Ο ιστορικός ΠΑΣ Γιάννινα έχασε και μαθηματικά την κατηγορία και έτσι ο «Αγιαξ της Ηπείρου» καλείται να συλλέξει τα κομμάτια του αλλά και να δει «καθαρά» το τι μέλλει γενέσθαι στους «Ζωσιμάδες».
Από το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού ήπιε ο ΠΑΣ Γιάννινα, καθώς τα χθεσινά (20/4) αποτελέσματα της 5ης αγωνιστικής των Play Out της Stoiximan Super League έστειλαν τον «Αγιαξ της Ηπείρου» και μαθηματικά στη Super League 2.
Κακά τα ψέματα στους «Ζωσιμάδες» περίμεναν να συμβεί αυτό όμως ακόμη και αν βλέπεις το τρένο να σε προσπερνά είναι πάντα οδυνηρό να συνειδητοποιείς το τέλος.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως μιλάμε για μία μεγάλη ομάδα και ένα ισχυρό brand name που φυσικά δεν γίνεται να χαθεί, αφού εκτός όλων των άλλων εκπροσωπεί μία ολόκληρη πόλη και ευρύτερα την Ηπειρο.
Ωστόσο η ιστορία έγραψε και ας αναζητήσουμε το πώς και το γιατί οδηγήθηκε το club σε αυτή τη δυσχερή και συνάμα στενάχωρη εξέλιξη.
-Κεφάλαιο διοίκηση
Η μοίρα κάθε μεγαλομετόχου είναι να πιστώνεται πρωτίστως κάθε αντίστοιχη οδυνηρή στιγμή. Είναι βλέπετε η κεφαλή! Τα αδέρφια Χριστοβασίλη και κυρίως ο Παναγιώτης που επί της ουσίας «έτρεξε» τον ΠΑΣ Γιάννινα μετά την απώλεια του αείμνηστου Γιώργου Χριστοβασίλη, είναι εκείνα που κρατούν τα «ηνία» της ομάδας και αυτόματα επί ημερών τους επήλθε ο υποβιβασμός.
Να ειπωθεί πως έκαναν λάθη; Εννοείται. Αμφότεροι και ειδικά ο πρόεδρος είναι ο πρώτος που τα αναγνωρίζει. Υπήρξαν αστοχίες στον αγωνιστικό σχεδιασμό, εκ των υστέρων δύναται κάποιος να ισχυριστεί πως ενδέχεται να απαιτούνταν μεγαλύτερο μπάτζετ, η στελέχωση ανθρώπινου δυναμικού ίσως και να ήταν ελλιπής, ενώ μπορεί να έφταιγε και πως δεν ήταν εκεί, στην πόλη και εντός του οργανισμού. Οχι συνεχώς, αλλά σίγουρα χρειάζονταν πιο συχνά.
Τι εννοούμε; Σε μία ομάδα είναι πολύ σημαντικό ο ισχυρός της άνδρας να υπάρχει «τριγύρω». Παράλληλα υπάρχει και ο παράγοντας σύνδεση με την τοπική κοινωνία, όταν αναφερόμαστε σε επαρχία. «Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε και πρέπει να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας. Δεν καταφέραμε να συσπειρώσουμε γύρω από την ομάδα όλες εκείνες τις δυνάμεις που σαν μια γροθιά θα δίνανε μαζί μας την μάχη. Πλέον, διαπιστώνουμε πως οι πολλοί δεν είναι δίπλα μας και αυτό μας βαραίνει», είπε ο ίδιος στις 2 Απριλίου, σε μία τρόπο τινά και αυτοκριτική.
Εκείνη η Συνέντευξη Τύπου που έγινε στις 22 Μαρτίου κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν καλύτερο να διεξαχθεί μήνες νωρίτερα ώστε να δώσει το «στίγμα» του από τις πρώτες εβδομάδες που ανέλαβε το δύσκολο έργο που του ανατέθηκε και ήθελε να φέρει εις πέρας στη μνήμη του πατέρα του. Ευρύτερα ακολούθησε ένα «μοντέλο» που δεν λειτούργησε, όπως «είπαν» τα αποτελέσματα. Στην μπάλα δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι κρίνονται από αυτά, τουλάχιστον σε μακροπρόθεσμο επίπεδο όπως είναι μία ολόκληρη σεζόν.
