Καλημέρα,
Μέχρι και τις 19 Αυγούστου, οι γνωστοί «προπονηταράδες» της εξέδρας, οι “bookηδες” των εταιρειών και οι λοιποί αναλυτές, έσπευσαν να καταδικάσουν τη Λαμία, κάνοντας λόγο για ομάδα που πέφτει, για ένα… χωριό που δεν πρόκειται να πάει πουθενά με τέτοιες μεταγραφές και προπονητή.
Απεδείχθη περίτρανα, με το καλημέρα μάλιστα, για μια ακόμη φοράζ πώς καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς στο ποδόσφαιρο…
Τα παράπονα ήταν πολλά: «Τι μεταγραφές είναι αυτές;», «Δεν πάμε για πουθενά», «Ο Πανουργιάς παράτησε την ομάδα, έριξαν το μπάτζετ, είμαστε πρώτο φαβορί για υποβιβασμό, τι δουλειά έχει εδώ ο Τέννες και ένα σωρό αλλα».
Κι όμως, μετά την ισοπαλία στην Opap Arena, απέναντι στην ΑΕΚ κάποιοι άρχισαν να αλλάζουν στάση: «Τελικά δεν είναι κακή η ομάδα του Σατσιά. Αν συνεχίσει έτσι, δεν θα κινδυνεύσει. Είναι σκληρή ομάδα τελικά κτλ κτλ κτλ». Η κυβίστηση, αγαπημένο σπορ του Έλληνα, δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της, ειδικά μεταξύ των Λαμιωτών φιλάθλων.
Ας βάλουμε, όμως, τα πράγματα στη θέση τους. Είναι ακόμη πολύ νωρίς να βγάζουμε συμπεράσματα σε έναν μαραθώνιο όπως το πρωτάθλημα. Η Λαμία δεν σώθηκε από τη 2η αγωνιστική και όποιος το λέει αυτό μάλλον δεν γνωρίζει από ποδόσφαιρο.
Σαφώς, οι 4 βαθμοί που συγκέντρωσε η ομάδα απέναντι σε Παναιτωλικό και ΑΕΚ είναι πολύ σημαντικοί, όπως παραδέχτηκε και ο Σατσιάς, που είπε “…θα ήταν ψεμα αν λέγαμε ότι το περιμένουμε” αλλά αυτό που πραγματικά μετράει στο εφετινό ξεκίνημα είναι η αυτοπεποίθηση που αποκτά μια νέα ομάδα με νέο προπονητή.
Η Λαμία φτιάχτηκε με την καθοδήγηση ενός νέου και φερέλπι τεχνικού που κάποιοι έσπευσαν να τον σταυρώσουν μετά τα φιλικά στην Ολλανδία. Ο Κύπριος δούλεψε σε ένα σχήμα 3-4-3 με συμπαγή άμυνα και μεσοεπιθετικούς – επιθετικούς “σκυλιά” που τρέχουν συνεχώς (Μεκιτς, Βλαχομήτρο και Φουρταδο).
Επένδυσε λοιπόν σε αυτό το σχήμα και του βγήκε σίγουρα στο 2ο ματς με την ΑΕΚ στην Αθήνα γιατί στο Αγρίνιο χρειάστηκε να αλλάξει σε 4-3-3 και του το πιστώνω γιατί “διάβασε” το ματς.
Μια ομάδα που γνωρίζει τα καλά και κακά στοιχεία της, μια ομάδα που πάνω από όλα την γνωρίζει ο προπονητής της και αυτό είναι το βασικό – τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Πάντοτε με ενθουσιάζουν οι ομάδες που βγάζουν πάθος, τσαμπούνα και διεκδίκηση μέσα στο γήπεδο. Η φετινή Λαμία δείχνει να έχει αυτά τα στοιχεία και μέχρι στιγμής με κερδίζει. Δεν θα βιαστώ για κρίσεις αλλά το ξεκίνημα της είναι ενθαρρυντικό, πέρα και από τις δικές μου προσδοκίες αναμφίβολα.
Πρόκειται για ένα κράμα νέων παιδιών, μερικών ξένων που μπορεί να μην είναι γνωστοί αλλά δεν ήρθαν τυχαία, και λίγων έμπειρων παικτών, που αρχίζει να δένει. Στο ματς με την ΑΕΚ είδαμε αυτοματισμούς, αλληλοκαλύψεις, σωστές μεταβιβάσεις, και πάνω από όλα, θέληση.
Η Λαμία χρειάζεται χρόνο. Δεν έχει πετύχει ακόμη κάτι, αλλά έχει κερδίσει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση για την συνέχεια. Βασικό συστατικό σε ένα πρωτάθλημα σαν το ελληνικό και δη για μικρομεσαίες ομάδες σαν και την δική μας.
Πιστεύει πλέον στον εαυτό της και δείχνει ότι έχει σβήσει την αρχική αμφισβήτηση που δέχτηκε. Το σημαντικότερο δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα, αλλά το πλάνο που εφαρμόζει, το οποίο υπόσχεται πολλά για τη συνέχεια. Όσο για τους βιαστικούς κριτές, ας κάνουμε ταμείο τον Μάιο.
Και αν και είναι νωρίς, θα το γράψω για να μείνει, όπως το είπα και ραδιοφωνικά:
Αυτή η Λαμία δεν πρόκειται να πέσει.
Καλημέρα!
*ο τιτλος του άρθρου είναι αφιερωμένος στους βιαστικους με περιπαικτική διάθεση. Μην μας παρεξηγατε. Άλλωστε θέλω να πιστεύω ότι η πλειοψηφία εκφράζει την αγωνία της για τον σύλλογο και όχι την θέληση της για υποβιβασμό. Έτσι δεν είναι;