Σε θέση μάχης για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται ήδη οι ομάδες και οι τάσεις με βασική επιδίωξη να καταγράψουν τις δυνάμεις τους στο 2ο συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ που ξεκινά την ερχόμενη Πέμπτη 13 Οκτωβρίου στο ταπί του Tae Kwon Dο. Βασικός στόχος όλων ανεξαιρέτως των πλευρών είναι ο έλεγχος ή έστω ο επηρεασμός των εξελίξεων την επόμενη μέρα μετά την προδιαγραφόμενη και για πολλούς -μέσα στο κυβερνών κόμμα- βέβαιη ήττα στις επόμενες εκλογές.
Αν και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε εισηγήσεις και εξέτασε το ενδεχόμενο της αναβολής της διαδικασίας, τελικά η ηγετική ομάδα του Μαξίμου αποφάσισε πως θα παίξει τα ρέστα της σε όλα τα επίπεδα.
Στην κεντρική πολιτική σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας κάνει ήδη τις κινήσεις που μπορεί υπό τις παρούσες συνθήκες (αναθεώρηση Συντάγματος, νέος γύρος μάχης με τη διαπλοκή κ.λπ.)καθώς η μνημονιακή «κωλοτούμπα» του έχει περιορίσει δραστικά το πεδίο των πρωτοβουλιών.
Από την άλλη, στο συνέδριο του κόμματος θα επιχειρηθεί με την θριαμβευτική του επανεκλογή -την οποία δεν αμφισβητεί κανείς- να εμφανιστεί ως ο κυρίαρχος του παιχνιδιού,ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης και ο μοναδικός που μπορεί να κρατήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό πολιτικό ρόλο ανεξαρτήτως των σημερινών πολιτικών εξελίξεων. Ο άνθρωπος που συνθέτει τις τάσεις και τις απόψεις και κυρίως ο άνθρωπος του οποίου η προσωπικότητα ξεπερνά τα παραδοσιακά εκλογικά ποσοστά ενός αριστερού κόμματος.
ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ
Κι όμως τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Υπάρχουν σημαντικές δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν δέχονται να αποτελέσουν μέρος της εκλογικής πανωλεθρίας που έρχεται. Και γι αυτό παρότι δεν θα αμφισβητήσουν σε αυτή τη φάση την επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα τοποθετώντας ανθυποψήφιο, ουσιαστικά θα επιχειρήσουν να δείξουν τη δύναμή τους με δύο τρόπους.
Αρχικά θέτοντας, κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεων στο τετραήμερο συνέδριο, ζητήματα πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητώντας την πλήρη παράδοση στα μνημονιακά κελεύσματα των δανειστών μας. Θα κατηγορήσουν εμμέσως αλλά με σαφήνεια την ηγετική ομάδα για μνημονιακή μετάλλαξη και θα θυμίσουν τις υποσχέσεις που χάθηκαν στη διαπραγμάτευση.
Παράλληλα, θα επιχειρήσουν να εμφανιστούν δυνατοί στην εκλογή των νέων οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο την επόμενη ημέρα μετά την ήττα στις επόμενες εκλογές την οποία όλοι πλέον θεωρούν δεδομένη.
Το ζήτημα για όλους, παρότι κανείς δεν το ομολογεί δημοσίως είναι η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία και τελικά η εκλογική επίδοση που θα έχει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Το όριο μη αμφισβήτησης του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από ήττα στις εκλογές, τοποθετείται -με βάση τα σημερινά δεδομένα- γύρω στο 20%. Κάθε ποσοστιαία μονάδα προς τα πάνω ενισχύει τη θέση του, παρά τη γκρίνια και την αναζήτηση ευθυνών που λογικά θα υπάρξουν.
Αντίθετα κάθε μονάδα προς τα κάτω ανοίγει τον ασκό του Αιόλου φέρνοντας από μπουρίνια έως και τυφώνες.
Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και στο παρελθόν σε κάθε κόμμα που κυβερνά υπάρχει μια ισχυρή «συγκολλητική ουσία», η εξουσία. Πολλώ δε μάλλον που όσοι έχουν παραμείνει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμοι να χρεωθούν την ανατροπή της κυβέρνησης. Άλλοι γιατί δεν θέλουν, άλλοι γιατί δεν μπορούν για λόγους πολιτικούς, ιδεολογικούς και καθαρά… πρακτικούς.
