δεν ξέρει ενώ πριν λίγο περιέγραφε με γλαφυρότητα τα συμπτώματα).
• Άμεση υποχώρηση των συμπτωμάτων, όταν το παιδί απομακρύνεται από τον φροντιστή (πχ μείνει στο νοσοκομείο ή κάποιες μέρες στους παππούδες).

Πώς συμπεριφέρεται κάποιος με MSBP

Ένα άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου συχνά:

• Έχει ιατρικές δεξιότητες ή εμπειρία.
• Φαίνεται αφοσιωμένος στο παιδί του.
• Αναζητά τη συμπάθεια και την προσοχή.
• Προσπαθεί να γίνεται πολύ φιλικός και να έχει στενές σχέσεις με το ιατρικό προσωπικό.
• Πρέπει να νιώθει δυνατός και να έχει τον έλεγχο.
• Δεν βλέπει τη συμπεριφορά του ως επιβλαβή.

Ενδείξεις ότι ένα άτομο μπορεί να πάσχει από το σύνδρομο

• Ο έλεγχος των ιατρικών αρχείων ενός παιδιού για προηγούμενες εξετάσεις, θεραπείες και νοσηλεία στο νοσοκομείο μπορεί να βοηθήσει έναν γιατρό ή νοσηλευτή να ανακαλύψει εάν ένα πρόβλημα υγείας είναι πραγματικό.
• Οι γιατροί ή οι νοσηλευτές μπορεί να υποψιαστούν ότι υπάρχει πρόβλημα όταν:
• Ένα παιδί έχει μια επαναλαμβανόμενη ή ασυνήθιστη ασθένεια και δεν μπορεί να βρεθεί η ιατρική αιτία.
• Το παιδί δεν βελτιώνεται, ακόμη και με θεραπείες που θα έπρεπε να βοηθήσουν.
• Τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο όταν ο φροντιστής είναι ή ήταν πρόσφατα με το παιδί, αλλά βελτιώνονται ή υποχωρούν όταν ο φροντιστής δεν είναι εκεί ή παρακολουθείται στενά.
• Ο άλλος γονέας (συνήθως ο πατέρας) δεν συμμετέχει στη θεραπεία του παιδιού, παρόλο που η κατάστασή του μπορεί να είναι σοβαρή.
• Ο φροντιστής αλλάζει ξαφνικά γιατρό και λέει ψέματα για προηγούμενες εξετάσεις και θεραπείες.
• Τα φυσιολογικά αποτελέσματα των εξετάσεων δεν καθησυχάζουν τον φροντιστή. Και μπορεί να είναι εμφανίζεται περίεργα ήρεμος ή χαρούμενος όταν η κατάσταση του παιδιού χειροτερεύει.
• Ο φροντιστής εντοπίζεται να βλάπτει το παιδί ή να προκαλεί συμπτώματα.

reader.gr