Σε ακόμη μία εκλογική αναμέτρηση τα συστημικά ΜΜΕ δεν κατάφεραν να πείσουν τους πολίτες να ακολουθήσουν τις επιταγές τους
Για μήνες σχεδόν το σύνολο των αμερικανικών και όχι μόνο ΜΜΕ «βομβάρδιζαν» το κοινό προσπαθώντας να το πείσουν για την επικινδυνότητα της επιλογής του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο ρατσιστής, ο τρελός, ο επικίνδυνος ήταν κάποια από τα κοσμητικά επίθετα που έβλεπες σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, άκουγες σε δελτία ειδήσεων αλλά και τηλεοπτικές εκπομπές.
Σταρ του Χόλιγουντ συστρατεύθηκαν με τη Χίλαρι και οι καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις του Ντόναλντ Τραμπ ήταν το αγαπημένο θέμα για τα περισσότερα ΜΜΕ.
Όμως, πλέον, όπως έγινε και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος για το Brexit στη Μεγάλη Βρετανία, ο κόσμος δεν τους ακούει και τους γυρίζει την πλάτη.
Είναι η «αντισυστημική» ψήφος τους η δική τους εκδίκηση, για τα δεινά της δικής τους σκληρής καθημερινότητας.
Είναι η διαμαρτυρία τους και απέναντι στην πολιτική που ακολουθήθηκε αλλά και απέναντι στα δημοσιογραφικά «παπαγαλάκια» που μέχρι και τις 02.30 ώρα Ελλάδος προσπαθούσαν να πείσουν μέσα από τα ΜΜΕ για την άνετη νίκη της Χίλαρι Κλίντον, ωστόσο λίγη ώρα αργότερα χαμήλωναν τους τόνους.
Αυτή η νίκη δεν είναι μια νίκη του ρεπουμπλικανικού κόμματος αλλά μια προσωπική νίκη του μεγιστάνα Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έμεινε απομονωμένος από το κόμμα αλλά και την οικογένεια Μπους, που επέλεξε τη λευκή ψήφο παρά να «λερώσει» τα χέρια της και να υιοθετήσει την «ακραία» ρητορική του δισεκατομμυριούχου.
Ο κροίσος του real estate παραβαίνοντας το «πρωτόκολλο» που ήθελε καθωσπρέπει τους υποψήφιους προέδρους Αμερικής, με τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του και την «άκομψη» μέχρι παρεξηγήσεως συμπεριφορά του, κατάφερε να κερδίσει βιομηχανικές πολιτείες που για δεκαετίες ήταν προπύργια των Δημοκρατικών.
Ο Τραμπ είναι ο νέος ένοικος του Λυεκού Οίκου συγκεντρώνοντας 276 εκλέκτορες…
«Βουτιά» στις αγορές
Σημαντικές απώλειες στις διεθνείς αγορές προκάλεσε νωρίς το πρωί ώρα Ελλάδος το προβάδισμα του Ντόναλντ Τραμπ στην καταμέτρηση των ψήφων στις ΗΠΑ. Η ισοτιμία του αμερικανικού δολαρίου βυθίστηκε, καθώς η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων προκάλεσε πανικό στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αγορές, με συνέπεια την άμεση αναζήτηση από τους επενδυτές πιο ασφαλών τοποθετήσεων για τα κεφάλαιά τους.
Έτσι, η τιμή του χρυσού και οι τοποθετήσεις σε κρατικά ομόλογα αυξήθηκαν. Από την άλλη μεριά, πορεία ελεύθερης πτώσης ακολούθησε το μεξικανικό πέσο, ενώ ο Τραμπ κέρδιζε τους εκλέκτορες της Βόρειας Καρολίνα.
Οι αμερικανικές αγορές υποχωρούν κατά 5% και πλέον. Στις προθεσμιακές συναλλαγές στη Νέα Υόρκη, ο δείκτης S&P 500 καταγράφει απώλειες 5,01%, ενώ ο δείκτης των προθεσμιακών συναλλαγών του Nasdaq κινείται πτωτικά κατά 5,08%. Η κατάσταση που διαμορφώνεται φαίνεται να προσομοιάζει τις συνθήκες που επικράτησαν αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος για την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε. (Brexit) τον περασμένο Ιούνιο.
