Η ζωή του έπρεπε να είχε τελειώσει στα 12 του.«Θα πατήσεις αυτό το κουμπί και θα πας κατευθείαν στον παράδεισο» του είχαν πει. Ο Χαλίλ όμως προτίμησε να αρνηθεί τρεις φορές να γίνει βομβιστής αυτοκτονίας και αντί να πάει στον «παράδεισο» όπως λέει χαρακτηριστικά, να ζήσει στην «Κόλαση της Γης».
Σήμερα, 10 χρόνια αργότερα εργάζεται ως ζαχαροπλάστης στη Ρώμη και ονειρεύεται να κερδίσει διαγωνισμούς ζαχαροπλαστικής.
Όπως είπε στην εφημερίδα «La Stampa» δεν θέλησε να πεθάνει όταν οι τζιχαντιστές τον άφησαν ζωσμένο με εκρηκτικά σε δρόμο της πόλης Χεράτ, στο Αφγαγιστάν. Τότε έκαναν τη ζωή του κόλαση. Τον χτυπούσαν βάναυσα και έκαψαν το δεξί του μπράτσο. Άλλη μια φορά γύρισε πίσω από αποστολή αυτοκτονίας και όταν του ανακοινώθηκε ότι θα πήγαινε και σε τρίτη, το έσκασε στα βουνά.
Από εκεί έφτασε στην Ελλάδα και ύστερα από δύο χρόνια κατάφερε να κρυφτεί κάτω από μια νταλίκα και να περάσει στην Ιταλία. Φιλανθρωπικές οργανώσεις του πλήρωσαν δίδακτρα για να παρακολουθήσει μαθήματα ζαχαροπλαστικής και να μάθει ιταλικά. Έπειτα από μια περίοδο πρακτικής, ο ιδιοκτήτης ζαχαροπλαστείου τον προσέλαβε ως μόνιμο υπάλληλο.
ΠΗΓΗ: Espresso
