Στην πλατεία Ναβαρίνου στην Θεσσαλονίκη, στο τσιπουράδικο «Νέος Γαλέριος», μια παρέα όχι και τόσο νέων, συζητά για αγώνες μεγάλων αποστάσεων σε ξηρά και θάλασσα. Οι περισσότεροι ασχολούνται κυρίως με τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων σε ανοικτή θάλασσα, όμως που και που παίρνουν μέρος και σε κανέναν μαραθώνιο, έτσι για αλλαγή. Στην άκρη του τραπεζιού κάθεται σκεφτικός και τους παρατηρεί ο Θάνος. Χειρούργος στο επάγγελμα, με μεγάλη εμπειρία στους μαραθωνίους. «Ξέρετε ποιους έχω ζηλέψει εδώ και χρόνια, παρατηρώντας μαραθωνίους αλλά και γενικά κοινωνικές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο;» διακόπτει την συζήτηση. Όλοι γυρίζουν και τον κοιτάνε. «Τους Σκωτσέζους» λέει και συνεχίζει: «Τρέχουν σε αγώνες φορώντας τα Κιλτ τους δίχως να έχουν κανέναν πρόβλημα και δίχως να τους κοιτάζει κανένας παράξενα. Γιατί να μην μπορούμε κι εμείς να τρέξουμε με φουστανέλες; Τα Κιλτ είναι ιστορία τους. Οι φουστανέλες είναι η δική μας».
Οι υπόλοιποι συνεχίζουν να τον κοιτάζουν. Ο Νικόλας με τον Αλέξανδρο σηκώνουν τα ποτήρια τους. «Στον επόμενο αγώνα, θα τρέξουμε με παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές» συμφωνούν και σφραγίζουν την ιδέα τους με μια πρόποση. Λίγους μήνες μετά, η υπόσχεση που έδωσαν, γίνεται πραγματικότητα. Στις 15 Μαρτίου 2019 στην γραμμή εκκίνησης του μαραθωνίου στα Ιεροσόλυμα, ανάμεσα στους δύο χιλιάδες περίπου δρομείς, είναι τρεις που ξεχωρίζουν. Ο Θάνος Γαργαβάνης, ο Αλέξανδρος Σαμαράς και ο Νικόλας Ρεπανάς. Είναι ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές που έχει ράψει ο φημισμένος Κοζανίτης ράφτης παραδοσιακών στολών, Κώστας Σπυρόπουλος. Ο κόσμος τους κοιτάζει και ζητά να φωτογραφηθεί μαζί τους. Ακόμη και στην διάρκεια του αγώνα, τους σταματάνε θεατές και άλλοι αθλητές και ζητάνε να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί τους. «Καλημέρα, ευχαριστώ, παρακαλώ, καληνύχτα, όπα» και άλλες ελληνικές λέξεις, ακούν σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Ο κόσμος που τους βλέπει με τις ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές, αναγνωρίζει ότι είναι Έλληνες. «Ευχαριστούμε που μας τιμήσατε με την παρουσία σας» τους λέει μόλις τερματίζουν κάποιος από τους διοργανωτές.
Περήφανοι Έλληνες.
«Αν παίρναμε ένα ευρώ για κάθε φωτογραφία που έβγαλαν μαζί μας, θα είχαμε καλύψει τα έξοδα του αγώνα στα Ιεροσόλυμα και ίσως ενός ακόμη αγώνα στο εξωτερικό» λέει ο Θάνος Γαργαβάνης. Ο εμπνευστής της ιδέας να τρέξουν με Ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές στον μαραθώνιο των Ιεροσολύμων και συνεχίζει: «Ένιωσα πολύ περήφανος από τις εκδηλώσεις του κόσμου στην διάρκεια του αγώνα. Ήταν εντυπωσιακό το πώς μας αντιμετώπιζε ο κόσμος και πως αναγνώριζε από την φουστανέλα ότι ήμασταν Έλληνες. Μόνον ένας μας ρώτησε αν είμαστε Βούλγαροι. Όλοι οι υπόλοιποι καταλάβαιναν αμέσως από πού ήμασταν. Νιώσαμε ευπρόσδεκτοι από τον κόσμο. Τώρα μένει να αποφασίσουμε σε ποιόν αγώνα θα πάμε μετά, ντυμένοι και πάλι με παραδοσιακές φορεσιές. Βέβαια δεν ήταν καθόλου εύκολη προσπάθεια. Η φορεσιά που είχαμε ήταν κανονική παραδοσιακή φορεσιά και ήταν πολύ βαριά. Με τον ιδρώτα που μάζεψε έγινε ακόμη πιο βαριά, ενώ τα πράγματα δυσκόλεψε και ο ίδιος ο αγώνας, αφού η διαδρομή έχει 650 μέτρα υψομετρικής διαφοράς. Γενικά ο μαραθώνιος των Ιεροσολύμων είναι ένας δύσκολος αγώνας».
