Την τελευταία του πνοή άφησε στις 23.18 της Κυριακής ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, ο οποίος νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, όπου είχε μεταφερθεί την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου με σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού.
Η υγεία του ήταν ήδη επιβαρυμένη και, παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε και παρουσίασε ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών συστημάτων.
O Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος είχε γεννηθεί στην Πάτρα στις 15 Αυγούστου 1926 και ήταν γιος του δικηγόρου Δημητρίου Στεφανόπουλου, ο οποίος χρημάτισε κατ’ επανάληψη βουλευτής Αχαΐας και υπουργός.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 άσκησε ενεργό δικηγορία μέχρι το 1974, ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.
Το 1964 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας με το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ, ύστερα από τρεις ανεπιτυχείς συμμετοχές στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Το 1974 έγινε μέλος της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.
Τον Δεκέμβριο του 1981διεκδίκησε την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Πήρε 32 ψήφους, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα εξέλεξε πρόεδρο τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
Διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος μέχρι το 1985. Τον Σεπτέμβριο του 1984 ήταν για δεύτερη φορά υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πήρε 41 ψήφους, χάνοντας την προεδρία από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Το 1985 αποχώρησε από τη ΝΔ και στις 6 Σεπτεμβρίου ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ) μαζί με εννέα Νεοδημοκράτες βουλευτές που προσχώρησαν στο νέο κόμμα.
Ο πρώτος Πρόεδρος που εκλέχθηκε με τόσο μεγάλη πλειοψηφία
Τον Απρίλιο του 1991 με πρότασή του στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΑΝΑ, η οποία προέκυψε από το 2ο Συνέδριο του κόμματος, το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών ανήλθε σε 25%, το υψηλότερο για τη συγκεκριμένη περίοδο σε ανώτατο κομματικό όργανο.
Τρεις μέρες μετά την αποτυχία της ΔΗΑΝΑ στις ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994, στις οποίες προσέγγισε αλλά δεν εξασφάλισε το 3% ώστε να εκλέξει ευρωβουλευτή, ανακοίνωσε τη διάλυσή της και την αποχώρησή του από την πολιτική.
Στις 8 Μαρτίου 1995 με την υποστήριξη 11 βουλευτών της Πολιτικής Ανοιξης (ΠΟΛΑΝ), η οποία τον είχε προτείνει για το ανώτατο αξίωμα, και 170 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ εκλέχθηκε στην τρίτη ψηφοφορία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διαδεχόμενος τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2000 επανεκλέχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Βουλή με 269 ψήφους (161 από το ΠΑΣΟΚ, 101 από τη ΝΔ και 7 από ανεξάρτητους βουλευτές).
Με την εκλογή του αυτή -η επίσημη ορκωμοσία ετελέσθη στις 11 Μαρτίου- έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που υποστηρίχθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα και συγκέντρωσε τόσο μεγάλη πλειοψηφία, καθώς και ο πρώτος Πρόεδρος που εξελέγη για δύο συνεχείς θητείες.
Στη διάρκεια της Προεδρίας του ταξίδευε τακτικά στο εσωτερικό της χώρας. Επίσης, κάθε χρόνο πραγματοποιούσε 3 με 4 επισήμους επισκέψεις σε άλλες χώρες και δεχόταν ίσον αριθμό επισκέψεων ξένων Αρχηγών Κρατών. Δεχόταν πολλούς επισκέπτες στο Προεδρικό Μέγαρο, απαντούσε σε όλες τις επιστολές που του απευθύνονταν και υποδεχόταν μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης από σχολεία όλης της χώρας.
Συνέχισε να μένει στην ιδιωτική κατοικία του μαζί με τον μεγαλύτερο γιο του, τη νύφη του και τα δυο εγγόνια του. Μετά την αποχώρησή του από την Προεδρία της Δημοκρατίας, έδινε το «παρών» στο λιτό γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας.
Επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Νυμφεύθηκε την Τζένη Στουνοπούλου. Εζησαν μαζί 29 χρόνια, μέχρι τον θάνατό της το 1988, και απέκτησαν τρία παιδιά.
Τον Νοέμβριο του 2000, ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και τον Φεβρουάριο του 2005 επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Υπατα Αξιώματα: Πρόεδρος Δημοκρατίας από 08/03/1995 έως 09/03/2000 και από 11/03/2000 έως 12/03/2005.
Κυβερνητικά Αξιώματα: Υφυπουργός Εμπορίου (ΚΕΕ) από 26/07/1974 έως 09/10/1974, υπουργός Εσωτερικών από 21/11/1974 έως 10/09/1976, υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από 10/09/1976 έως 28/11/1977, υπουργός Προεδρίας από 28/11/1977 έως 10/05/1980, υπουργός Προεδρίας από 10/05/1980 έως 17/09/1981 και υπουργός Προεδρίας από 17/09/1981 έως 21/10/1981.
Ετυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης πολλών δήμων και κοινοτήτων της χώρας μας.
