Το συγκλονιστικό αυτό έγγραφο, το οποίο υπέγραψε ο Πόντιος Πιλάτος για την απόφαση της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού παρέμεινε μέχρι το 1309 μ..Χ. τελείως άγνωστο, οπότε βρέθηκε στη γνωστή σε όλους σήμερα για τον καταστροφικο σεισμό πόλη (L’Aquila) της Κεντρικής Ιταλίας, κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθει η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτερνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Πόντιου Πιλάτου.
-Advertisement-
Το συγκεκριμένο έγγραφο που υπογράφει ο Πόντιος Πιλάτος, το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου.
Μεταφράστηκε δε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643:
Δείτε τη μετάφραση του συγκλονιστικού εγγράφου:
«Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου,
Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον
ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και
καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της
δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού
βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου
και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας
των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου
Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας
αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ
Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.
=Advertisement=
πιλάτος
Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού
λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη
κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων
Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των
άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων
πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών
εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του
Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων
θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι.
Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι
τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον
πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου
αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι
συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν
Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων
ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν
θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί
γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ
(Ρωμαϊστί).
Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της
τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της
αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων
Βασιλείας.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
– Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
– Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
– Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
– Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
– Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
– Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».
πηγη-dogma.gr
Να σημειώσουμε πως μετά από αξιολόγηση που υπήρξε από την ανεξάρτητη σελίδα https://www.ellinikahoaxes.gr/ το περιεχόμενο του συγκεκριμένου άρθρου που αναδημοσιεύτηκε είναι ΨΕΥΔΕΣ. Σας παραθέτουμε την ανάλυση της σελίδας και το λινκ της ανάλυσης του περιεχομένου για περισσότερα…
Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύτηκε πριν 4 έτη.
Ισχυρισμός:
Bρέθηκε το χειρόγραφο που υπέγραψε ο Πόντιος Πιλάτος, διατάσσοντας τη σταύρωση του Ιησού.
Συμπέρασμα:
Oι πληροφορίες που παραθέτουν τα υπό εξέταση δημοσιεύματα έχουν χρονικές ασυνέπειες, τα στοιχεία που δίνουν προέρχονται είτε από μυθιστορήματα ή από πηγές που δεν έχουν σχέση με τους ισχυρισμούς που κάνουν, επομένως η αυθεντικότητα της επιστολής που παρουσιάζουν δε μπορεί να επιβεβαιωθεί και μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως πρόκειται για πλαστογραφία.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ξανά άρθρο το οποίο υποστηρίζει πως βρέθηκε το χειρόγραφο που υπέγραψε ο Πόντιος Πιλάτος, διατάσσοντας τη σταύρωση του Ιησού. Ωστόσο ο εν λόγω ισχυρισμός είναι ψευδής.
Το συγκλονιστικό αυτό έγγραφο, το οποίο υπέγραψε ο Πόντιος Πιλάτος για την απόφαση της Σταύρωσης του Ιησού Χριστού παρέμεινε μέχρι το 1309 μ..Χ. τελείως άγνωστο, οπότε βρέθηκε στη γνωστή σε όλους σήμερα για τον καταστροφικο σεισμό πόλη (L’Aquila) της Κεντρικής Ιταλίας, κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθει η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτερνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Πόντιου Πιλάτου.
Το συγκεκριμένο έγγραφο που υπογράφειο ο Πόντιος Πιλάτος, το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου.Μεταφράστηκε δε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643.
Η αληθινή προέλευση του εγγράφου
Παραλλαγές του ανωτέρω δημοσιεύματος κυκλοφορούν εδώ και αρκετά χρόνια. Ένα παράδειγμα είναι το παρακάτω:
Η υποτιθέμενη επιστολή του Πόντιου Πιλάτου στον αυτοκράτορα Τιβέριο, δεν αναφέρεται πουθενά στη Καινή Διαθήκη. Μια σχετική αναφορά γίνεται στο «ψευδο-ευαγγέλιο» του Νικοδήμου, το οποίο όμως χρονολογείται από το μεσαίωνα. Είναι αλλιώς γνωστό ως «Αcta Pilati» ή «Πράξεις Πιλάτου» και υποτίθεται πως μεταξύ άλλων, περιγράφει τη δίκη και τη Σταύρωση του Χριστού. Ωστόσο, το «απόκρυφο» κείμενο που γράφτηκε το 4ο μΧ αιώνα, είναι ψευδεπίγραφο και δεν γράφτηκε από τον Νικόδημο που ήταν σύγχρονος του Ιησού. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3][πηγή 4]
Τα γράμματα του Πόντιου Πιλάτου
Το βιβλίο “Letters of Pontius Pilate: Written During His Governorship of Judea to His Friend Seneca in Rome” είναι ένα μυθιστόρημα του Άγγλου δημοσιογράφου William Percival Crozier το οποίο γράφτηκε το 1928. Σε αυτό, ο συγγραφέας διηγείται, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας φανταζόταν, τα υποτιθέμενα γεγονότα της συνάντησης του Πόντιου Πιλάτου με τον Ιησού. [πηγή]
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα απόκομμά της εφημερίδας The Manchester Guardian στην οποία το βιβλίο παρουσιάζεται ως μυθιστόρημα:
Μια ακόμη πιθανή πηγή «εμπνεύσεως», μπορεί να είναι το “The Archko Volume” που υποτίθεται πως περιλαμβάνει τη πλήρη αναφορά που έστειλε ο Πιλάτος στο Τιβέριο, σχετικά με τη δίκη και τη Σταύρωση του Ιησού. Ο πρεσβυτεριανός ιερέας W. D. Mahan που το δημοσίευσε το 1879, ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για γνήσια κείμενα με προέλευση το Βατικανό. Ωστόσο, διαπιστώθηκε λίγο αργότερα, πως τα κείμενα είναι προϊόν λογοκλοπής από τη σύντομη νουβέλα “Ponce Pilate à Vienne” του Joseph Méry που δημοσιεύθηκε Revue de Paris το 1837.
