Ο άνθρωπος που μπήκε στο σπίτι των βασανιστηρίων στα Πετράλωνα, θέλοντας να βοηθήσει τα παιδιά της οικογένειας, καταρχάς στο διάβασμά τους, μίλησε για τα όσα αντίκρισε στην «φυλακή» που ζούσε ο 17χρονος σήμερα μαθητής, ο οποίος βιαζόταν κατ’ εξακολούθηση από τον πατέρα, τον θείο του και διάφορους άλλους ανώμαλους στο σπίτι του
Ηκοινωνία ολόκληρη παρακολουθεί σαστισμένη να περνούν μπροστά από τα μάτια της ειδήσεις με βιασμούς, δολοφονίες παιδιών κι όπως φαίνεται δεν έχουν τελειωμό οι εφιάλτες για ανήμπορα να αντιδράσουν πλάσματα. Οπως τα παιδιά της Πισπιρίγκου, όπως η 12χρονη στα Σεπόλια, όπως τα θύματα του βιαστή του Π. Φαλήρου κι άλλα δεκάδες κυρίως ανυπεράσπιστα παιδιά που γίνονται έρμαια στις ορέξεις νοσηρών μυαλών. Μια τέτοια υπόθεση ήρθε να δώσει άλλη μια γροθιά στο στομάχι και να ταράξει ακόμα περισσότερο τον ψυχισμό της κοινωνίας και δεν είναι άλλη από την υπόθεση των Πετραλώνων. Εκεί όπου ένας πατέρας βίαζε τον γιο του από πολύ μικρή ηλικία και τον «πάσαρε» και σε άλλους ανώμαλους, πολλές φορές και σε συγγενείς. Κι όλα αυτά, υπό την ανοχή της μάνας…
Μια υπόθεση που είχε καταγγελθεί προ τετραετίας και παρέμενε μέχρι και χθες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και σε κάποιο συρτάρι κάποιας υπηρεσίας… Ο άνθρωπος που αποκάλυψε το μαρτύριο του πιτσιρικά, που βιαζόταν εξ όσων γνωρίζουμε από τα 7 του, ενδεχομένως και σε μικρότερη ηλικία, μίλησε για τον εφιάλτη.
Η συμπεριφορά των παιδιών που «μιλούσε» από… χιλιόμετρα
«Το παιδί το συνάντησα όταν ήταν εννιά στα 10. Αυτό ήταν το καλοκαίρι του 2015, αρχίζει ουσιαστικά η επαφή που είχα με τα αδέρφια. Εναν χρόνο πριν από αυτό η μεγάλη αδερφή με τον αδερφό της περνούσαν από το καφενείο μιας φίλης μου, στο οποίο είμαι θαμώνας και η ίδια πρώτη, πριν από εμένα, είχε παρατηρήσει τις περίεργες συμπεριφορές αυτών των παιδιών. Από τη μία το ένα παιδί επιδείκνυε αντικοινωνικότητα ή επιθετικότητα, από την άλλη, ο γιος, μια ακραία φοβικότητα και μία διαρκή παρουσία σεξουαλικών εκφράσεων στην κινησιολογία του» είπε χαρακτηριστικά στο Open.
Η «μάνα» που εξέθετε τα παιδιά της σε όλη τη γειτονιά
Και συνέχισε: «Κατά τα τέλη του καλοκαιριού το ’15, στις αρχές του φθινοπώρου, ερχόμαστε σε μία πιο κοντινή σχέση με τη μητέρα, επί της ουσίας εννοώ επαφή, πέραν του πελατειακού που είχε με την ιδιοκτήτρια του καφέ. Περίεργη συμπεριφορά, εξέθετε όσα συνέβαιναν στο σπίτι της, μιλούσε όλο και περισσότερο για τον σύζυγό της, για τον γιο της έβγαζε ακραία αρνητικά ζητήματα. Πολύ πριν από αυτό, ένα έτος, περιφερόταν στην γειτονιά και διέδιδε ότι το παιδί έπαιρνε φάρμακα, κατανάλωνε διάφορες ουσίες όταν το άφηνε μόνο». Αυτό που έκανε ήταν «να περιφέρεται στην γειτονιά, να πηγαίνει από φαρμακείο σε φαρμακείο, από καφέ σε καφέ, όπως και στην εν λόγω φίλη και να λέει ότι “του κάνω πλύση στομάχου, τον τρέχω στα νοσοκομεία και δεν μπορώ να τον ξαναπάω, γιατί του έχω κάνει ήδη δύο πλύσεις και μετά θα μου πάρουν την επιμέλεια…».
Το σπίτι – κολαστήριο
Ο άνδρας που διατήρησε την ανωνυμία του, βλέποντας όλη την περίεργη κατάσταση, θέλησε να βοηθήσει την οικογένεια και δη τα παιδιά. «Προτείναμε εγώ και η φίλη να βοηθήσουμε την οικογένεια και τα παιδιά, να αναλάβουμε τα δύο πρώτα παιδιά στα μαθήματα. Γενάρη του ’16, όταν μπήκα στο σπίτι αυτό, το πρώτο ήταν να αρχίσω να τακτοποιώ το δωμάτιο του παιδιού. Ηταν ένας σκουπιδότοπος, με τα ρούχα βρώμικα και ατημέλητα, τα δόντια του κατακίτρινα, τα χείλη του σκασμένα με πύον. Η μητέρα έλεγε με απόλυτη φυσικότητα τα εκτρώματα που συνέβαιναν στο σπίτι της».
reader.gr
