Σχεδόν 24 ώρες έχουν περάσει από την στιγμή που οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν επίσημα ότι πλέον έχουν και πάλι τον έλεγχο της πρωτεύουσας Καμπούλ και κατ’ επέκταση του Αφγανιστάν και η διεθνής κοινότητα συνεχίζει να παραμένει «μουδιασμένος» παρατηρητής των γεγονότων.
Για την ώρα η όποια κινητικότητα εξαντλείται στην προσπάθεια απομάκρυνσης των ξένων υπηκόων, με τις σκηνές από το χάος στο αεροδρόμιο να είναι απολύτως ενδεικτικές της ψυχολογίας και πολλών ντόπιων που συνειδητοποιούν ότι μετά από μια 20ετία οι Μουτζαχεντίν πραγματοποίησαν το «ρεσάλτο» που ήθελαν για την κατάληψη της εξουσίας.
Η διαφορά σε σχέση με προηγούμενες ανάλογες καταστάσεις είναι ότι οι Ταλιμπάν έκαναν ξεκάθαρο ότι αυτή την φορά παρουσιάζουν ένα πιο διαλλακτικό πρόσωπο, καθιστώντας σαφές ότι δεν επιθυμούν την απομόνωση και απευθύνοντας έκκληση για ειρήνη.
Οι υπεύθυνοι του νέου καθεστώτος δηλώνουν με κάθε ευκαιρία ότι οι μαχητές καλούνται να επιτρέψουν στους κατοίκους να συνεχίσουν «κανονικά» τις ζωές και τις δραστηριότητές τους, αλλά οι εικόνες από τους άδειους δρόμους της Καμπούλ είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας του «μαύρου πέπλου» που πλανάται πάνω από τα κεφάλια του λαού, που γνωρίζει τι σημαίνει η επάνοδος των Ισλαμιστών στην εξουσία.
Μόλις μία εβδομάδα διήρκησε η προέλασή τους από άκρη σε άκρη της χώρας και αυτό αποτελεί την απόλυτη απόδειξη του ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν και σε αυτόν τον πόλεμο αλλά και ακολούθως στην προσπάθεια στήριξης των φιλικών στην Δύση κυβερνήσεων, πήγαν χαμένα. Άλλωστε πολλοί ήταν εκείνοι οι αναλυτές που από την αρχή πόνταραν τα χρήματά τους σε μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη, θεωρώντας βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα το σύστημα που εγκαθίδρυσαν οι Δυτικοί θα κατέρρεε. Όπως και τελικά συνέβη.
Οι Ταλιμπάν ήδη προσπαθούν να υποβιβάσουν την σύρραξη στο επίπεδο εμφύλιας διαμάχης, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως δικαιούχους της εξουσίας και τείνοντας χείρα φιλίας προς αυτούς που μέχρι σήμερα θεωρούσαν «δαίμονες», δηλαδή τον δυτικό κόσμο, επιδιώκοντας να γίνουν αποδεκτοί από την διεθνή κοινότητα.
Άλλωστε γνωρίζουν καλά ότι δεν είναι ο Ισλαμικός νόμος και οι περιορισμοί στις ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα αυτό που ενοχλεί Ευρώπη και –κυρίως- Αμερική. Έτσι κι αλλιώς αρκετοί «σύμμαχοι» της Δύσης ακολουθούν ανάλογες πρακτικές, χωρίς αυτό να ενοχλεί κανέναν. Το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας είναι το κορυφαίο του είδους… Αυτό που κάνει ή θα κάνει την διαφορά δεν είναι άλλο από την στάση που θα υιοθετήσουν οι Ταλιμπάν με την Αλ Κάιντα.
Πέρυσι, πάντως, οι μουτζαχεντίν είχαν δεσμευτεί απέναντι στις ΗΠΑ ότι δεν θα επέτρεπαν την στρατολόγηση και εκπαίδευση μαχητών στα εδάφη τους, ούτε της Αλ Κάιντα ούτε άλλων οργανώσεων που οι Αμερικανοί έχουν χαρακτηρίσει τρομοκράτες.
Προφανώς αυτή η συμφωνία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα, αφού κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών, ενώ σε περίπτωση μη ανάληψης δυναμικής δράσης (έτσι όπως διαφαίνεται) οι δυτικοί θα κληθούν να εξηγήσουν στην κοινή γνώμη του εσωτερικού τους τι άλλαξε σε σχέση με το παρελθόν και γιατί Αμερικανοί ή Βρετανοί πολίτες –για παράδειγμα- κλήθηκαν να δώσουν τις ζωές τους στο όνομα του πολέμου για την «ελευθερία».
Για την Ελλάδα οι συνέπειες θα φανούν σύντομα. Και αυτό –φυσικά- θα συμβεί στα παράλια των νησιών του Αιγαίου, αφού όπως δείχνουν και οι εικόνες των απελπισμένων που προσπαθούν να εγκαταλείψουν την χώρα, θα δούμε ακόμη ένα επεισόδιο στο προσφυγικό δράμα των τελευταίων δεκαετιών.
Μια χώρα σχεδόν 40 εκατομμυρίων ψυχών, μετά από εμφύλιο και με ένα απολυταρχικό καθεστώς στην εξουσία, το οποίο μάλιστα στο πολύ πρόσφατο παρελθόν έδωσε δείγματα της βαρβαρότητάς του, αποτελεί συνταγή για μια νέα ανθρωπιστική κρίση η οποία θα εκδηλωθεί με προσφυγικές ροές οι οποίες θα καταλήξουν στην Ελλάδα, δηλαδή στο κατώφλι της Ευρώπης της οποίας οι πύλες βρίσκονται στην πατρίδα μας.
Και έτσι θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά το σενάριο που θέλει τρίτους να καλούνται να πληρώσουν τις «αμαρτίες» των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες σπανίως αναγκάζονται να υποστούν τις συνέπειες των δικών τους πράξεων αποσταθεροποίησης τέτοιων περιοχών.
Αυτό που μένει να φανεί τις επόμενες ώρες είναι τα «χαρτιά» όλων των εμπλεκομένων. Οι Ταλιμπάν μέχρι τώρα μοιάζουν έτοιμοι να δηλώσουν «φίλοι» μας. Τώρα το τι είδους φιλία μπορεί να πιάσει ο σκορπιός με τον βάτραχο (για όσους γνωρίζουν τον διδακτικό μύθο) είναι ένα ερώτημα που μοιάζει να μην έχει και πολύ ευχάριστη απάντηση…
menshouse.gr
