Το ντοκιμαντέρ που κέρδισε το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Χαλκίδας αντλεί έμπνευση από το χρονικό της ανάπλασης του προσώπου ενός εντεκάχρονου κοριτσιού, θύματος του περίφημου λοιμού, που το 430 π.Χ. αφάνισε το 1/3 των Αθηναίων.
Το ντοκιμαντέρ του Νίκου Λουπάκη «Το κορίτσι που γεννήθηκε δυο φορές» κέρδισε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας που ολοκληρώθηκε χθες. Μια ταινία που, συνδέοντας ιστορία, τέχνη και επιστήμη, αγγίζει σύγχρονα πανανθρώπινα προβλήματα με τη βοήθεια ενός μικρού παιδιού με το όνομα «Μύρτις».
Η ταινία αντλεί τη θεματική της από το χρονικό της ανάπλασης του προσώπου ενός εντεκάχρονου κοριτσιού, θύματος του περίφημου λοιμού, που το 430 π.Χ. αφάνισε το 1/3 των κατοίκων της Αθήνας. Είναι η Μύρτις. Έτσι την ονόμασαν οι επιστήμονες οι οποίοι – με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μανώλη Παπαγρηγοράκη – της προσέφεραν τη δυνατότητα να ζήσει μια δεύτερη ζωή, με έναν ομολογουμένως ασυνήθιστο τρόπο.
Η Μύρτις, που είχε την ατυχία να χαθεί στη μεγάλη επιδημία που χτύπησε την ακμάζουσα Αθήνα του Περικλή στις αρχές του Πελοποννησιακού Πολέμου δεν υπήρξε απλώς θύμα μιας άγνωστης τότε νόσου, αλλά και θύμα πολέμου. Ενός από τους μεγαλύτερους πολέμους της αρχαιότητας, που όπως όλοι οι πόλεμοι αφήνουν πίσω τους και πολλές «παράπλευρες» απώλειες, πλήττοντας ανηλεώς τους ανυπεράσπιστους αμάχους.
Το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο Νίκος Λουπάκης μέσα σε 50 λεπτά της ώρας συνδέει από τη μια το παρελθόν με το παρόν και από την άλλη την τέχνη, με την επιστήμη και την τεχνολογία – και κυρίως – με την ιστορία. Παρακολουθώντας τη δεύτερη ζωή της Μύρτιδας, ο θεατής προσεγγίζει την ιστορία με ένα διαφορετικό, αντισυμβατικό ίσως τρόπο. Παράλληλα βρίσκεται μπροστά σε μια Ελλάδα που η επιστημονική της κοινότητα διαπρέπει στον τόπο της.
Πάνω απ’ όλα όμως το μήνυμα που στέλνει η Μύρτιδα των 2.500 ετών στο σύγχρονο άνθρωπο – είναι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. «Το κορίτσι που γεννήθηκε δυο φορές» είναι μια υπενθύμιση για τα παιδιά, αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, που χάνονται κάθε χρόνο, κατά εκατομμύρια, είτε από ασθένειες είτε σε πολεμικές συρράξεις.
Είναι ένα μήνυμα για την ειρήνη και την αλληλεγγύη που δεν έχει σύνορα.
Δυο λόγια για τον σκηνοθέτη
Ο Νίκος Λουπάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στη Μόσχα και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο (Master of Arts) στη δημοσιογραφία (European Communication Institute/Danube University, Krems – Αυστρία). Σήμερα ζει και εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Αθήνα. Ασχολείται με το ρεπορτάζ αυτοκινήτου από το 1989, έχοντας κατά καιρούς αρθρογραφήσει στα μεγαλύτερα περιοδικά του ειδικού τύπου (4ΤΡΟΧΟΙ, Auto Motor und Sport, DRIVE, Car & Driver). Είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητήριου της Ελλάδας (ΤΕΕ) και της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ). Το ντοκιμαντέρ «Το κορίτσι που γεννήθηκε δυο φορές» είναι η δεύτερη ταινία του.
Docfest.gr
Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας είναι ένας καταξιωμένος πλέον θεσμός, που κάθε χρόνο συγκεντρώνει ένα πλήθος ταινιών με ιδιαίτερα πλούσια θεματολογία. Φέτος, για τους γνωστούς λόγους, το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά (docfest.gr) με τους διοργανωτές να μιλούν για την εντυπωσιακή συμμετοχή πολλών χιλιάδων θεατών.
Αναλυτικότερα για το φεστιβάλ, τις κριτικές επιτροπές και τις βραβεύσεις μπορείτε διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ
Την τελετή λήξης του συνεδρίου μπορείτε να την παρακολουθήσετε στη διεύθυνση https://online2020.docfest.gr/
news247
