Σε μία χρονιά που υπάρχει έντονο κύμα αμφισβήτησης για το περιεχόμενο της ψυχαγωγίας αλλά και σημαντική πτώση τηλεθέασης, όλα τα κανάλια έχουν να επιδείξουν και να διαφημίσουν τα ρεκόρ που καταγράφουν τα παιχνίδια τους. Το αντίβαρο της παρακμής και της κατά τις «Νταλαρικές» καταγγελίες υποκουλτούρας υποκινούμενης από αδαείς δημοσιογράφους. Χιλιάδες αιτήσεις συμμετοχής, υψηλά νούμερα σε δυναμικό κοινό και σύνολο και επιπλέον δωρεάν μαθήματα γενικών γνώσεων και μάλιστα κατ’ οίκον και σχεδόν διαδραστικά. Στο πρακτικό του θέματος το τηλεπαιχνίδι είναι το φάρμακο για την ακρίβεια αφού πλέον τα όνειρα των παικτών δεν εκτοξεύονται στις κορυφές των επιθυμιών για υπερατλαντικά ταξίδια αλλά σε μία καλή επίδοση που θα βοηθήσει στην αποπληρωμή της Εφορίας ή στην χειρότερη των λογαριασμών.
Τι κρύβεται στον μαγικό κόσμο των τηλεπαιχνιδιών; Των μακροβιότερων, των πιο δημοφιλών και, όπως αποδεικνύεται, των πιο επιτυχημένων προγραμμάτων στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Και ενδεχομένως του πιο «δικού μας» τηλεοπτικού θεάματος αφού δίχως εμάς, το κοινό, δεν υπάρχουν. Κρύβονται πολλά και κυρίως πολλοί. Γιατί παιχνίδι τηλεοπτικό δεν παίζεται από τον παρουσιαστή ή την παρουσιάστρια αλλά από εκείνους που συχνά είναι οι αφανείς ήρωες της παρτίδας που δίχως την παρουσία τους τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει. Και πάντα το να τρυπώνεις στα παρασκήνια έχει ενδιαφέρον, πόσο δε μάλλον όταν ο θησαυρός δεν είναι άνθρακας αλλά μυαλά πεφωτισμένα και κυρίως με χιούμορ και ευφυία σε μεγάλες δόσεις.
Βασίλης Πανόπουλος – Ο Δάσκαλος του «Ρουκ Ζουκ» αποκαλύπτεται
Ο Δάσκαλος παρεμβαίνει μετά το buzzer, και όλα αλλάζουν. Οσοι νομίζουν ότι κέρδισαν ίσως χάσουν και όσοι έκαναν λάθος το πληρώνουν ακριβά. Διορθώνει ό,τι χρειαστεί, είναι υπεύθυνος για να εφαρμόζει κατά γράμμα τους κανόνες, είναι σχεδόν αλάνθαστος.
«Είμαι 32 χρόνια στα τηλεπαιχνίδια. Ξεκίνησα το 1992 όπου έκανα το ντεμπούτο μου στο «Ο καλύτερος κερδίζει με τον Μίλτο Μακρίδη. Μπήκα με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού. Μου αρέσει πολύ το παιχνίδι με την γνώση, είμαι αρκετά φιλομαθής και μέσα από την διαδικασία αυτή ανακαλύπτω συνεχώς νέες πληροφορίες και στοιχεία. Το τελευταίο διάστημα ωστόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Υπάρχει μία μετατόπιση γνώσεων σε πιο σύγχρονες καταστάσεις, ας πούμε όπως τα social media. Αν και είμαι έξω από αυτή την συνθήκη αναγκάζομαι να ακολουθήσω αυτή την τάση γιατί υπάρχει δυσκολία πρόσβασης στην γνώση και ενδιαφέρονται ειδικά όσοι βρίσκονται σε ηλικίες 20-30 σε αυτό το πεδίο.
Στο Ρουκ Ζουκ ήμουν δύο χρόνια με την Μαίρη Μηλιαρέση και επτά με την Ζέτα Μακρυπούλια. Μου αρέσει αυτό το παιχνίδι γιατί έχει μια ιδιαίτερη διαδραστικότητα. Ανεπιφύλακτα θα πω ότι ο κόσμος έρχεται στα παιχνίδια για να κερδίσει χρήματα αλλά αυτό που παρατηρώ στην ομάδα 18 – 24 είναι το ενδιαφέρον για την δημοσιότητα. Αυτή η εμφάνιση ακόμη και αρνητική να είναι νομίζω τους ενδιαφέρει πιο πολύ.