Οδηγίες τελευταίας στιγμής…
Όσον αφορά το πώς ήρθε στον Θάνο η ιδέα του να τρέξουν φορώντας παραδοσιακές στολές, είπε: «έβλεπα τους Σκωτσέζους να τρέχουν με τις παραδοσιακές τους στολές και τους ζήλευα. Κατάφεραν να περάσουν το Κιλτ ως εικόνα και να μην φαντάζει κιτς. Δεν χάσανε την ταυτότητα τους και είναι περήφανοι για την φορεσιά τους. Εμείς αντίθετα, χάσαμε την επαφή μας με την φορεσιά αυτή. Και είναι κρίμα γιατί αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Το Ελληνικό Brand name
«Το να είσαι Έλληνας, δεν είναι κληρονομιά. Είναι ευθύνη, την οποία οφείλεις να πας και παραπέρα» λέει ο Αλέξανδρος Σαμαράς και συνεχίζει: «Αυτό που έχω διαπιστώσει όλα αυτά τα χρόνια που ταξιδεύω στο εξωτερικό, είναι ότι το να είσαι Έλληνας –και όχι Ελληναράς- αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα. Ειδικά όταν ταξιδεύω λόγω δουλειάς το διαπιστώνω αυτό. Οι αντιδράσεις όλων είναι θετική. Το brand name της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι πολύ σημαντικό. Ποτέ μου δεν έχω εισπράξει αρνητική προδιάθεση όπου κι αν πήγα ως Έλληνας. Όλοι όσοι έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα, έχουν θετικές παραστάσεις από την χώρα μας και μόλις μας έβλεπαν στην διάρκεια του αγώνα, αναγνώριζαν αμέσως την καταγωγής μας. Όλοι οι Έλληνες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό, για δουλειές, ή ως νέοι επιστήμονες, έχουν μαζί τους ένα πλεονέκτημα λόγω της καταγωγής τους. Όσον αφορά την συμμετοχή μας στον μαραθώνιο στα Ιεροσόλυμα, ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Είμασταν τυχεροί επειδή είχαμε πολύ καλό καιρό. Δεν είχε ούτε ζέστη, αλλά ούτε και βροχή. Λόγω του ότι οι φορεσιές μας ήταν κανονικές και όχι φτιαγμένες για τρέξιμο, ήταν βαριές και ζεστές. Αν είχε πολύ ζέστη ή αν έβρεχε θα περνούσαμε δύσκολες ώρες. Οι μαραθώνιοι είναι ούτως ή άλλως μια γιορτή. Μια γιορτή για όλους. Και γι’ αυτούς που τρέχουν και γι’ αυτούς που παρακολουθούν τον αγώνα. Το να τρέξουμε με παραδοσιακές φορεσιές, ήταν μια τρελή ιδέα μεταξύ φίλων και μετά την εμπειρία στα Ιεροσόλυμα δεν βλέπω τον λόγο για να μην το ξανακάνουμε και σε άλλους αγώνες».
Ο Νικόλας Ρεπανάς, είναι προπονητής κολύμβησης μεγάλων αποστάσεων σε ανοικτή θάλασσα στο κολυμβητήριο της Καλαμαριάς. «Κάναμε τουλάχιστον δέκα λεπτά περισσότερο για να τερματίσουμε στον Μαραθώνιο των Ιεροσολύμων, επειδή μας σταματούσαν άλλοι δρομείς και ζητούσαν να φωτογραφηθούν μαζί μας» λέει και συνεχίζει: «Θέλαμε να δείξουμε την παραδοσιακή μας φορεσιά στο εξωτερικό και πιστεύω ότι το κάναμε με επιτυχία. Θα πάμε και σε άλλους αγώνες. Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη που. Τώρα έχουμε τον αγώνα «Μέγας Αλέξανδρος» στον οποίο θα τρέξουμε με αθλητική περιβολή. Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να δείξουμε την φουστανέλα και την παραδοσιακή μας φορεσιά. Θα το κάνουμε μόνον σε αγώνες του εξωτερικού».
humanstories.gr