Φυσικά, αντιλαμβάνονται ότι η φθορά των μνημονιακών επιλογών που πλήττει όλους αναλογικά καθώς οι περισσότεροι από αυτούς στηρίζουν με την ψήφο τους το μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους που διαλύουν την ελληνική κοινωνία.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ όμως εκτός εξουσίας και μάλιστα, όπως πολλοί υπολογίζουν και ορισμένοι εύχονται κιόλας, με καταστροφικά ποσοστά τότε όλα θα είναι διαφορετικά.
ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΔΥΟ
Οι πρώτες εχθροπραξίες με… πραγματικά πυρά γίνονται ήδη στις τοπικές οργανώσεις του κόμματος σε όλη τη χώρα που και οι δύο πλευρές σημειώνουν νίκες και ήττες. Το κόμμα είναι χωρισμένο σε βασικά σε δύο κομμάτια: Σε αυτούς που αποθεώνουν τον Αλέξη Τσίπρα και σε αυτούς που του ψαλιδίζουν τις επιρροές στη νέα κεντρική επιτροπή.
Στην πρώτη ομάδα ανήκουν δύο υποομάδες που αυτή τη στιγμή συνεργάζονται στενά: Οι ακραιφνείς προεδρικοί της Ενωτικής Κίνησης υπό την ουσιαστική καθοδήγηση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά. Και οι αποκαλούμενοι πασοκογενείς όπου συγκρούονται για την πρωτοκαθεδρία οι υπουργοί Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής και ΥποδομώνΧρήστος Σπίρτζης. Ο δεύτερος μάλιστα εμφανίζεται να έχει ένα μικρό προβάδισμα στην εσωτερική μάχη καθώς έχει την πλήρη στήριξη του Νίκου Παππά, και το αντίθετο.
Στη δεύτερη ομάδα σε παράλληλους δρόμους κριτικής αμφισβήτησης κινούνται οι 53+ του Ευκλείδη Τσακαλώτου που ουσιαστικά φέρονται ως η αριστερή συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑμετά την αποχώρηση της Αριστερής Πλατφόρμας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με όσα προβλήματα φυσικά μπορεί να τους δημιουργεί το γεγονός ότι ο επικεφαλής τους είναι ο υπουργός Οικονομικών που διαπραγματεύεται και εισηγείται όλους τους μνημονιακούς νόμους.
Η δεύτερη αντιπολιτευόμενη ομάδα είναι η Πλατφόρμα 2010 με ηγετικές μορφές τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Κώστα Ζαχαριάδη, το υφυπουργό Γιάννη Μπαλάφα και τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Ρήγα.
Στο ίδιο μήκος κύματος, χωρίς όμως να είναι ενταγμένοι σε αυτήν κινούνται τόσο η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου όσο και ο ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδημούλης.
Κοντά στους δύο τελευταίους και ειδικότερα στην κυρία Δούρου έχει βρεθεί τους τελευταίους μήνες ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης που πολύ πρόσφατα βρέθηκε -μετά από πολύμηνη αγρανάπαυση- στην επικαιρότητα καθώς είδε το φως της δημοσιότητας μια συνάντησή του με τον Νίκο Παππά.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρώντας να αλλάξει την εικόνα του κόμματος θα ήθελε και πάλι την ενεργοποίηση του κ. Σακελλαρίδη η αποχώρηση του οποίου έπληξε καίρια -αν και δεν φάνηκε τότε- το προφίλ αλλά και την ουσία της ηγετικής ομάδας του Μαξίμου. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα διαρρέονται ο κ. Τσίπρας ζητά από τον κ. Σακελλαρίδη να γυρίσει στη… μάχη και είναι διατεθειμένος να του δώσει είτε μια θέση στην κυβέρνηση είτε ακόμη και τη θέση του γραμματέα του κόμματος.
Όλες οι ενδείξεις και οι πληροφορίες συνηγορούν στην εκτίμηση ότι η απάντηση του κ. Σακελλαρίδη θα είναι αρνητική καθώς ο ίδιος δεν θέλει να γυρίσει πίσω και μάλιστα όταν δεν μπορεί να επηρεάσει στο παραμικρό την πορεία αποδρομής του ΣΥΡΙΖΑ υπό την παρούσα ηγεσία. Προφανώς δεν αποστρατεύεται και περιμένει τις εξελίξεις που κατά την άποψή του δεν θα αργήσουν.