Κακά τα ψέματα, αν τον ρωτήσει κάποιος για το ποιος ευθύνεται η απάντηση που θα λάβει είναι «εγώ». Δεν εθελοτυφλεί και εφόσον ήταν στο χέρι του θα γύριζε τον χρόνο πίσω και θα έπαιρνε ορισμένες διαφορετικές αποφάσεις. Θα το έπραττε με κλειστά μάτια. Βέβαια υπάρχει και το ελαφρυντικό της ηλικίας και πρέπει να του αναγνωριστεί. Δεν του ήταν εύκολο.
Αν κάποιος «πονά» περισσότερο από τον κάθε ένα είναι εκείνος, αφού ξέχωρα από το ψυχολογικό «βάρος» που θα κουβαλά μέσα του είναι και το καθαρά επιχειρηματικό. Μην το λησμονούμε. Μία επένδυση που η οικογένειά του έβαζε χρήματα για δεκαετίες απώλεσε πια μεγάλο μέρος της αξίας της, σε ένα χρονικό σημείο που έχει εκφράσει την επιθυμία να απεμπλακεί. Διαφορετικά κοστολογείται μία ΠΑΕ της Super League 1 και πολύ αλλιώς (σ.σ. προς τα κάτω) κάποια της Super League 2.
Πάντως αυτό που είχε στο μυαλό του ως πλάνο δεν λειτούργησε.
-Αγχος, ατυχία
Ο ΠΑΣ δεν έχει κακή ομάδα. Αν ξεκινήσουμε συζήτηση για το αν υποβιβάστηκε δίκαια ή όχι, μπορεί να μας πάρει το πρωί. Κάθε άποψη δεκτή, αλλά ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει πως από τους βασικούς λόγους που οδηγήθηκε εκεί ήταν το άγχος που κυρίευσε το club, όπως και η ατυχία. Στο πρώτο σκέλος αρκεί να θυμηθούμε κάτι. Η ομάδα προηγήθηκε στα τέσσερα από τα τελευταία της επτά παιχνίδια, οπότε δηλαδή μπήκαμε στην τελική ευθεία της σεζόν και η μπάλα «έκαιγε», αλλά τελικά δεν κέρδισε κανένα και ευρύτερα «τρέχει» σερί 0-3-4.
Οταν για παράδειγμα είσαι με τον ΟΦΗ, σε έναν αγώνα που έχει τον χαρακτήρα του «προώρου τελικού», 2-0 μπροστά στο 65′ και τελικά έρχεσαι 2-2 και παράλληλα λες… πάλι καλά που δεν έχασα, τότε αυτό συμβαίνει (και) επειδή «λύγισες» από το άγχος. Στο δεύτερο κομμάτι η αναμέτρηση του Περιστερίου κόντρα στον Ατρόμητο είναι ίσως η πλέον αντιπροσωπευτική. Στην πρεμιέρα των Play Out ηττήθηκε 3-2 σε ένα παιχνίδι όπου με γνώμονα την εικόνα του και τις ευκαιρίες που υπήρξαν ακόμη και στην ισοπαλία άπαντες θα ήταν… σκασμένοι, ωστόσο δεν απέσπασαν ούτε τον πόντο παρότι βρέθηκαν δύο φορές να «κυνηγάνε» στο αποτέλεσμα και σε αμφότερες «απάντησαν» (1-1 το 1-0 και 2-2 το 2-1).
