Έχουμε μεγαλώσει με την αντίληψη ότι η συγχώρεση και οι δεύτερες ευκαιρίες είναι must σε κάθε σημαντική σχέση. Από τη μία, είναι αλήθεια, γιατί κι εμείς κάνουμε λάθη που θα θέλαμε να μην υπολογίζονται ως σοβαρά, αλλά από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος του να το κάνουμε συνέχεια, επειδή φοβόμαστε να αποδεχθούμε την αλήθεια.
Είδαμε εξάλλου τις σειρές του Netflix, όπως το Tinder Swindler, και μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανεκτικότητα και η συγχώρεση. Όταν δεν ξέρεις πού να σταματήσεις και ποιο είναι το όριο, ο άλλος το εκμεταλλεύεται και σε χειραγωγεί. «Οι θηρευτές, οι νάρκισσοι και όσοι εξαπατούν, βασίζονται στην ενσυναίσθηση των άλλων. Εκείνοι το εκλαμβάνουν ως αδυναμία, την οποίο μπορούν να εκμεταλλευτούν», εξηγεί η κλινική ψυχολόγος Δρ. Ramani Durvasula.
Γιατί δεν είναι πάντα καλό να δίνεις δεύτερη ευκαιρία
Σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ καλό, γιατί οι βλακείες είναι στην ανθρώπινη φύση και δείχνεις την ενσυναίσθηση που έχεις σε περίσσευμα. Όταν όμως μιλάμε για τοξικές σχέσεις, καταλαβαίνεις ότι εσύ απλώς ζημιώνεσαι και ο άλλος κάνει πάντα αυτό που θέλει, χωρίς να υφίσταται τις συνέπειες. Είναι αυτές οι περιπτώσεις που δεν θέλεις να αποδεχθείς ότι ναι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο εγωκεντρικοί ή νάρκισσοι. Επιμένεις να βλέπεις το καλό στους άλλους.
Πώς ξέρεις πότε να σταματήσεις
Για να είμαστε ειλικρινείς, το ένστικτο σε ενημερώνει πάντα, απλώς επιλέγεις να το αγνοήσεις. Μέχρι που ακούς τον εαυτό σου να λέει ξανά και ξανά ότι δεν πειράζει, και ότι οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι και να κατασκευάζεις νέες δικαιολογίες. «Έχει πολύ άγχος» ή «δεν το εννοεί». Μετά τις 3 δικαιολογίες, μιλάμε για μοτίβο και όχι για λάθος. Και μην ξεχνάς, θυμήσου τις φορές που το έχεις σκεφτεί για άλλα ζευγάρια, όπου εκεί δεν συμμετέχουν τα συναισθήματά σου.
jenny.gr
