Δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων στην Πάρο, και η σιωπή επιβάλλει τη γοητεία της στον περιπατητή. Τοπία της φύσης και κυκλαδίτικα σοκάκια έρημα από κόσμο. Εικόνες που κι ο πιο ευφάνταστος νους που έχει επισκεφθεί το νησί το καλοκαίρι δυσκολεύεται να πιστέψει ότι υπάρχουν.
Η ακραία αντίθεση. Πολύβουη η Πάρος, ζωντανή και πλημμυρισμένη από ήχους, χρώματα και παλλόμενη κίνηση του πλήθους το θέρος, νεκρικά σιωπηλή σήμερα.
Η γοητευτική αύρα της ωστόσο παραμένει, πιο αυθεντική, πιο ατόφια τώρα. Θάλασσα, ουρανός και κατάλευκες πινελιές σε μια συμφωνία φύσης και δομημένου τοπίου αρμονική, ξεπροβάλλει και αιχμαλωτίζει την ψυχή απηχώντας εποχές αλλοτινές. Τότε που το νησί αγκάλιαζε όλους τους καιρούς, τις εναλλαγές των εποχών, τις μέρες και τις ώρες ανασαίνοντας τον αέρα της ηρεμίας και της γαλήνης που έθρεφε στην αγνή καρδιά των κατοίκων του…