Το βιβλίο όμως που ταιριάζει περισσότερο με την ιστορία του άρθρου (και ειδικά στο voicenews.gr), είναι το “Thresor admirable, de la sentence prononcée par Ponce Pilate, contre nostre Sauveur Jesus-Christ”.
Πρόκειται για τη πρώτη αναφορά στην υποτιθέμενη ανακάλυψη του παπύρου της Aquila που δημοσιεύθηκε το 1581 στη Λυόν από κάποιον Johann Stratius. Αν και το κείμενο είναι στα γαλλικά, οι ομοιότητες με την ελληνική μετάφραση είναι προφανέστατες:
Σήμερα γνωρίζουμε ωστόσο πως πρόκειται για ψευδοϊστορικό βιβλίο. [πηγή 1][πηγή 2][πηγή 3][πηγή 4]
Οι ανωτέρω φαίνεται πως είναι οι μοναδικές πηγές που κάνουν λόγο για επιστολή του Πόντιου Πιλάτου στο Τιβέριο και είναι ελάχιστες, όποτε είναι λογικό να υποθέσουμε πως τα υπό εξέταση δημοσιεύματα σε Ελλάδα και εξωτερικό «εμπνεύστηκαν» τους ισχυρισμούς από τις παραπάνω πηγές.
Χρονικές ασυνέπειες
Στα υπό εξέταση δημοσιεύματα διαβάζουμε πως το χειρόγραφο:
[…] το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου. Μεταφράστηκε δε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643.
Ωστόσο, το 1381, Πατριάρχης ήταν ο Νείλος Κεραμεύς, ενώ το 1643, ο Παρθένιος Ά. [πηγή 1][πηγή 2]
Η μοναδική χειροπιαστή αναφορά για την ιστορικότητα του Ποντίου Πιλάτου, είναι μια πέτρινη στήλη που αναγράφει το όνομά του και βρέθηκε το 1961:
Η εικόνα του χειρόγραφου που παρουσιάζεται ως πηγή των ισχυρισμών έχει ιδιαίτερα κακή ανάλυση καθιστώντας την ανάγνωση αδύνατη. Σε αρκετά ιστολόγια αναφέρεται ότι είναι πιστό αντίγραφο. Σε άλλα δημοσιεύματα δεν υπάρχει καμιά αναφορά περί αντιγράφου.
Με μια πιο προσεκτική ματιά στο έγγραφο που παρατίθεται ως απόδειξη, καταλαβαίνουμε ότι είναι γραμμένο σε χαρτί. Δεν υπάρχει ίχνος κιτρινίσματος από την παλαιότητα. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι είναι φωτοτυπία του γνήσιου, γιατί λευκό χαρτί την εποχή του Ιησού ως γνωστό δεν υπήρχε, εκείνη την εποχή είχαν διαθέσιμες περγαμηνές τις οποίες τύλιγαν, και δεν τις δίπλωναν στα 4 όπως κάνουμε σήμερα με τις κόλλες Α4. Στο φωτογραφία, φαίνονται καθαρά 2 τσακίσεις που αποτυπώθηκαν στη φωτοτυπία και στο κέντρο λείπει ένα μικρό κομματάκι στην ακμή από τις τσακίσεις του διπλώματος. Άρα δεν είναι αντίγραφο του γνήσιου.
Συμπέρασμα
Με βάση όλα τα διαθέσιμα δεδομένα, οι πληροφορίες που παραθέτουν τα υπό εξέταση δημοσιεύματα έχουν χρονικές ασυνέπειες, τα στοιχεία που δίνουν προέρχονται είτε από μυθιστορήματα ή από πηγές που δεν έχουν σχέση με τους ισχυρισμούς που κάνουν, επομένως η αυθεντικότητα της επιστολής που παρουσιάζουν δεν τεκμηριώνεται και μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως πρόκειται για πλαστογραφία.
Δύο συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο επιχείρησης της Υποδιεύθυνσης Καταπολέμησης Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων και Αγαθών, της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, κατά την οποία εντοπίστηκαν 172 αρχαία...
