Επισκέφθηκα σήμερα τη ΛΑΡΚΟ, όπου και ενημερώθηκα για τρέχοντα ζητήματα της εταιρείας, όπως είναι η αγορά ρύπων, το μη κλείσιμο ισολογισμού και η διαφαινόμενη σύμβαση με εταιρεία του εξωτερικού.
Είναι γνωστό ότι η εταιρεία – εδώ και χρόνια – έχει εισέλθει σε μία δύσκολη περίοδο.
Ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες συνετέλεσαν στη δημιουργία και τη διόγκωση των λειτουργικών και οικονομικών προβλημάτων της.
Μέχρι και το 2015 το Κράτος κάλυπτε – εν μέρει – αυτά τα προβλήματα, με συνεχείς παρεμβάσεις από το Ελληνικό Δημόσιο.
Στη συνέχεια όμως, στα χρόνια προβλήματα της εταιρείας, προστέθηκε η πρωτοφανής αδιαφορία της σημερινής Κυβέρνησης και η παντελής έλλειψη σχεδιασμού.
Ο Πρωθυπουργός, και κορυφαίοι Υπουργοί, είχαν κατ’ επανάληψη αναφερθεί στην ανάγκη εκπόνησης «στρατηγικού σχεδίου» για την εταιρεία.
Είμαστε στον Ιούνιο του 2019 και τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει.
Καμία δημόσια ενημέρωση, ακόμα και από τον Πρωθυπουργό στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Λαμία.
Αδυνατώντας να προωθήσει λύση, σπρώχνει το πρόβλημα διογκωμένο στην επόμενη Κυβέρνηση.
Με αυτή όμως την πρακτική, η χώρα και η περιοχή δεν μπορούν να προχωρήσουν.
Χρειάζεται ανάληψη πρωτοβουλιών με αποφασιστικότητα, στιβαρή επιχειρησιακή ηγεσία και συνεννόηση με τους εργαζόμενους.
Πρωτοβουλίες που πρέπει να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της εταιρείας, να διασφαλίζουν τις θέσεις απασχόλησης, να ενισχύουν τη ρευστότητα της εταιρίας και να ενσωματώνουν ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
