Σοβαρή αδυναμία που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους οδικής ασφάλειας, κρύβει σύμφωνα με το Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, η πρόταση του υπουργείου Υποδομών για αύξηση των ορίων ταχύτητας στα 150 από 120 χιλιόμετρα που ήταν μέχρι σήμερα.
Ο επιστημονικός φορέας του κλάδου κρούει το καμπανάκι για τις προτεινόμενες ρυθμίσεις του νέου ΚΟΚ εν αντιθέσει με άλλες διατάξεις όπως η μείωση των προστίμων και η νέα οδική συμπεριφορά στους ποδηλατοδρόμους που θεωρούνται μέτρα εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου.
Από την κριτική δεν γλίτωσαν ούτε οι ρυθμίσεις επιβολής σοβαρών διοικητικών ποινών (π.χ αφαίρεση διπλώματος, κλπ) που θεωρούνται υπερβολικές με αποτέλεσμα να καθίσταται σχεδόν αδύνατη η επιβολή τους από την Τροχαία.
Πανευρωπαϊκό ρεκόρ τα όρια ταχύτητας
Ειδικότερα, για τα όρια ταχύτητας επισημαίνεται ότι είναι ο σημαντικότερος παράγοντας πρόκλησης οδικών ατυχημάτων. Όπως αναφέρεται, σε κανένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το όριο ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους δεν είναι 150 km/h. Αμφιλεγόμενη εξαίρεση αποτελούν τμήματα των αυτοκινητοδρόμων της Γερμανίας, όπου δεν υπάρχει όριο ταχύτητας, πλην όμως τίθεται συνιστώμενη ταχύτητα 130 km/h, πέρα από την οποία συχνά δεν ισχύει η ασφαλιστική κάλυψη του οδηγού. Επιπλέον, σε δύο κράτη με τις χειρότερες επιδόσεις οδικής ασφάλειας στην Ευρώπη (Πολωνία, Βουλγαρία), το όριο ταχύτητας είναι 140 km/h, σε 14 κράτη είναι 130km/h και σε 11 κράτη (κυρίως τα κράτη με τις καλύτερες επιδόσεις) είναι 120 km/h ή και χαμηλότερα.
Οι συγκοινωνιολόγοι παραθέτουν και κάποια στατιστικά στοιχεία για να δείξουν τα μειονεκτήματα της ρύθμισης. Όπως υποστηρίζουν «όταν η μέση ταχύτητα κυκλοφορίας αυξάνεται κατά 1 km/h, ο αριθμός των ατυχημάτων αυξάνεται κατά 2% στο υπεραστικό δίκτυο και 4% στο αστικό δίκτυο. Οποιαδήποτε αύξηση σε όρια ταχύτητας οδηγεί σε αύξηση της μέσης ταχύτητας και τελικώς σε αύξηση των ατυχημάτων».
Για τους λόγους αυτούς ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων προτείνει να μην γίνει καμία αλλαγή στα υφιστάμενα ανώτατα όρια ταχύτητας στους διαφορετικούς τύπους οδικού δικτύου και να παραμείνει η Ελλάδα εναρμονισμένη με τις πρακτικές που ισχύουν στα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη. Όπως επισημαίνεται είναι απαραίτητο να εκπονηθούν συστηματικά επιμέρους μελέτες στο σύνολο του οδικού δικτύου της χώρας για το αποδεκτό όριο ταχύτητας με βάση τα σημερινά χαρακτηριστικά των οδών και της κυκλοφορίας και να αναπροσαρμοστούν αντίστοιχα οι σχετικές πινακίδες σήμανσης.
Για την μείωση του ύψους των προστίμων ο ΣΕΣ αναφέρει ότι αποτελεί σημαντική βελτίωση στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Αυτό, καθώς ενδεχομένως θα μειωθεί το μείζον φαινόμενο της δυσκολίας επιβολής των σημερινών υψηλών προστίμων από τις αστυνομικές αρχές, γεγονός που αποτελεί σημαντικό λόγο αδυναμίας επιβολής του υφιστάμενου ΚΟΚ. Στα συν του νόμου καταγράφεται και το νέο πλαίσιο για την κυκλοφορία των ποδηλάτων που αναμένεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην υφιστάμενη Νομοθεσία, γιατί κάθε νέα οδική υποδομή για την κυκλοφορία των ποδηλάτων θα ακολουθεί πλέον συγκεκριμένους ενιαίους κανόνες και προδιαγραφές.
Υπερβολικές και οι άλλες ποινές
Ορισμένες από τις αλλαγές στα πρόστιμα αλλά και στις διοικητικές ποινές (αφαίρεση διπλώματος, κλπ) ειδικά εκείνες που αφορούν στις πολύ επικίνδυνες παραβάσεις, θεωρούνται υπερβολικές με αποτέλεσμα να καθίσταται σχεδόν αδύνατη η επιβολή τους από την Τροχαία (όπως άλλωστε συμβαίνει σήμερα και με τα πολύ υψηλά πρόστιμα). Επίσης ορισμένες παραβάσεις που αντιμετωπίζονται πολύ αυστηρά δεν είναι απαραίτητα οι πιο επικίνδυνες, δίνοντας έτσι ένα λανθασμένο μήνυμα για τη σοβαρότητα των παραβάσεων (η απειλή της ανθρώπινης ζωής πρέπει να αντιμετωπίζεται σαφώς αυστηρότερα από την όποια αντι-κοινωνική αλλά όχι επικίνδυνη συμπεριφορά).
Επιπλέον, κρίνονται ως καθοριστικής σημασίας, οι απαραίτητες αλλαγές στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για την αποτελεσματική είσπραξη των 3
προστίμων αλλά και την επιβολή των διοικητικών ποινών (point system, κλπ.), το οποίο σήμερα είναι πολυδιασπασμένο και ιδιαίτερα αναποτελεσματικό.
Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο στα πρόστιμα αλλά και στις διοικητικές ποινές να υπάρξει ουσιαστική συνεργασία αφενός με την Τροχαία με ρεαλιστικό στόχο πολλούς και συστηματικούς ελέγχους με χαμηλά πρόστιμα και αφετέρου με το Υπουργείο Εσωτερικών ώστε να εισπράττονται τα πρόστιμα και να εκτελούνται οι διοικητικές ποινές. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητη η λογοδοσία όλων των εμπλεκόμενων φορέων με τη συστηματική δημοσιοποίηση τόσο του αριθμού των ελέγχων και των παραβάσεων όσο και των τελικώς εισπραχθέντων προστίμων και διοικητικών ποινών (point system, αφαίρεση αδειών, κλπ,).
πηγη-protothema.gr
