Στην πρόσφατη διαδικτυακή συζήτηση για τα αιολικά στην Οίτη ακούστηκε η -γνωστή- πρόταση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης για την κήρυξη της ορεινής λεκάνης απορροής του Μόρνου ως Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, «Τοπίο Άγριας Φύσης» ή «Εθνικό Πάρκο της Ρούμελης», που να περιλαμβάνει τις Προστατευόμενες Περιοχές των πέντε ψηλών βουνών της Στερεάς Ελλάδας, τα Βαρδούσια, την Γκιώνα, την Οίτη, τον Παρνασσό, και το Καλλίδρομο. Στέλεχος της Επιστημονικής Ομάδας, που εκπονεί την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) των Προστατευόμενων Περιοχών της Στερεάς, χαρακτήρισε ενδιαφέρουσα την πρόταση, που σημαίνει ότι μπορεί να υιοθετηθεί και να συμπεριληφθεί στην ΕΠΜ.
Με αφορμή αυτό, θυμίζουμε την πρόταση που έχουμε κάνει από τον Οκτώβριο του 2014 για την ίδρυση Εθνικού Πάρκου των Προστατευόμενων Περιοχών της Οίτης, της Κοιλάδας του Σπερχειού και του Μαλιακού κόλπου. Σε περίπτωση που δεν προταθεί αυτό, και προωθηθεί τελικά το “Εθνικό Πάρκο της Ρούμελης”, πρέπει να ενταχθούν σ’ αυτό και οι περιοχές NATURA του Σπερχειού και του Μαλιακού ως συνέχεια της Οίτης και αναπόσπαστο κομμάτι της.
Αναφερόμαστε σε ένα από τα πιο πλούσια οικοσυστήματα της χώρας μας, το οποίο απειλείται∙ και υπάρχει άμεση ανάγκη αποτελεσματικής προστασίας των οικοτόπων και των σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας, που ενδημούν και αναπαράγονται στην περιοχή. Είναι τα σπάνια λουλούδια, το αγριόγιδο, τα πουλιά και το πανέμορφο δάσος ελάτης της Οίτης, το πλατανόδασος, η πλούσια ιχθυοπανίδα και πτηνοπανίδα του Σπερχειού και των εκβολών του και το φυσικό θαλάσσιο πάρκο για την αναπαραγωγή ψαριών και την ανάπτυξη των νεαρών ιχθυδίων στο Λιβάρι του Μαλιακού, που εμπλουτίζει με ψάρια τις θάλασσές μας. Είναι τα ιστορικά μνημεία, η Πυρά και η Τραχίνα του Ηρακλή, οι Θερμοπύλες του Λεωνίδα, η Αλαμάνα του Διάκου και ο Γοργοπόταμος της Αντίστασης, το εξαιρετικό ανάγλυφο (βουνό – κοιλάδα, ποτάμι – θάλασσα), τα φαράγγια και τα ιαματικά νερά. Είναι μια περιοχή με τεράστια βιολογική, αισθητική, επιστημονική, οικονομική, γεωμορφολογική και παιδαγωγική αξία.
Ο βασικός σκοπός είναι αυτός που απορρέει από το νόμο για την Βιοποικιλότητα, δηλαδή η διατήρηση των φυσικών πόρων και της βιοποικιλότητας, η αποκατάσταση και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των πολιτών με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλει και στην τοπική ανάπτυξη αειφορικών ανθρώπινων δραστηριοτήτων και να είναι σε αρμονία με την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική βιώσιμη ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Πιστεύουμε ότι αυτό θα αναβαθμίσει από κάθε άποψη την περιοχή και θα της δώσει την αξία που πράγματι της αντιστοιχεί και είναι υποχρέωση των φορέων της Αυτοδιοίκησης και των παραγωγικών φορέων να το προωθήσουν στην επιστημονική ομάδα της ΕΠΜ.
Λαμία, 4.3.2021