Οι μεγαλύτεροι έχουν περισσότερο άγχος, οι νέοι έρχονται πιο χαλαρά. Χρόνο με τον χρόνο οι γνώσεις δυστυχώς γίνονται λιγότερες. Για παράδειγμα ο παίκτης που σάρωσε στο «Chase» είναι παίκτης ο οποίος συμμετείχε σε παιχνίδι με τον Μικρούτσικο. Τέτοιοι παίκτες είναι πλέον σπάνιοι. Εχουν αλλάξει τα πράγματα.
Ο πιο αδύναμος τομέας είναι η Ιστορία και εν μέρει και η Γεωγραφία. Και δεν μιλώ για αρχαιότητα και Βυζάντιο αλλά και για την σύγχρονη πολιτική ιστορία. Είναι θέμα κρίσης όχι μόνο γνώσης… Δεν ανακαλύφθηκε ο κόσμος τώρα όπως πολλοί νομίζουν.
Ο διασκεδαστικός χαρακτήρας και το ότι μπαίνει από το σπίτι στην θέση του παίκτη είναι απολαυστικό. Όταν τα καταφέρνει ο κόσμος από το σπίτι και βρίσκει τις απαντήσεις κάνει χαρά. Η «Ωρα του δασκάλου» στο Ρουκ Ζουκ έχει μεγάλη επιτυχία και αυτό που γίνεται είναι να αφηγηθώ την ιστορία μιας λέξης…
Μία από τις πιο ωραίες στιγμές ήταν κάτι που γυρίσαμε με τον Γιάννη Ζουγανέλη και μικρά παιδιά και μετά οι παίκτες διαγωνίζονταν πάνω σε όσα απάντησαν τα παιδιά. Από παρουσιαστές ξεχωρίζω τον Ανδρέα Μικρούτσικο και τον Αντώνη Καφετζόπουλο, οι οποίοι μάθαιναν, είχαν όρεξη για γνώση, ζητούσαν να μάθουν τις απαντήσεις για να γνωρίζουν. Το αγαπημένο μου παιχνίδι «Ο καλύτερος κερδίζει» και το «Θησαυροφυλάκιο» με τον Ανδρέα Μικρούτσικο. Αυτά τα δύο τα ξεχωρίζω».
Η «Γυναίκα με τα μαύρα» – Η Μαρία Μάρκου είναι η Chaser της καρδιάς μας
Είναι εντυπωσιακή, αυστηρή και πρώτη στις προτιμήσεις των παικτών. Η Μαρία Μάρκου είναι η Chaser τηνν οποία όλοι θέλουν να αντιμετωπίσουν παρά το γεγονός ότι συνήθως χάνουν την αναμέτρηση. Η ίδια δηλώνει πιστή στον ρόλο της και κυρίως στα κόκκινες γραμμές της αλλά και σκληρά ανταγωνιστική. «Η σχέση μου με το «Chase» ξεκίνησε ένα απόγευμα, όταν είδα το τρέιλερ τον Οκτώβριο του ’21 και έστειλα αίτηση συμμετοχής. Ακολούθησε ένα τηλεφώνημα, μου ζητήθηκε μία φωτογραφία και μετά ένα online δοκιμαστικό όπου μου προτάθηκε η θέση της Chaser. Ένα εξοντωτικό δοκιμαστικό με 200 ερωτήσεις από τις οποίες απάντησα σωστά περίπου τις 180.
Είναι το μοναδικό παιχνίδι που δεν έχει ρίσκο. Είναι θέμα γνώσης και τύχης. Νιώθω ανταγωνιστικά με τους παίκτες και αν δεν ένιωθα θα ήμουν ανίκανη ως chaser. Η αγαπημένη μου κατηγορία ερωτήσεων είναι η Ιστορία. Μου αρέσει πολύ και η σύγχρονη μουσική, αθλητισμός και η σύγχρονη τεχνολογία.
Δεν άλλαξα ως προσωπικότητα αλλά είμαι πιο αναγνωρίσιμη. Η ζωή μου δεν άλλαξε. Σε ένα ικανοποιητικό ποσοστό μπορώ να καταλάβω αν κάποιος παίκτης είναι δυνατός αλλά υπάρχουν ανατροπές και εκπλήξεις από τον πρώτο ως τον τελευταίο γύρο. Είμαστε δεμένοι οι Chasers και ειδικά με τον Ηλία η σχέση που έχω είναι σχέση αγάπης.
Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν αυτή την εβδομάδα όπου εμφανίστηκα με παντελή αίσθηση συγκέντρωσης και είχα πάρει κάποιες δυσάρεστες ειδήσεις για θέματα υγείας και δεν τα κατάφερα. Η πιο συναρπαστική στιγμή μου στο παιχνίδι ήταν όταν απάντησα 18 ερωτήσεις στον τελικό με αδιανόητο σερί. Μέσα από το παιχνίδι έγινα σοφότερη ως προς την αυτογνωσία, την διαχείριση των ανθρώπινων σχέσεων και συναισθημάτων.
Ο κόσμος έρχεται στο παιχνίδι και για τα χρήματα και γιατί θέλουν να αναμετρηθούν με την γνώση. Οι γυναίκες που έρχονται είναι πολύ λιγότερες σχεδόν μία στους τέσσερις. Παλιά στον δρόμο με ρωτούσαν αν είναι στημένο το παιχνίδι πλέον είναι πεπεισμένοι ότι όλα είναι απόλυτα αληθινά. Με ρωτάνε για τη Μαρία Μπεκατώρου και μου εκφράζουν τον θαυμασμό τους για την προσωπικότητά της.
Είναι πολύ καυτή η καρέκλα εκεί πάνω. Ο κόσμος δεν συγχωρεί την σκληράδα και μπορεί ακόμη κι έναν μορφασμό να παρεξηγήσει. Εύχομαι κι ελπίζω να κρατήσει πάρα πολύ όλο αυτό και νομίζω είμαστε σε καλό δρόμο…»
Σοφία Κ. – Η γυναίκα που φτιάχνει τις ερωτήσεις στο «The Chase»
Ολοι αναρωτιούνται ποιοι είναι επιτέλους όλοι αυτοί, οι οποίοι γράφουν τις ερωτήσεις στα τηλεπαιχνίδια. Η Σοφία έχει σπουδάσει Γαλλική Φιλολογία, είναι μεταφράστρια, αλλά απολαμβάνει όσο τίποτα το να ψάχνει και να βρίσκει ερωτήσεις που κάνουν το παιχνίδι συναρπαστικό. «Η ενασχόλησή μου με τον τομέα των ερωτήσεων σε τηλεπαιχνίδια ξεκίνησε από το Still Standing όπου έψαχναν κόσμο να γράφει ερωτήσεις και ανταποκρίθηκα. Συνέχισα στο «Chase».
Είμαστε τρεις που γράφουμε τις ερωτήσεις κι ένας διορθωτής ο οποίος τις παραλαμβάνει για έλεγχο ορθότητας. Το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει όλες τις κατηγορίες ανοιχτές για να βρεις και να φτιάξεις ερωτήσεις. Διαβάζω τα πάντα ακόμη και σε βιβλία και σε ιστοσελίδες. Διαβάζω ακόμη και σχολικά βιβλία. Ο,τι μου τραβάει την προσοχή το κάνω ερώτηση. Φτιάχνουμε 250 ερωτήσεις την εβδομάδα ο καθένας, περίπου 750 – 800 την εβδομάδα. Πάντα δίνουμε παραπάνω και καταγράφουμε τα πάντα. Ακόμη και μία ταινία που βλέπω, βρίσκω κάποιο στοιχείο και το κάνω ερώτηση. Και τα λεξικά είναι καλή πηγή για να δημιουργηθούν οι ερωτήσεις. Μία δυσκολία είναι ότι δεν μπορείς να επαναλαμβάνεσαι. Δεν επιτρέπεται να κάνεις παρόμοιες ερωτήσεις.
Η αδυναμία μου είναι οι ιστορικές ερωτήσεις γιατί μαθαίνεις πράγματα όπως και κα τα κινηματογραφικά παρασκήνια. Σε θέματα επικαιρότητας οι παίκτες σημειώνουν μεγάλα ποσοστά επιτυχίας. Είναι πιο ψαγμένοι με αυτά. Άλλες γνώσεις έχουν οι νέοι και άλλες οι πιο μεγάλοι. Για παράδειγμα οι νεότεροι δεν ξέρουν παροιμίες».
protothema.gr
