Ενα μίνι ντοκιμαντέρ για τον εθνικό μας αγώνα που επέστρεψε στο WRC μετά τις προσπάθειες Αυγενάκη και των συνεργατών του
Πολύ περισσότερο από μια ανασκόπηση του φετινού Ράλι Ακρόπολις, στο 8λεπτο «Documentary Short Film», παραγωγής της εταιρείας Dirt Fish, αποτελεί μια βιντεοσκοπημένη ωδή σε ένα πολύ ξεχωριστό γεγονός για τον κόσμο των μηχανοκίνητων σπορ.
Τα εκπληκτικά πλάνα από τις ειδικές διαδρομές, σε ένα ιλιγγιώδες μοντάζ, αφήνουν το θεατή με κομμένη την ανάσα. Αυτό όμως είναι αναμενόμενο, εφόσον μιλάμε για έναν αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, όπου τα αυτοκίνητα, με τα κορυφαία πληρώματα στον πλανήτη να βρίσκονται στα μπάκετ, κινούνται σε ταχύτητες ασύλληπτα υψηλές για τον κοινό άνθρωπο.
Όμως, το συγκεκριμένο βίντεο της Dirt Fish, η οποία είναι γνωστή για την πολύπλευρη εμπλοκή της στα ράλι, είναι ένα πολύ σύντομο ντοκιμαντέρ -και μάλιστα «δραματοποιημένο» χωρίς δραματοποίηση, εφόσον σε έναν αγώνα όπως το Ράλι Ακρόπολις δεν χρειάζεται να επινοήσει κανείς τίποτα. Η ιστορία του «Ράλι των Θεών», όπως είναι το παρωνύμιό του, οι ήρωες του παρελθόντος και αντιστοίχως τα θηρία με τα οποία έτρεχαν, κυρίως όμως η ελληνική γη, με τις αδυσώπητα σκληρές διαδρομές, συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό για την αφήγηση μιας συνταρακτικής ιστορίας.
Και είναι η αφήγηση αυτή που προσθέτει μια επική διάσταση στο φιλμάκι, χάρη στη βαθιά, μεγαλόπρεπη φωνή ενός ανθρώπου που έχει ζήσει από μέσα, επί δεκαετίες, το WRC. Ο Colin Clark, αφού ολοκλήρωσε την καριέρα του ως μόνιμος ρεπόρτερ σε κάθε αγώνα του ΠΠΡ και αφού πήρε χιλιάδες συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές, ανέλαβε καθήκοντα ειδικού συνεργάτη και σχολιαστή για λογαριασμό της Dirt Fish.
Παρακολουθώντας την εισαγωγή, όπου ο Clark αναφέρεται στην Ελλάδα πλέκοντας διθύραμβο στη χώρα μας, τα μέρη που εναλλάσσονται στην οθόνη μαγεύουν. Η δουλειά της Dirt Fish θα μπορούσε να είναι μια διαφήμιση του ΕΟΤ -τόσο έντονη είναι η επιθυμία που ξυπνά στο θεατή να γνωρίσει τη χώρα μας.
Ανάμεσα στα πάμπολλες αξιομνημόνευτες σκηνές του σύντομου ντοκιμαντέρ για το Ράλι Ακρόπολις, θα μπορούσε κάποιος να ξεχωρίσει τη δίψα του Βάλτερ Ρέρλ, του θρυλικού Γερμανού πρωταθλητή από τη δεκαετία του ’80, ο οποίος εμφανίζεται να λέει σε αγγλικά με βαριά τευτονική προφορά «περίμενα 100 χιλιόμετρα για να πιω από αυτό το νερό». Και σκύβει αμέσως να δροσιστεί στη βρύση ενός ελληνικού χωριού.
Εξαιρετικά ενδιαφέρντα είναι επίσης τα σχόλια των σύγχρονων πρωταγωνιστών, τόσο του τελικού νικητή, του νεαρού Φινλανδού Κάλε Ροβάνπερα, όσο και των αντιπάλων του. Ο Εσθονός Οτ Τάνακ υποκλίνεται στην ανωτερότητα του Ροβάνπερα, ενώ ο σούπερ-σταρ και πολυπρωταθλητής WRC, ο Γάλλος Σεμπαστιάν Οζιέ παρατηρεί πονηρά ότι «οπωσδήποτε είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα του Ροβάνπερα. Είναι όμως μια ταχύτητα που σου φέρνει νίκες σε αγώνες, όμως όχι απαραιτήτως σε πρωταθλήματα».
Σε κάθε περίπτωση, το φιλμάκι της Dirt Fish είναι μια αφορμή, ώστε όλοι οι φίλοι των μηχανοκίνητων -και όχι μόνον αυτοί- να απολαύσουν ένα γεγονός που έφερε την Ελλάδα στο παγκόσμιο προσκήνιο. Και, εάν θέλει να είναι κανείς δίκαιος, οφείλει να συγχαρεί όλους όσοι συνέβαλαν στην άψογη διοργάνωση του αγώνα, αλλά ιδιαίτερα ίσως τον Τάκη Πουρναράκη, ο οποίος υπό την ιδιότητά του ως προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής Διοργανώσεων Μηχανοκίνητου Αθλητισμού εργάστηκε επίμονα έως ότου πείσει τη Διεθνή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου να επαναφέρει τον «εθνικό μας αγώνα» στο πρόγραμμα του WRC ύστερα από 8 χρόνια. Και οπωσδήποτε τον υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος ανέλαβε προσωπικά την υπόθεση της επιστροφής του Ράλι Ακρόπολις στο κορυφαίο πρωτάθλημα ράλι του κόσμου.
protothema.gr
