Χειροτονήθηκε το 1999 από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, ενώ εκείνο το διάστημα διατελούσε γραμματέας του Ιδιαίτερου γραφείου του. Από τότε πέρασαν 20 χρόνια και άλλαξαν πολλά πράγματα. Μετά την εγκατάλειψη από την πρώην γυναίκα του, η αγάπη χτύπησε ξανά την πόρτα της ψυχής του που τον οδήγησε για ακόμη μία φορά στην πατρότητα.
Το γεγονός όμως αυτό ήταν και η αρχή της μεγάλης του περιπέτειας που τον οδήγησε –προσωρινά εύχεται ο ίδιος- εκτός κλήρου, μετά και την απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την καθαίρεσή του, απόφαση που απασχόλησε το πανελλήνιο.
Ο παπα Γιώργης, όπως όλοι αγαπούν να τον φωνάζουν δεν πτοήθηκε. Συνεχίζει να κρατά επαφή με το ποίμνιό του, ενώ εδώ και λίγο καιρό ίδρυσε την εταιρεία «Γεώργιος Δεληκώστας ΑμκΕ» Ελληνικό Ινστιτούτο Συστημικής Επαγγελματικής και Προσωπικής Ανάπτυξης που ασχολείται κυρίως με την συμβουλευτική (ατομική και ομαδική) και την πραγματοποίηση σεμιναρίων και ομιλιών.
Και με αυτό τον τρόπο, μπορεί να πει κανείς ότι είναι στο αντικείμενό του, καθώς είναι κάτοχος ΒΑ (Bachelor of Arts with Honours -First Class- in Business Administration) & MBA (Master with Distinction in Business Administration) από το Kingston University του Λονδίνου στην Διοίκηση Επιχειρήσεων, με εξειδίκευση στην Στρατηγική, στην Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού και στην Προσωπική Ανάπτυξη.
Εξάλλου, ο αγώνας για τον βιοπορισμό της οικογένειάς του συνεχίζεται, όπως και ο αγώνας για την τελική του δικαίωση, ώστε να ξαναεπιστρέψει -όπως ο ίδιος προσεύχεται- στην Θεία Λειτουργία και την συμπροσευχή.
Αποστομωτικά ειλικρινής ζητά συγνώμη απ’ όσους πόνεσε, ωστόσο τονίζει ότι ο Θεός είναι μόνο αγάπη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις… Μιλάει για όλους και για όλα αποκλειστικά στο TheNewspaper.gr χωρίς τα ράσα, σε έναν ολοκαίνουργιο χώρο που ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία.
-Η καθαίρεσή σας από ιερέας θεωρείται οριστική και αμετάκλητη;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι το όλο θέμα δεν έχει τελεσιδικήσει. Παραμένω κληρικός της Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού. Η πρωτόδικη απόφαση που ελήφθη από το Πρωτοβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο ναι μεν με καταδίκασε σε καθαίρεση με τις κατηγορίες της πορνείας και του βαρύτατου σκανδαλισμού της συνειδήσεως των πιστών, αλλά την εν λόγω απόφαση την έχω αμφισβητήσει, κατά το νόμιμο δικαίωμά που μου δίνει και η Εκκλησιαστική και η πολιτική δικαιοσύνη. Οριστική απόφαση δεν έχει επομένως, ακόμα εκδοθεί. Αυτό σημαίνει ότι παραμένω κληρικός της Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού σεβόμενος τον επιβληθέντα κανόνα αργίας από τα Λειτουργικά μου καθήκοντα.
-Σας λείπει το ποίμνιό σας;
Το ποίμνιο κάθε κληρικού είναι τα πνευματικά του παιδιά. Και με τα πνευματικά μου παιδιά, η σχέση παραμένει ακλόνητη, ίσως θα τολμούσα να πω και πιο δυνατή, ουσιαστική, προσευχητική το τελευταίο διάστημα. Μου λείπει η ευλογία να τελώ Θεία Λειτουργία, να συμπροσευχόμαστε. Αυτό ναι, αλλά όχι η επικοινωνία μας, αυτή παραμένει δυνατή και συνεχής.
– Ο Θεός τελικά είναι Αγάπη ή «υπό προϋποθέσεις”;
– Ο Θεός είναι Αγάπη. Ξεκάθαρα, αδιαπραγμάτευτα, χωρίς ερωτηματικά και προϋποθέσεις. Μόνον Αγάπη.
-Με όλα όσα ακούγονται για τα όσα συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας, πόσο «αμαρτωλός» νιώθετε που προχωρήσατε σε σχέση και παιδί; Υπάρχει η υποκρισία;
– Δεν αντιλαμβάνομαι την ερώτησή σας. Σε τι ακριβώς αναφέρεστε; Η Εκκλησία μας είναι το σώμα των Χριστιανών, είναι η Κοινωνία μας εν Κυρίω, είναι η Χάρις, το Ευαγγέλιο, είναι η πεποίθηση και η πίστη στην Ανάσταση, είναι ο τόπος που τελούνται τα Μυστήρια, και η προσευχή μας. Αμαρτωλοί είμεθα όλοι και ως Χριστιανοί προσπαθούμε να νικήσουμε την αμαρτία με προσευχή, με το “ καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοὶς ἐγκάτοις μου”. Με προσπάθεια και το συγκλονιστικό “αφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοι οφειλέταις ημών”.
