Ο Έλληνας επιχειρηματίας αναφέρθηκε στον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς κι εξέφρασε τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος απεβίωσε χθες.
«Πρώτα από όλα θα ήθελα να συλλυπηθώ την οικογένεια του κ. Ίβκοβιτς. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ανθρώπους του μπάσκετ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει», είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
«Είναι πολύ δύσκολο να είσαι εδώ, να προχωράς σε αυτό το γήπεδο, σε αυτούς τους διαδρόμους και να μη βλέπεις κάπου τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο. Αυτό το τουρνουά, μας δίνει τη δυνατότητα να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη τους», συνέχισε.
«Θέλω να ευχαριστήσω τις ομάδες και τους προπονητές που αποδέχθηκαν την πρόταση. Ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ, θέλω να πω στο φίλο Ζέλικο (Ομπράντοβιτς) που η απάντηση είναι πάντα “ναι”, ανεξαρτήτως προγράμματος και προετοιμασίας. Μαζί του έγιναν όλα αυτά που βλέπετε εδώ μέσα και είναι σημαντικό να ξέρεις ότι έχεις φίλους που σέβονται και τιμούν το παρελθόν».
Ο Ομπράντοβιτς μίλησε για τη σχέση που είχε με τον πρώην πρόεδρο του Παναθηναϊκού κι ευχαρίστησε τους «πράσινους» για την πρόσκληση.
«Είναι ευκαιρία για εμάς να παίξουμε δύο δυνατά παιχνίδια με μεγάλες και έμπειρες ομάδες. Προσωπικά είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι πάλι εδώ. Όλοι εδώ ξέρετε την προσωπική μου σχέση με τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Αυτά που έκανε για μένα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ήταν μοναδικός άνθρωπος και μου έμαθε πολλά όχι μόνο στο μπάσκετ. Ήταν άνθρωπος που άξιζε κάποιος να τον γνωρίζει», είπε.
Αναφερόμενος στις απώλειες του του Παύλου Γιαννακόπουλου και του Ντούσαν Ίβκοβιτς, υπογράμμισε: «Αν χάνεις τέτοιους ανθρώπους πρέπει να βλέπεις την αντίδραση του κόσμου και τον αντίκτυπο που έχουν αυτές οι απώλειες. Καταλαβαίνεις ότι εδώ όλοι μιλάνε για το τι έγινε χθες, για το χαμό του κουμπάρου μου Ντουντα και παλαιότερα για τον κ. Γιαννακόπουλο. Θα μου λείπουν για όλη μου τη ζωή».
Όσο για το τι είναι αυτό που δεν θα ξεχάσει από τον Παύλο Γιαννακόπουλο; «Είναι κάτι το οποίο έχω πει πάρα πολλές φορές. Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα προσπαθούσε να είναι δίπλα μας. Ήταν πολλά παραπάνω από πρόεδρος και τα 13 χρόνια που ήμουν εδώ αυτό ένιωθα. Δεν είχαμε σχέση προπονητή- προέδρου. Άκουγα ό,τι με συμβούλευε και προσπαθούσε να συμβουλεύει όποιον είχε κάποιο θέμα στον σύλλογο. Ήταν κοντά μας κάθε βράδυ, ήταν κοντά σε όλους τους εργαζόμενους».
Ο τεχνικός της Αναντολού Εφές, Εργκίν Αταμάν, δήλωσε: «Θυμάμαι τον κ. Γιαννακόπουλο στις ένδοξες εποχές του συλλόγου. Ήταν σημαντικό στέλεχος του Παναθηναϊκού και ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα. Ήταν πάντα μέσα στα πράγματα και τρέφουμε μεγάλο σεβασμό για τον Παναθηναϊκό αλλά και τον ίδιο. Πιστεύω ότι αυτά τα συναισθήματα δημιούργησαν την ομάδα και σέβομαι απόλυτα τον Παναθηναϊκό. Νιώθουμε ύψιστο σεβασμό για όσα έκανε αυτός ο άνθρωπος για το μπάσκετ», είπε.
«Είμαι υπερήφανος για ό,τι έκαναν οι παίκτες μου πέρσι. Ακόμα και πρόπερσι παίξαμε καλό μπάσκετ. Τη νέα σεζόν ξεκινάμε με τους ίδιους παίκτες σχεδόν και θα παίξουμε με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που τους είπα είναι ότι πέρσι δεν είχαμε τους φανς μας. Φέτος θα παίξουμε σαν πρωταθλητές με τους οπαδούς μας και θα παίξουμε το ίδιο μπάσκετ. Να δούμε αν θα μπορούν να μας φτάσουν και αν θα μπορούμε να το κατακτήσουμε. Θα μπούμε σαν πρωταθλητές αλλά δεν είναι εύκολο Ας το δούμε. Το έκανε ο Ζέλικο εννιά φορές, εμείς θα προσπαθήσουμε».
Από την πλευρά του, ο τεχνικός της Ουλμ, Γιάκα Λάκοβιτς, μίλησε για την εμπειρία του ως παίκτης του Παναθηναϊκού επί ημερών Παύλου Γιαννακόπουλου:
«Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και την ευκαιρία να είμαστε μέρος του τουρνουά με άλλες τρεις ιστορικές ομάδες και τους πρωταθλητές EuroLeague. Το κυριότερο είναι να θυμηθούμε τον θρυλικό Παύλο Γιαννακόπουλο που έφερε την ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο και να είναι η κορυφαία ομάδα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είχα την τιμή να είμαι μέρος της ομάδας και έζησα την αγάπη του για την ομάδα. Αυτό ήταν το μυστικό που έκανε τον Παναθηναϊκό τόσο μεγάλη ομάδα στην Ευρώπη. Ελπίζουμε να φανούμε ανταγωνιστικοί.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν κοντά στην ομάδα. Είχε αγάπη για όλους. Ήταν πάντα εκεί και η διαφορά ανάμεσα στον κ. Γιαννακόπουλο και τους άλλους προέδρους ήταν ότι για εκείνον δεν ήταν η δουλειά του αλλά η οικογένειά του. Όλοι ήμασταν οικογένειά του».
