Ένας από τους μεγαλύτερους φωτορεπόρτερ της χώρας βίωσε τον πύρινο εφιάλτη στη Βαρυμπόμπη. Είδε το σπίτι του να καίγεται και όπως είπε «με πήραν βίαια, χωρίς να ελέγξουν τι ήθελα να κάνω. Μπορούσα να το ελέγξω. Η φωτιά δεν προερχόταν από την κύρια φωτιά, πήρε από τα σκουπίδια στον δρόμο. Αν δεν ήταν τα σκουπίδια ίσως ήταν λιγότερη η ένταση. Ο δρόμος ήταν βατός για το όχημα της πυροσβεστικής, με μισό κυβικό νερό θα σωνόταν μια μεγάλη περιοχή που πήρε στη συνέχεια» υπογράμμισε μιλώντας στο MEGA.
Πλέον κοιμάται στα αποκαΐδια. Αρνείται να φύγει, δεν γίνεται όπως είπε να εγκαταλείψει την ψυχή του. «Εδώ είναι η ψυχή μου, το προσωπικό μου αρχείο στο φωτορεπορτάζ από το 1967 ως το 2013. Έχω αναπνεύσει τόσο δακρυγόνο στη ζωή μου που το καρβουνάκι δεν μου κάνει τίποτα», τόνισε. «Περνούσα το αρχείο σε υπολογιστές, δεν πρόλαβα. Κάηκαν και τα αρνητικά. Έγινε μια ανάφλεξη…», περιέγραψε.
«Πολυτεχνείο, Βιετνάμ, Λίβανος, Παλαιστίνη, Γιουγκοσλαβία… χάθηκε όλη μου η ζωή», συνέχισε. «Υπάρχει ένα κενό, αλλά μου λένε ότι έχω χιούμορ, γιατί κάπου τα βλέπω αισιόδοξα τα πράγματα, και εγώ τους λέω “black humor”. Τέτοια καταστροφή μόνο από ναπάλμ στο Βιετνάμ», τόνισε και όπως είπε «αρχίζει νέος κύκλος τώρα. Στο μυαλό νιώθω μικρός και τώρα μέσα στα αποκαΐδια, νιώθω ότι ξεκινάω από την αρχή». «Τακτοποιούσα το αρχείο για να κάνω μια έκθεση. Συνεχίζω να είμαι “άρρωστος” με αυτή τη δουλειά. Ξεκινάει νέος κύκλος. Κάνω όνειρα μέσα στα κάρβουνα», σημείωσε συγκλονίζοντας.
«Είμαι αισιόδοξος, θα τα καταφέρω».
