Ζαχίρ στα αραβικά σημαίνει λάμψη. Και το μόνο σίγουρο, βλέποντας τον από κοντά να περπατά στα πλακόστρωτα της Κομνηνάκη, στα Λαδάδικα, είναι ότι μια τέτοια λάμψη εκπέμπουν τα δύο του μάτια. Μαζί με μια δικαιολογημένη λαχτάρα. Για μια καλύτερη ζωή, με λιγότερο πόνο, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για τους γύρω του.
Ο Ζαχίρ Γιαβαρί, ένας από τους πιο αγαπητούς μάγειρες του φετινού Master Chef 3, βρίσκεται από χθες στη Λέσβο για να εκπληρώσει μια μεγάλη του επιθυμία. Για την οποία είχε προϊδεάσει το τηλεοπτικό κοινό, στο πλαίσιο ενός επάθλου ομαδικής δοκιμασίας, που δεν μπορούσε ο ίδιος να χαρεί, ένα ταξίδι στη Ρώμη. «Θα ήθελα να ανοίξω ένα εστιατόριο, όπου μια μέρα την εβδομάδα θα φιλοξενώ άστεγους, να έρχονται και να τρώνε. Έχω μείνει κι εγώ άστεγος, το έχω ζήσει…», είχε εκμυστηρευτεί στον σεφ και μέντορά του Λεωνίδα Κουτσόπουλο. Έμμεσα μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι το κάνει πράξη, χθες και σήμερα, στη Λέσβο.
Επιθυμία που γίνεται πραγματικότητα
Ο 29χρονος από το Αφγανιστάν, που ζει στην Ελλάδα εδώ και 13 χρόνια, αποφάσισε μετά την ολοκλήρωση του τηλεοπτικού διαγωνισμού να έρθει στη Λέσβο για να μαγειρέψει εθελοντικά σε πρόσφυγες και μετανάστες στην κοινωνική κουζίνα “Home for All”, κάνοντας παράλληλα και μαθήματα μαγειρικής -που γίνονται Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη στο Ντίπι, για όσο διάστημα βρίσκεται στο νησί μας. Φαγητό, που μοιράζεται εν συνεχεία στο ΚΥΤ της Μόριας με τα βαν της κοινωνικής κουζίνας. Μάλιστα, τόσο χθες όσο και σήμερα επισκέφθηκε όλες τις πτέρυγες και συνάντησε ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες.
Έχοντας ζήσει τις δυσκολίες της προσφυγιάς, όταν σε ηλικία 11 ετών βρέθηκε από το Αφγανιστάν στο Ιράν και μετέπειτα στην Ελλάδα, ο Ζαχίρ εξηγεί στο «Ν»: «Ήθελα πολύ να έρθω στο νησί. Χαίρομαι πραγματικά που είμαι εδώ και έχω τη δυνατότητα να μαγειρέψω μαζί με φίλους για αυτούς τους ανθρώπους. Σίγουρα περνάνε δύσκολα. Δεν είναι ευχάριστες οι συνθήκες που ζουν», σημειώνει. Την ίδια στιγμή όμως που το πρόσωπό του γίνεται μελαγχολικό, τα μεγάλα εκφραστικά του μάτια μεταδίδουν αυτή την ελπίδα, που ενδεχομένως και να αναζητά κάθε συνομιλητής του. Πως όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα, αρκεί να προσπαθούμε για αυτό και να μην τα παρατάμε ποτέ.
«Τυχεροί μέσα στην ατυχία τους»
«Ήρθα να μαγειρέψω για αυτούς τους ανθρώπους, αλλά παράλληλα θέλω και προσπαθώ να μιλάω αρκετά μαζί τους. Αυτό που τους λέω είναι πως μέσα στην ατυχία τους είναι και τυχεροί. Γιατί έχουν ένα πιάτο φαγητό και κάπου να μείνουν».
Αυθόρμητα η σκέψη μας ταξιδεύει στην συναισθηματικά φορτισμένη οντισιόν του, στο Master Chef 3, όταν κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει την ποδιά με τρία «ναι» από τους κριτές του διαγωνισμού, αλλά να συγκινήσει όλη την Ελλάδα με την ιστορία του. Βλέπετε, ο Ζαχίρ χρειάστηκε τα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη χώρα μας να ανταπεξέλθει σε τεράστιες δυσκολίες. Δούλευε στην οικοδομή τα πρωινά, μάθαινε ελληνικά σε νυχτερινό σχολείο και τα βράδια ονειρευόταν ένα καλύτερο αύριο, κλείνοντας από κούραση τα μάτια του σε κάποιο παγκάκι…
«Τους ζητώ να είναι δυνατοί, να έχουν υπομονή και επιμονή, να μην το βάζουν κάτω ποτέ. Μόνο έτσι θα καταφέρουν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή», καταλήγει ο Ζαχίρ σε αυτή τη σύντομη, αλλά πολύ έντονη συζήτηση μας κάτω από τα γραφεία του «Ν».
Πρώτη φορά στο νησί
Αναπόφευκτα, η κουβέντα φτάνει σε κάποια προ ημερών δημοσιεύματα του Τύπου, τα οποία έκαναν λόγο για την επίσκεψη του Ζαχίρ στο νησί μας. «Τα διάβασα κι εγώ. Κάποιοι κατάλαβαν ότι ήρθα πριν δυο εβδομάδες. Όχι, πρώτη φορά έφτασα τώρα στη Λέσβο. Είχα πει όταν τελείωσε το Master Chef ότι σκοπεύω να έρθω κάποια στιγμή και κάπου εκεί προέκυψε όλο αυτό. Σημασία έχει ότι βρίσκομαι στη Μυτιλήνη και χαίρομαι πάρα πολύ που έχω την ευκαιρία, μαζί με καλούς φίλους, να μαγειρεύω εθελοντικά για ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη».
Ο Ζαχίρ δείχνει γοητευμένος από τις ομορφιές της Λέσβου και ήδη στο λογαριασμό του στο instagram φιγουράρουν οι πρώτες φωτογραφίες από την παραμονή του στο νησί. Και κάτι μας λέει ότι με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψει…