Τα μέλη της Επιτροπής ενημερώθηκαν από τους κ.κ.: Βασίλειο Διγαλάκη, Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων και Daniel C. Esty, Καθηγητή Περιβαλλοντικού Δικαίου και Πολιτικής του Πανεπιστημίου Yale (Yale University) .
Στην παρέμβασή του ο Βουλευτής τόνισε τα εξής:
« ….. Η Προστασία του Περιβάλλοντος είναι ουσιαστικά φιλοσοφία ζωής, είναι διαμόρφωση ατομικής και συλλογικής νοοτροπίας, είναι τελικά ένας τρόπος καθημερινότητας, είναι τρόπος ζωής πάνω από όλα. Με αυτήν την έννοια πιστεύω ότι η περιβαλλοντική δράση και εκπαίδευση ξεκινάει από κάτω προς τα πάνω και σίγουρα απαιτεί τουλάχιστον μία γενιά για να εμπεδωθεί μέσα στην κοινωνία.
Η εμπειρία μου ως Δημάρχου, που εφάρμοσα για πρώτη φορά στην πόλη μου την ανακύκλωση μου έδειξε δύο πράγματα :
1) Ότι η καλύτερη δουλειά γίνεται στις μικρές ηλικίες.
2)Ότι η περιβαλλοντική ενημέρωση πρέπει να είναι συνεχής, γιατί όταν διακόπτεται εμφανίζεται χαλάρωση στην επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων.
Αυτό μου λέει ότι ο κατάλληλος χώρος είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα αυτός της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου μάλιστα μπορεί να έχει και εντατικό χαρακτήρα.
Σε ό,τι αφορά την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, που είναι και το σημερινό μας θέμα, είναι γεγονός ότι οι φοιτητές είναι προφανώς πιο ώριμοι να αντιληφθούν, να σκεφτούν, να αλληλεπιδράσουν με την κοινωνία και να αναλάβουν δράσεις .
Ήδη υπάρχουν Πανεπιστημιακά τμήματα που παρέχουν στους φοιτητές περιβαλλοντική εκπαίδευση ενδεικτικά θα αναφέρω το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το Τμήμα Οικιακής Οικονομίας Οικολογίας Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Κρήτης, όπως επίσης υπάρχουν και μεταπτυχιακά προγράμματα που δίνουν περιβαλλοντική εκπαίδευση στους φοιτητές των πανεπιστημίων.
Είναι προφανές ότι για να επιτύχουμε τους στόχους μας του 2030 και ακολούθως του 2050 θα πρέπει να ενταθεί, να συστηματοποιηθεί και να διευρυνθεί η περιβαλλοντική εκπαίδευση στην Τριτοβάθμια.
Αφού ευχαριστήσω τον Αμερικανό καθηγητή για την αναφορά του στις θέσεις μου προτείνω τα εξής :
1) Τα δύο τμήματα Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών να εντάξουν στο πρόγραμμα σπουδών τους μαθήματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
2) Ενίσχυση των αντίστοιχων τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με συναφή μαθήματα Οικολογίας Περιβάλλοντος και Φυσικών Επιστημών.
3) Να συμπεριληφθούν στα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων δύο μαθήματα, αυτό των Προβλημάτων Περιβάλλοντος και αυτό της Κυκλικής Οικονομίας και Πολιτικής πάνω σε αυτή.
Με αυτόν τον τρόπο από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Πανεπιστήμιο το παιδί και αργότερα ο φοιτητής λαμβάνει συνεχώς πληροφόρηση, ευαισθητοποιείται περιβαλλοντικά και εντάσσει την περιβαλλοντική νοοτροπία στην καθημερινότητα του, που αποτελεί και το κλειδί για την επιτυχία οποιουδήποτε σχετικού εθνικού ή Ευρωπαϊκού προγράμματος ».
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
