Η Γερμανία παραμένει ακόμη και σήμερα προορισμός όπου δικτάτορες και μαφιόζοι μπορούν εύκολα να μεταφέρουν και να «ξεπλύνουν» τα χρήματά τους, σύμφωνα με έκθεση του δικτύου μη κυβερνητικών οργανώσεων Tax Justice Network. Μετά την κρίση του 2009, οι κυβερνήσεις του G20 άρχισαν να πιέζουν για να περιοριστεί η δράση των λεγόμενων «φορολογικών παραδείσων», ωστόσο η πρόοδος που έχει επιτευχθεί είναι πολύ μικρή.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, ξένοι δικτάτορες αλλά και μαφιόζικες οργανώσεις μπορούν πολύ εύκολα να «ξεπλένουν» μαύρο χρήμα στη Γερμανία. Στον λεγόμενο «δείκτη παραοικονομίας» που καταρτίζει το δίκτυο Tax Justice, η Γερμανία καταλαμβάνει την 7η θέση παγκοσμίως. Στην τελευταία έκθεση πριν από δύο χρόνια, η ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης καταλάμβανε την 8η θέση. Στο μικροσκόπιο των μη κυβερνητικών οργανώσεων μπήκαν 112 χώρες. Στο επίκεντρο των ερευνών τέθηκε κυρίως το ερώτημα πώς μπορεί κανείς να αποκρύψει σε μια χώρα ακίνητα και λοιπά περιουσιακά στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό ελέγχθηκαν η σχετική νομοθεσία και οι κανονισμοί που ισχύουν στις 112 χώρες. Την πρώτη θέση της λίστας καταλαμβάνει, όπως αναμενόταν, η Ελβετία, την οποία η έκθεση βαφτίζει «μητέρα όλων των φορολογικών παραδείσων». Ακολουθούν οι ΗΠΑ, οι νήσοι Κέιμαν, το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη.
Καρτέλ σιωπής
«Σχετικά με τα χρήματα των ξένων δικτατόρων που βρίσκονται στη Γερμανία, θα έκανα λόγο ακόμη και για καρτέλ σιωπής στη γερμανική πολιτική», σχολιάζει στην Deutsche Welle ο Μάρκους Μάιντσερ, επικεφαλής του σχετικού πρότζεκτ του δικτύου. Μεταξύ αυτών που κρύβουν ή έχουν κρύψει χρήματα στη Γερμανία βρίσκονται ο πρόεδρος του Καμερούν, ο Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν αλλά και ο Λίβυος ηγέτης Καντάφι. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι στη Γερμανία δεν υπάρχει μια δημόσια κεντρική βάση δεδομένων ακινήτων. «Αυτό προσελκύει ξένους δικτάτορες για να διοχετεύσουν τα χρήματά τους σε ακίνητα στη Γερμανία». Αφετέρου, υπάρχουν πολλά παραθυράκια στη νομοθεσία που υιοθέτησε το Βερολίνο έπειτα από σχετική ευρωπαϊκή οδηγία και η οποία αναγκάζει μεν τις επιχειρήσεις να γνωστοποιούν τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους, εντούτοις δεν δημιουργεί προσκόμματα όσον αφορά τη δημιουργία εταιρειών «μαϊμού».
Φτωχές χώρες
Η παράνομη κίνηση κεφαλαίων πλήττει πρωτίστως τις φτωχές χώρες του νότιου ημισφαιρίου, ειδικά τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, οι οποίες, σύμφωνα με υπολογισμούς του ΔΝΤ, χάνουν ετησίως περί τα 100 με 200 δισ. δολάρια σε φορολογικά έσοδα. Αυτό οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους. Αφενός, πλούσιοι επιχειρηματίες ή δικτάτορες μεταφέρουν μέσω εικονικών επιχειρήσεων μαύρο χρήμα στο εξωτερικό. Αφετέρου παραποιούν τις τιμές των προϊόντων που εξάγονται, ορίζοντας, για παράδειγμα, τις τιμές των πρώτων υλών σε πολύ χαμηλά επίπεδα, έτσι ώστε το κέρδος που προκύπτει από την πώληση να εμπίπτει εκτός της χώρας παραγωγής σε κάποιον φορολογικό παράδεισο. Συχνά, όπως επισημαίνουν ειδικοί, οι απώλειες που καταγράφονται σε ορισμένες χώρες, εξαιτίας της φοροαποφυγής, ξεπερνούν κατά πολύ τα ποσά που εισπράττουν οι ίδιες στο πλαίσιο αναπτυξιακής βοήθειας.
Τρίτη 24ωρη απεργία
Κλειστά παρέμειναν χθες τα εργοστάσια των αυτοκινητοβιομηχανιών στη Γερμανία, εξαιτίας της τρίτης εικοσιτετράωρης απεργίας που έχει κηρύξει το σωματείο εργαζομένων IG Metall, διεκδικώντας αύξηση μισθών και μεγαλύτερη ευελιξία στο ωράριο. Στο στόχαστρο των απεργών βρέθηκαν χθες εργοστάσια των Mercedes-Benz, Porsche, Audi και BMW. Η απεργία έπληξε και εργοστάσια προμηθευτών της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως τις εταιρείες Schaeffler και SKF.
Ο επικεφαλής της IG Metall στο κρατίδιο της Βαυαρίας Γιούργκεν Βέχσλερ δήλωσε στο Reuters ότι «περιμένουμε (ότι η απεργία) θα ενισχύσει τη θέληση των εργοδοτών να έρθουμε σε συμφωνία».
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις αυτής της εβδομάδας αποτελούν την τελευταία προειδοποιητική βολή της IG Metall προτού κληθούν τα 3,9 εκατ. μέλη της να ψηφίσουν πρόταση για μεγάλης διάρκειας απεργιακή κινητοποίηση που θα κοστίσει εκατοντάδες εκατ. ευρώ σε απώλεια παραγωγικότητας. Τόσο το εργατικό σωματείο όσο και οι εργοδότες δηλώνουν πρόθυμοι για επανάληψη των διαπραγματεύσεων τη Δευτέρα, ωστόσο κάθε πλευρά επιμένει ότι θα πρέπει να υποχωρήσει η άλλη. Το μεγαλύτερο εργατικό σωματείο της Γερμανίας απαιτεί αύξηση μισθών 8% για τους επόμενους 27 μήνες.
Οι εργοδότες αντιπροτείνουν αύξηση 6,8%, αλλά απορρίπτουν το αίτημα για ευέλικτο ωράριο 28-35 ωρών την εβδομάδα για όσους εργαζομένους φροντίζουν παιδιά ή ηλικιωμένους.
Πηγή: kathimerini.gr