Ο ΠΑΣ είχε «γκίνια» και στο φινάλε της περιόδου, κακά τα ψέματα, δεν διαχειρίστηκε την πίεση που προέκυψε και εύλογα ελέω της θέσης που βρίσκονταν. Στον παράγοντα ατυχία δε μπορούν να μην προστεθούν και οι τραυματισμοί, κυρίως των Τούτου και Νάγκι. Αμφότεροι ήρθαν τον Γενάρη με σκοπό να… πάρουν άμεσα φανέλα βασικού, αλλά έμειναν για καιρό εκτός δράσης. Ο πρώτος δε που χτύπησε στην πρεμιέρα των Play Out παραμένει έκτοτε νοκ άουτ και το κενό του είναι μεγάλο.
-Τα ματς που έκριναν την παραμονή και οι «Ζωσιμάδες» που τον… πλήγωσαν
Εκ των υστέρων και μπροστά στο φάσμα του υποβιβασμού είναι εύκολο να ειπωθεί πως η κατηγορία κρίθηκε στο Χ ή στο Ψ παιχνίδι. Στη «σούμα» δεν υπάρχει κάποιο ξεχωριστό ή ένα που έριξε το club, δηλαδή να ηττήθηκε σε έναν τρόπο τινά «τελικό» των Play Out που «τρέχουμε». Πάντως αν σε δυο-τρία έρχονταν διαφορετικά αποτελέσματα είναι πιθανόν να… γυρνούσε το χαρτί, όπως λέγεται σε απλά ελληνικά.
Οι δύο «κολλητές» ισοπαλίες με ΟΦΗ, Ατρόμητο στους «Ζωσιμάδες» στο φινάλε της regular season με 2-2 και 1-1 αντίστοιχα, δύναται να λάβουν τον σχετικό «τίτλο». Οι τέσσερις βαθμοί που άφησε τότε ο «Αγιαξ της Ηπείρου» στη λίμνη απέναντι σε αντιπάλους που ήταν στα μέτρα του, δεν του επέτρεψαν να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση και έτσι ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια με το ψυχολογικό βάρος και την ταμπέλα του ουραγού.
Ευρύτερα δε ο ΠΑΣ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί φέτος τον παράγοντα έδρα και οι εκεί αναμετρήσεις του αποδείχθηκαν η αχίλλειος πτέρνα του. Παλαιότερα ήταν αντικειμενικά δύσκολο να περάσεις από τα Ιωάννινα, φέτος όμως κέρδισε ως γηπεδούχος μόνο την Κηφισιά στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και τον Αστέρα Τρίπολης στις αρχές του έτους. Με αντίστοιχη συγκομιδή είναι δύσκολο να σωθεί μία ομάδα.
Μέχρι στιγμής το 2024 διεκδίκησε εκεί 24 «ζωντανούς» πόντους αλλά κατάφερε να συλλέξει μόλις επτά και μάλιστα οι 12 από τους 17 χαμένους ήταν κόντρα σε ομάδες των Play Out, όχι δηλαδή από στους κατά τεκμήριο «μεγάλους». Είναι χαρακτηριστικό πως το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από το «Big-5» φιλοξένησε μόνο τον Αρη (0-0, 10/2).
Ο ΠΑΣ δεν μπόρεσε να γίνει το «αφεντικό στο σπίτι του» και έπεσε κατηγορία. Δύναται να ζητήσει το «ελαφρυντικό» πως πολλά από αυτά τα παιχνίδια έγιναν χωρίς κόσμο ελέω της τότε απόφασης που είχε λάβει η κυβέρνηση, αλλά η σχετική διαπίστωση φαντάζει ως… παρηγοριά στον άρρωστο.
-Κεφάλαιο ποδοσφαιριστές
Οταν μία ομάδα υποβιβάζεται τότε, ας είμαστε ρεαλιστές, μερίδιο ευθύνης έχουν και οι παίκτες, στην προκειμένη περίπτωση του ΠΑΣ Γιάννινα. Αλλωστε και οι ίδιοι δεν το αρνούνται και ουδέποτε κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλό τους. Οσο «πονά» ο κόσμος και ο οργανισμός του club ευρύτερα, άλλο τόσο υποφέρουν και εκείνοι και για αυτό να είστε σίγουροι. Ναι μεν ζούμε και βιώνουμε την εποχή του επαγγελματισμού, όμως στην προκειμένη περίπτωση ο «Αγιαξ της Ηπείρου» διαθέτει καλά αποδυτήρια, όπου άπαντες νιώθουν που παίζουν και στην προκειμένη περίπτωση στελεχώνονται από ποδοσφαιριστές που για χρόνια φορούν τον «ταύρο» στο στήθος. Απαντες έχουν επίγνωση του τι συνέβη. Μηδενός εξαιρουμένου.
Μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει ένα οξύμωρο εύρημα. Ο «κορμός» του ΠΑΣ αποτελείται από μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες που για χρόνια έβγαζαν τα… κάστανα από τη φωτιά και έτσι η ομάδα δεν αντιμετώπιζε προβλήματα. Π.χ. οι Εραμούσπε, Παντελάκης, Κόντε, Παμλίδης, Καραχάλιος είναι άκρως δοκιμασμένες και πετυχημένες λύσεις, όπως και οι Σόρια, Τζίνο, Ριένστρα που ενσωματώθηκαν αργότερα, αλλά και άλλοι. Τι έφταιξε λοιπόν; Κυρίως δεν υπήρξε βάθος και η ομάδα στέρεψε, αν μπορούμε να το πούμε έτσι απλά, από αγωνιστικές… ιδέες. Ηταν προβλέψιμη και αναμενόμενη.
Οσο «έτρεχε» η κάθε αναμέτρηση ήταν σα να βλέπεις από τα… προσεχώς ποιος θα μπει αλλαγή, αφού οι λύσεις ήταν μετρημένα κουκιά, καθώς υπήρχαν απουσίες όπως άλλωστε συμβαίνει παντού. Αυτό δυσχέραινε την αποστολή της. Προσέξτε ένα εύρημα που προκύπτει και θα συνεχίσουμε σε λίγο με αυτό.
Παράλληλα στην μπάλα δεν θέλει και πολύ να σε… πάρει από κάτω. Ετσι συνέβη. «Εσκασαν» 1-2 ανάποδα αποτελέσματα, δεν ήταν και εκείνοι όπως έπρεπε/μπορούν και φτάσαμε σε αυτή την εξέλιξη. Ωστόσο δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι οι περισσότεροι παίκτες ήταν εκείνοι που σήκωναν και παλαιότερα το βάρος, ενώ από τις αποχωρήσεις – για διάφορους λόγους -του καλοκαιριού μόνο εκείνες των Τσιντώτα και Πήλιου δύναται να χαρακτηριστούν άκρως κομβικές. Αρα δεν παρατηρήθηκε το φαινόμενο της αποψίλωσης του ρόστερ. Συν τοις άλλοις υπήρχε και το plus πως φέτος ήταν υγιής και καλά ο Κόντε, άρα σε σύγκριση με τα προηγούμενα δύο χρόνια δύναται να χαρακτηριστεί ως «νέο» πρόσωπο.
-Οι μεταγραφές του «έδωσαν» μόνο τρία γκολ, άργησαν εκείνες του Ιανουαρίου
Λίγες αράδες άνωθεν σταθήκαμε σε ένα εύρημα που είπαμε ότι θα μας απασχολήσει. Ξέρετε πόσα γκολ έχει πάρει ο ΠΑΣ την τρέχουσα σεζόν από τις μεταγραφές και των δύο σχετικών περιόδων; Μόνο τρία, εκ των οποίων τα δύο είναι από τους αμυντικούς Τσαούση, Σομποτσίνσκι, ενώ το άλλο αφορά του Γκάρο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και το 3-0 επί της Κηφισιάς. Από έναν παίκτη δηλαδή που ήρθε για βασικός, αλλά από τον Γενάρη βρίσκεται εκτός πλάνων. Εκείνο το διάστημα όπου ο ΠΑΣ καλούνταν να αλλάξει αρκετά, καθυστέρησε να προχωρήσει στην απαιτούμενη ενίσχυση.