Ξέρετε, είναι εύκολο συχνά να μιλάμε για αμαρτωλούς και αμαρτωλότητα, να κρίνουμε εμείς τους ανθρώπους, την πίστη και το σταυρό τους. Μήπως όμως τελικά αυτό συνιστά αμαρτία, μήπως αντί να δούμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να μιλήσουμε στο Θεό για ό,τι μας στεναχωρεί, μας θέτει σε πειρασμό, μας στερεί τη χαρά του Χριστού, βολευόμαστε στην εύκολη κριτική των άλλων;
Κι επειδή θέτετε προσωπικό ερώτημα, έχω συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μου και εμπιστοσύνη στην Κρίση του Κυρίου μας. Πορεύομαι με αγάπη, ποτέ δεν έβλαψα από πρόθεση άνθρωπο, έχω επίγνωση όμως ότι κάποια λόγια ή πράξεις μου, μπορεί να πλήγωσαν. Και ζητώ συγχώρεση απ’ όσους στεναχώρησα. Εντούτοις, σε ό,τι αφορά την προσωπική μου ζωή, η οποία είναι προσωπική ζωή Κληρικού, δεν έβλαψα κάποιον, το αντίθετο. Μετά την έκδοση του διαζυγίου μου κατόπιν εγκατάλειψής μου από την πρώην πρεσβυτέρα-σύζυγό μου, πορεύθηκα έντιμα και με διαφάνεια. Η αγάπη έφερε την Πόπη, σημερινή σύντροφο και μητέρα του παιδιού μας, στο δρόμο μου. Ευλογία πραγματική, που αγκάλιασαν τα παιδιά μου, εγώ, και το ποίμνιό μου, και γνώριζε χωρίς να ψέξει ή παρατηρήσει ο Άγιος Ποιμενάρχης μας, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού. Για ποια υποκρισία μιλάμε λοιπόν; Και επί της ουσίας, μήπως το ερώτημα θα μπορούσε να είναι, για ποιου την υποκρισία ;
– Είστε Πρόεδρος στο Ελληνικό Ινστιτούτο Συστημικής Επαγγελματικής και Προσωπικής Ανάπτυξης. Κάποιος θα έλεγε «μα ο Θεός φροντίζει για όλα και δείχνει το δρόμο»…Η νέα σας δραστηριότητα δεν πάει απέναντι στο πνεύμα και στον λόγο του Θεού;
Ο Θεός δεν απαγόρευσε στους πιστούς του να εργάζονται. Με ήθος και σεβασμό στο συνάνθρωπο. Έχω σπουδάσει, έχω εμπειρία στο αντικείμενο της Συστημικής Επαγγελματικής και Προσωπικής Ανάπτυξης, και έχω την οικογένεια μου να φροντίσω. Εργάζομαι και δημιουργώ, βοηθώ και χαίρομαι να βλέπω τους ανθρώπους που με εμπιστεύονται να προοδεύουν, να χαμογελούν για την προσωπική και επαγγελματική τους εξέλιξη, για τα επιτεύγματα, τις επιτυχίες, τα μαθήματα που δίνει η ζωή και τους κάνουν πιο δυνατούς. Οι άνθρωποι τελούν εν ελευθερία, έτσι μας θέλει ο Κύριος. Διότι μας έδωσε το αγαθό της ελευθερίας για να χαιρόμαστε τις επιλογές μας, να μετανιώνουμε ενδεχομένως για κάποιες από αυτές, αλλά να θυμόμαστε πάντα ότι είναι βοηθός και ρύστης μας στον αγώνα της ζωής. Άλλωστε μην ξεχνάμε, συν Αθηνά και χείρα κίνει έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, συνεπώς και συνδυαστικά, οφείλουμε να ζούμε, να εργαζόμαστε, να προσφέρουμε, δυναμικά, με πίστη.
– Ιερέας ή life coach; Ποιο αγγίζει περισσότερο στην ψυχή του Γεώργιου Δεληκώστα;
Ιερέας, πνευματικός, συνοδοιπόρος. Αυτή ήταν η ιερατική μου κλίση όταν χειροτονήθηκα πριν 20 χρόνια. Κλίση και κλήση τελικά να είμαι κοντά στους ανθρώπους, να βοηθώ. Ιερέας, που εργάζομαι για να βοηθώ τους συνανθρώπους, έχοντας ένα επιπλέον πλεονέκτημα αλλά κι ευθύνη μεγάλη: την γνώση της πνευματικής διάστασης του ανθρώπου, το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, και βέβαια, όπου χρειάζεται, και την σιωπηρή προσευχή μου. Γιατί είμαι παπάς. Και το γνωρίζω και τον γνωρίζουν. Και διότι πιστεύω βαθιά ότι πάντοτε ένας λόγος προσευχής είναι επωφελής, χρήσιμος, λυτρωτικός.