Η χρονιά από τον Μάιο του 23 μέχρι τον Μάιο του 24 είναι μία από τις πιο περίεργες χρονιές της μεταπολίτευσης. Είναι μία χρονιά γεμάτη εκλογές.
Από ότι φαίνεται θα έχουμε δύο τουλάχιστον εθνικές κάλπες, δύο αυτοδιοικητικές κάλπες τον Οκτώβριο του 23 ενώ για τον Μάιο του 24 είναι προγραμματισμένες οι κάλπες για την ευρωβουλή.
Θα χορτάσουμε να ψηφίζουν. Αν σας έλειψαν οι εκλογές, ζωή να έχετε, θα βαρεθείτε να σφίγγεται χέρια υποψηφίων. Πάσης φύσεως.
Πέρα βέβαια από το γλαφυρό του πράγματος η αλήθεια είναι ότι από το Σάββατο 22 Απριλίου που θα θυροκολληθεί το διάταγμα διάλυσης της παρούσας Βουλής και θα ξεκινήσει επίσημα η προεκλογική περίοδος η χώρα μας μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά.
Οι βεβαιότητες που είχατε στο μυαλό σας παύουν να υφίστανται. Το τι θα μας ξημερώσει θα εξαρτηθεί από την ψήφο των πολιτών την Κυριακή 21 Μαΐου.
Σήμερα πάντως που μιλάμε κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος και για τίποτα. Και για το πώς θα ψηφίσουν οι πολίτες αλλά και για το τι θα κάνουν τα κόμματα με βάση την ψήφο των πολιτών.
Το αν θα έχουμε κυβέρνηση των νικητών, κυβέρνηση των ηττημένων η νέες κάλπες φαίνεται ότι δεν το γνωρίζουν ακόμα ούτε οι ίδιοι οι αρχηγοί των κομμάτων.
Είναι προφανές ότι η χώρα εισέρχεται σε μία περίοδο πολιτικής αστάθειας, σε μία περίοδο που δεν θα υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί να πάρει σημαντικές αποφάσεις και ένας Θεός μόνο ξέρει πόσο αυτή θα κρατήσει.
Οι κάλπες της απλής αναλογικής την 21η Μαΐου, μπορεί να έχουν τη γοητεία τους μπορεί όμως και να αποτελέσουν βόμβα στα θεμέλια του πολιτικού μας συστήματος
Ένα πολιτικό σύστημα που μέχρι σήμερα μας έχει δείξει ότι δεν είναι μαθημένο να λειτουργεί με τη λογική των συνεργασιών και των προγραμματικών συγκλίσεων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι κάλπες μία δύο ή όσες φορές χρειαστεί είναι αυτές που θα διαμορφώσουν το νέο πολιτικό τοπίο στη χώρα μας. Πού μπορεί να είναι ίδιο με το παλιό αλλά μπορεί και να μην είναι.
Για καλό και για κακό πάντως μη βάζετε στοίχημα για το τι θα συμβεί…