Δεν είναι κακό ή «ταμπού» να κάνεις μεταγραφές τον χειμώνα. Σίγουρα οι ομάδες «χτίζονται» το καλοκαίρι, αλλά και τον Ιανουάριο μπορούν να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις.
Ωστόσο ο Τούτου ανακοινώθηκε στις 22/1, οι Ροζάλες, Ντεμίρ που ήρθαν για να ενισχύσουν τη μεσοεπιθετική γραμμή στις 30/1 και 31/1 αντίστοιχα, ο Σομποτσίνσκι στις 31/1, ενώ ο Νάγκι που παίζει στη νευραλγική θέση του πορτιέρε όπου ο ΠΑΣ «καίγονταν» καθώς η περίπτωση Κλέιμαν δεν «τράβηξε», στις 24 του μηνός. Ευρύτερα το καλοκαίρι προέκυψαν αστοχίες και αντί από τα Ιωάννινα να «τρέξουν» και να τις διορθώσουν, τον Γενάρη παρατηρήθηκε αργοπορία και για αυτό άλλωστε πολλοί εξ’ αυτών, των παικτών-μεταγραφή δηλαδή, έχουν μέχρι στιγμής αγωνιστεί λίγο, αφού ορισμένοι προέρχονταν από αγωνιστική απραξία και ήθελαν χρόνο ώστε να βρεθούν σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Π.χ. ο Τούτου μετρά αυτή τη στιγμή έξι εμφανίσεις ως βασικός, οι Ροζάλες, Σομποτσίνσκι από τρεις και ο Ντεμίρ μία. Δεν είναι βέβαιο πως θα υπήρχε διαφορετική κατάληξη αν όλοι τους ήταν από την 1η Ιανουαρίου στους «Ζωσιμάδες», ωστόσο αυτό θα έδειχνε αντανακλαστικά και παράλληλα θα γίνονταν αντιληπτό αν μπορούν ή όχι να βοηθήσουν.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το κάτωθι δεν υπάρχει: Ο ΠΑΣ έπαιξε στις 25/2 κόντρα στον ΟΦΗ ένα ματς από αυτά που αποκαλούνται «must win» και από τις χειμερινές του μεταγραφές ο Τούτου ξεκίνησε βασικός και αντικαταστάθηκε στο 90’+2′ από τον Ροζάλες, ενώ ο Ντεμίρ πέρασε ως αλλαγή στο 86′, Οι «νέοι» του δηλαδή, οι παίκτες που κλήθηκαν να έρθουν τον Γενάρη ώστε να τον βοηθήσουν να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση, αγωνίστηκαν αθροιστικά μόνο περίπου 110′ αθροιστικά!
Ακόμη και σήμερα που βρισκόμαστε στα τέλη Απριλίου ουδείς έχει αντιληφθεί αν είναι καλοί ή όχι παίκτες, επειδή δεν τους έχουμε δει ουσιαστικά σε δράση. Με τα «αν» δεν γράφεται ιστορία, αλλά εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως η αργοπορία – για τον οποιοδήποτε λόγο και χωρίς να σημαίνει πως ευθύνεται ο πρόεδρος, ο προπονητής, το μπάτζετ, ο Χ μάνατζερ κτλ – αποδείχθηκε κομβική.
Ο ΠΑΣ στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν 13ος και στο «-1» από την παραμονή του, στο φινάλε του 2023 βρέθηκε ουραγός αλλά μόλις στο «-2» και τώρα είναι εκ νέου στην τελευταία θέση και στο «-10» από όποιον σώζεται, έστω και με αγώνα λιγότερο. Ηθελε ενίσχυση αλλά άργησε και έτσι δεν καλύπτονταν τα κενά από προέκυπταν από τραυματισμούς, τιμωρίες ή ντεφορμάρισμα παικτών του. Και τα τρία τελευταία είναι «μέσα» στο πρόγραμμα.
-Κεφάλαιο προπονητές
Θα αναρωτηθεί τώρα κάποιος, οι Θανάσης Στάικος και Μιχάλης Γρηγορίου δεν ευθύνονται; Φυσικά έχουν και εκείνοι το μερίδιο που τους αναλογεί, αφού ο πρώτος «έχτισε» την ομάδα το καλοκαίρι και την κουτσάρισε σε 14 ματς, ενώ ο δεύτερος την ανέλαβε στα μέσα του Δεκεμβρίου και είναι πλέον στα 16 παιχνίδια στον πάγκο της. Αλλωστε ουδείς εκ των δύο δεν κρύφθηκε, ενώ στον νυν προπονητή του club πιστώνεται πως δεν φοβήθηκε να βουτήξει στα βαθιά και το ανέλαβε περίπου 48 ώρες πριν το ντέρμπι παραμονής με τον Παναιτωλικό στα Ιωάννινα, στις 21 Δεκεμβρίου.
Για όσους θυμούνται αν ο ΠΑΣ έχανε τότε (σ.σ. ο αγώνας έληξε 0-0) ίσως και να … υποβιβάζονταν ουσιαστικά πριν φύγει το 2023, αλλά εκείνος ο βαθμός σε συνάρτηση με τη νίκη επί του Αστέρα στις 7 Ιανουαρίου τον κράτησαν στο «κόλπο», έστω αν όπως αποδείχθηκε προσωρινά. Επί ημερών του δε η ομάδα έδειξε βελτιωμένη, αλλά αποδείχθηκε πως αυτό δεν αρκούσε.
Ξέχωρα από το «καθαρά» αγωνιστικό σκέλος όπου όλοι οι προπονητές κάνουν και λάθη, εκείνο που θα μπορούσαν να αλλάξουν ήταν τα δεδομένα στο μεταγραφικό κομμάτι. Το καλοκαίρι να υπάρξουν περισσότερες μεταγραφές – εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως χρειάζονταν και διαφορετικές – αφού υπήρξαν παίκτες που μετά από μερικούς μήνες τέθηκαν εκτός πλάνων (π.χ. Κλέιμαν, Γκάρο). Οσο για τον χειμώνα να ήταν πιο άμεσες χρονικά. Αργησαν, κακά τα ψέματα και αυτό κόστισε. Πάντως τους πιστώνεται και αξίζει να ειπωθεί πως δεν «πήδηξαν από το καράβι». Κανείς τους. Το «πάλεψαν» μαζί με τους παίκτες τους.
Ο Γρηγορίου για παράδειγμα είπε ύστερα από τη «λευκή» ισοπαλία των «Ζωσιμάδων» με τον Παναιτωλικό, για τη 2η αγωνιστική των Play Out. «Δεν κρύφτηκα ποτέ. Ο,τι μερίδιο μου αναλογεί, αλλά όχι όλης της χρονιάς. Είμαι ειλικρινής, είπα όταν ήρθα στην ομάδα ότι αναλαμβάνω δύσκολο έργο, όταν το 90% του κόσμου έλεγε ότι πέσαμε. Πίστευα γιατί το είχα ξανακάνει, ότι με τη βοήθεια κόσμου και βλέποντας το πρόγραμμα, ότι θα το παλέψουμε. Στις λεπτομέρειες μπορούσαμε να έχουμε 5-6 βαθμούς παραπάνω κι αυτό το παραδέχονται όλοι», ενώ σε ερώτηση που του έγινε αν θα μείνει μέχρι το φινάλε απάντησε αφοπλιστικά. «Γιατί να μην το κάνω; Θέλετε κάτι άλλο;».
Φυσικά και εκείνοι θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε άλλες αποφάσεις/επιλογές, αλλά με τα «αν» δεν γίνεται δουλεία.