Την ίδια άποψη, έχει σύμφωνα με πληροφορίες και η κυρία Δούρου που ναι μεν δέχθηκε να μπει στο κάδρο μέσω της επιτροπής για το Σύνταγμα, αλλά θα συνεχίσει να διατηρεί αποστάσεις ασφαλείας από την σημερινή ηγετική ομάδα του Μαξίμου καθώς όπως λένε στενοί της συνεργάτες δεν έχει κανένα λόγο να βρεθεί εγκλωβισμένη μέσα στα συντρίμμια…
Τέλος υπάρχει μια ομάδα κορυφαίων στελεχών με ετερόκλητα χαρακτηριστικά που όμως τους ενώνει το γεγονός ότι έρχονται από παλιά και ελπίζουν ότι θα συνεχίσουν να βρίσκονται στον πυρήνα του κόμματος ανεξαρτήτως ηγεσίας, αν και εφόσον προκύψει θέμα αλλαγής φρουράς.
Πρόσωπα όπως ο Γιάννης Δραγασάκης, μακράν πρώτος, στο περασμένο συνέδριο και ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης επιδιώκουν το ρόλο των «αμορτισέρ» αλλά κυρίως των εγγυητών της ενότητας και της ομαλότητας στο κόμμα, ανεξαρτήτως των όποιων εξελίξεων θα προκύψουν.
Προφανώς σε αυτή τη φάση στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά επιζητούν μια καταγραφή που θα τους επιτρέπει να κινούνται υπεράνω των όποιων εσωκομματικών εχθροπραξιών, σήμερα και κυρίως στο μέλλον.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΥΓΗ
Δύο κομβικά σημεία που θα αποτελέσουν αφορμές για αντιπαράθεση είναι αφενός η προεξοφλημένη επιστροφή του Φώτη Κουβέλη στην κυβέρνηση μέσω του ανασχηματισμού που θα γίνει σε κάθε περίπτωση εντός του 2016 και αφετέρου η περίπτωση της εφημερίδας Αυγή και γενικότερα των κομματικών ΜΜΕ.
Ο κ. Κουβέλης δεν είναι καλοδεχούμενος από πάρα πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι για λόγους αρχής, λόγω της αποχώρησης και της διάσπασης και άλλοι για λόγους προσωπικού συμφέροντος και ισορροπιών αντιτάσσονται -όχι δημόσια προς το παρόν- με το ενδεχόμενο της επιστροφής του και μάλιστα σε κορυφαίο ρόλο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και αυτό αναμένεται να καταγραφεί μέσα από τοποθετήσεις απλώς συνέδρων που όμως θα εκφράζουν συγκεκριμένες τάσεις και πρόσωπα που δεν θέλουν να εκτεθούν τα ίδια.
Η περίπτωση των κομματικών ΜΜΕ είναι λίγο πιο σύνθετη. Στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» η αποχώρηση του Κώστα Αρβανίτη που επιστρέφει στην ελεύθερη αγορά στην κρίσιμη φάση του πολέμου που διεξάγει ο ΣΥΡΙΖΑ με την διαπλοκή, παρότι ικανοποιεί πολλούςαποτελεί και αφορμή για γκρίνιες στη λογική της επιβίωσης του σταθμού.
Σε ακόμη χειρότερη μοίρα βρίσκεται η Αυγή που πρόσφατα μάλιστα δημοσίευσε και τη δημοσκόπηση της Public Issue. Το φύλλο είναι ελλειμματικό, τα οικονομικά οδηγούν σε σημαντικές καθυστερήσεις στην πληρωμή μισθών, υποχρεώσεων και προμηθευτών. Η συζήτηση για το ποιος ελέγχει την εφημερίδα έχει ξεκινήσει και σίγουρα θα συνεχιστεί στο συνέδριο καθώς δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο βασικός της μέτοχος.
Ο προηγούμενος διευθυντής της ήταν ο Νίκος Φίλης και ο σημερινός Κώστας Νικολακάκοςθεωρείται ότι βρίσκεται πιο κοντά στους 53+ του Τσακαλώτου παρά στο Μέγαρο Μαξίμου, τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Παππά.
Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι υπάρχουν σχέδια για μετατροπή της σε εβδομαδιαίο φύλλο με τον ιστότοπο avgi.gr να αναλαμβάνει τα καθήκοντα της καθημερινής επίσημης κομματικής ενημέρωσης.
Σε κάθε περίπτωση το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει μια κρίσιμη διαδικασία και τα αποτελέσματά του θα βαρύνουν στις πολιτικές εξελίξεις, στον τρόπο διακυβέρνησης, στον επερχόμενο ανασχηματισμό αλλά και στον χρόνο των επόμενων εκλογών.
ΠΗΓΗ : Newsbomb.gr
