Για όσους δεν γνωρίζουν, η Μπόκο Χαράμ, είναι μια εξτρεμιστική ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση που δρα στη βόρεια Νιγηρία. Υπολογίζεται ότι η οργάνωση διαθέτει 6.000 με 8.000 μαχητές και στόχος της είναι να απαγορεύσει δραστηριότητες οι οποίες έχουν σχέση με το δυτικό τρόπο ζωής!
Η Μπόκο Χαράμ σκότωσε πάνω από 13.000 πολίτες ανάμεσα στο 2009 και το 2015, οι 10.000 από αυτούς το 2014, ενώ εκτοπίστηκαν πάνω από 1,5 εκατομμύριο. Επίσης έχει απαγάγει πάνω από 500 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 276 μαθητριών από το Τσίμπο. Πριν μερικές μέρες (14/4) και δύο χρόνια μετά την απαγωγή, δημοσίευσε βίντεο των κοριτσιών ως απόδειξη ότι ζουν, καθώς 15 από αυτές αναγνωρίστηκαν.
Η Unicef θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, για ακόμη μια φορά, δημοσίευσε την προσωπική ιστορία μιας 17χρονης, που κατάφερε να ξεφύγει από τα χέρια των απαγωγέων της. Η ζωή της όμως, εξακολουθεί να παραμένει δύσκολη καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό αποκλεισμό και είναι αναγκασμένη να ζει στο περιθώριο για το υπόλοιπο της ζωή της, στιγματισμένη με τον τίτλο «Νύφη της Μπόκο Χαράμ», χωρίς να ευθύνεται εκείνη για όλο αυτό.
Παρακάτω θα μάθετε την ιστορία της ‘Khadija’. Μιας 17χρονης που είχε απαχθεί και αναγκάστηκε να παντρευτεί έναν μαχητή της Μπόκο Χαραμ. Απήχθη από τη νιγηριανή πόλη Banki ενώ επισκεπτόταν τη μητέρα της.
«Δεν θα σε παντρευτώ ακόμη και αν με σκοτώσεις», είπε στον στον μαχητή της Μπόκο Χαράμ, αλλά εκείνος γύρισε το βράδυ, και αφού την απήγαγε τη βίασε πολλές φορές. «Με άφησαν σε ένα σπίτι και με κλείδωσαν. Ήμουν εκεί για ένα μήνα. Μου είπαν “Είτε σου αρέσει, είτε όχι, εμείς σε έχουμε παντρευτεί!”».
Λίγο μετά τη γέννηση του γιου της, ο Νιγηριανός στρατός, την ελευθέρωσε από την αιχμαλωσία, μαζί με πολλούς άλλους. Τώρα βρίσκεται σε ένα στρατόπεδο μετατόπισης στο Μαϊντουγκούρι, αλλά οι άλλες γυναίκες δεν την αποδέχονται και την αποκαλούν «Νύφη της Μπόκο Χαράμ» έχοντάς τη στο περιθώριο.
Δύο χρόνια μετά την απαγωγή των μαθητριών στο Chibok, τα παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν στις τέσσερις χώρες που πλήττονται από αυτή την οργάνωση.
Πηγή: http://www.mothersblog.gr/