Αλήθεια πάντως, ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Βράδυ 25ης Αυγούστου 2023 και ο ΠΑΣ μετά τα πρώτα δύο ματς της τρέχουσας περιόδου ήταν αήττητος, μετρούσε τέσσερις βαθμούς στο σακούλι του και είχε 3-0 goal average. Εκτοτε κέρδισε μόνο σε δύο από τα 28 παιχνίδια του και μόλις σε ισάριθμα διατήρησε το μηδέν στην άμυνα…
-Επόμενη ημέρα σε αχαρτογράφητα νερά
Quo Vadis λοιπόν για τον ιστορικό ΠΑΣ Γιάννινα, που καλείται να τελειώσει τη χρονιά με ψηλά το κεφάλι και να μην πετάξει «λευκή» πετσέτα. Ομως μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά. Οχι πώς δεν γνωρίζει τη Super League 2 κάθε άλλο, όμως το παν σε έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό είναι να υπάρχει σταθερότητα. Ο Παναγιώτης Χριστοβασίλης ως διοικητικός ηγέτης έκανε λάθη, ουδείς το αρνείται ούτε και εκείνος. Τα οποία, όπως αναφέραμε προηγουμένως, θα του κοστίσουν και ορισμένα εκατομμύρια ευρώ, άρα θα τα πληρώσει μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Η ουσία είναι τώρα η επόμενη ημέρα. Ο ίδιος με δήλωσή του στις αρχές Απριλίου κατέστησε σαφές πως είναι διατεθειμένος να αποχωρήσει. «Θεωρούμε όμως πως ήρθε η ώρα ο σύλλογος να γυρίσει σελίδα. Παραχωρούμε λοιπόν τον ΠΑΣ σε όποιον μας τον ζητήσει έτσι ώστε να τον οδηγήσει στην επόμενη ημέρα. Εμείς δεν θα σταθούμε εμπόδιο, διευκολύνοντας την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος», ήταν τα λόγια του. Αρα υπάρχει πρόσφορο έδαφος για τον οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο να πάρει την ομάδα. Εφόσον βρεθεί τότε θα γυρίσει σελίδα για το club, με στόχο την επιστροφή του στα «σαλόνια».
Αν όμως δεν προκύψει κάποιος; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Το να ρίξει κάποιος το ανάθεμα και να πει «Χριστοβασίλη φύγε» είναι εύκολο, ανεξαρτήτως αν επικρατεί ή όχι η διαπίστωση πως ο συγκεκριμένος κύκλος έκλεισε. Εφόσον όμως το πράξει χωρίς να υπάρχει διάδοχη κατάσταση τότε το μονοπάτι που θα διαβεί ο «Αγιαξ της Ηπείρου» ενδέχεται να είναι με προορισμό τα κακοτράχαλα δρομάκια του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Δεν πρόκειται για κάποια αβάντα στη νυν διοίκηση, αλλά η ωμή πραγματικότητα όσο σκληρή και να ακούγεται.
Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι δομημένο με αυτόν τον τρόπο, κυρίως στη δεύτερή του κατηγορία, όπου αν δεν υπάρχει ένας μεγαλομέτοχος να «σπρώξει», για να το πούμε λαϊκά, χρήματα, τότε δεν… βγαίνει. Μακάρι να ήταν αλλιώς, μαζί σας, ωστόσο δεν είναι. Το τι θα πράξει εφόσον δεν προκύψει ενδιαφερόμενος είναι «ανοικτό», άρα τίποτα δεν αποκλείεται.
Τα όποια χρέη είναι ρυθμισμένα και αρκετά μικρότερα σε σχέση με το παρελθόν, αδειοδότηση για την επόμενη σεζόν έχει και ο ΠΑΣ παραμένει ένα club με ιστορία και κόσμο, άρα ελκυστικό. Αυτόματα υπάρχουν τα benefits για όποιον επιθυμεί να ασχοληθεί μαζί του. Πάντως αυτή τη στιγμή που μιλάμε το που θα παίζει – σε ποια κατηγορία δηλαδή – και με ποιον «αφεντικό», προβάλει άγνωστο ή να το πούμε διαφορετικά, ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά.
Για φινάλε μία διαπίστωση. Η ιστορία μας έχει διδάξει πώς σε ανάλογες περιπτώσεις το «θυμικό» αποτελεί τον χειρότερο σύμβουλο…
@Photo credits: INTIME
gazzeta.gr
