Ακόμα και οι λάτρεις του κρασιού, υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες θα αφήσουν στη μέση ένα μπουκάλι καλό κρασί.
Είτε πρόκειται για λευκό, είτε για κόκκινο, είτε για ροζέ, είτε ακόμα και για πορτοκαλί για πιο εξεζητημένες γευστικές αναζητήσεις, είναι αρκετά δύσκολο να γνωρίζει κανείς για πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να ανοίξει μία φιάλη και να τη διατηρήσει με το περιεχόμενό της, πριν την απορρίψει οριστικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία των καταναλωτών πετάει το κρασί πολύ πιο συχνά απ’ όσο θα έπρεπε.
Σε κάθε περίπτωση οι λευκές αλλά και οι ροζέ ποικιλίες όταν ανοίγονται μπορούν να διατηρούνται για μία εβδομάδα, ενώ τα πιο ενισχυμένα κρασιά μπορούν να έχουν διάρκεια ζωής έως και 28 ημέρες. Μερικά από αυτά είναι τα Sherry, Port, Madeira κ.α.
Το prosecco για παράδειγμα δεν μπορεί να διατηρηθεί περισσότερες από τρεις ημέρες, ενώ οι σαμπάνιες και τα βρετανικά αφρώδη κρασιά μπορούν να ζήσουν λίγο περισσότερο.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Laithwaite’s Wine αναφέρεται ότι το μέσο αγγλικό νοικοκυριό πετάει περίπου δύο ποτήρια κρασί ανά εβδομάδα.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι στη Μεγάλη Βρετανία «χάνονται» σε ετήσια βάση έως και 624 εκατ. μπουκάλια στη διάρκεια του έτους, ποσότητα αρκετή για να γεμίζει 333 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων.
Ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι πετούν το κρασί είναι ότι δεν γνωρίζουν για πόσο ακριβώς μπορούν να το διατηρήσουν μετά το άνοιγμα.
Ένας ακόμα λόγο είναι ότι συχνά το ξεχνούν ανοιγμένο για αρκετό καιρό ή έχουν ανοίξει παράλληλα και κάποια άλλη φιάλη.
Η ίδια έρευνα δείχνει ότι οι πιο «δυνατοί» καταναλωτές οίνου είναι οι Λονδρέζοι, οι οποίοι ανοίγουν κατά μέσο όρο 2,1 φιάλες την εβδομάδα.
Σε κάθε περίπτωση όσοι πίνουν κρασί στις πρωτεύουσες είναι αυτοί που πετούν και τις μεγαλύτερες ποσότητες, πετώντας κατά μέσο όρο πέντε ποτήρια στο τέλος κάθε κοινωνικής συνάθροισης.