Οι διεθνείς επενδυτικές αγορές φοβούνται ότι μια εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ θα προκαλέσει παγκόσμια οικονομική κι εμπορική αναταραχή, με άμεση συνέπεια την περαιτέρω καθυστέρηση από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ της αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων, η οποία αναμενόταν να γίνει τον επόμενο μήνα.
Τις μετεκλογικές εξελίξεις στις ΗΠΑ παρακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ η Κεντρική Τράπεζα της Νότιας Κορέας παρενέβη για τη στήριξη του εθνικού νομίσματος της χώρας.
Επείγουσα σύσκεψη του Υπουργείου Οικονομικών, της Υπηρεσίας Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών και της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας συγκαλείται στο Τόκιο, για να εξετασθεί η κατάσταση των αγορών, τη στιγμή που ο δείκτης Nikkei του ιαπωνικού χρηματιστηρίου ολοκλήρωσε τη συνεδρίαση με πτώση 5,36%.
Στο «κόκκινο» βρίσκεται και το χρηματιστήριο του Λονδίνου, όπου ο δείκτης FTSE υποχωρεί κατά 5%.
Τι θα συμβεί σε Ευρώπη και ΗΠΑ
Οι εμπειρίες που είχαν τα τελευταία 15 χρόνια οι Ευρωπαίοι με Αμερικανούς προέδρους ήταν μάλλον απογοητευτικές.
Αυτό ισχύει τόσο για την προεδρία του Ρεπουμπλικάνου Τζορτζ Μπους όσο και του Δημοκρατικού Μπαράκ Ομπάμα.
Οι δύο θητείες του Μπους σημαδεύτηκαν από τις διαμάχες για τον πόλεμο του Ιράκ και τη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Ο προκάτοχός του Ομπάμα, μάλιστα, είχε φτάσει στο σημείο να διαχωρίσει τους Ευρωπαίους σε εκείνους που στήριζαν τη σκληρή γραμμή του και σε όσους την απέρριπταν. Τα χρόνια εκείνα είχαν αναμφίβολα διχάσει την Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό.
Όταν το 2009 περνούσε το κατώφλι του Λευκού Οίκου ο Μπαράκ Ομπάμα, πολλοί Ευρωπαίοι ήλπιζαν σε ένα νέο ξεκίνημα για τις διατλαντικές σχέσεις. Η τότε υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον μάλιστα είχε τύχει σχεδόν πανηγυρικής υποδοχής κατά την πρώτη επίσημη επίσκεψή της στις Βρυξέλλες.
Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ηπείρων είχαν αρχίσει να αναθερμαίνονται. Εν τέλει όμως, η προσδοκώμενη θερμή επαναπροσέγγιση ΗΠΑ και Ευρώπης ουδέποτε ήρθε στη πραγματικότητα, διότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται και πολύ για τη γηραιά ήπειρο.
Η Ευρώπη δεν ήταν στις άμεσες προτεραιότητές του. Στο επίκεντρο της προσοχής του ήταν κυρίως η Ασία.
Απρόβλεπτη η εξωτερική πολιτική υπό τον Τραμπ
Σε περίπτωση επικράτησης του Τραμπ «θα αλλάξουν πάρα πολλά, διότι οι θέσεις του είναι εντελώς διαφορετικές από εκείνες του νυν προέδρου και της έως τώρα διακυβέρνησης εν γένει», όπως ο ίδιος υποστηρίζει.
Οι ιδέες του Τραμπ για την εξωτερική πολιτική χρονολογούνται πίσω στο 1987. Τότε με ανοικτή επιστολή του στη «New York Times» έθετε το ζήτημα: «Η Αμερική θα πρέπει να σταματήσει να υπερασπίζεται χώρες που έχουν τα μέσα να υπερασπισθούν τον εαυτό τους -όπως η Ιαπωνία, η οποία στη δεκαετία του 1980 ήταν σε θέση να δημιουργήσει παγκόσμια ανταγωνιστική οικονομία. Ήρθε η ώρα η Ιαπωνία και άλλες χώρες που μπορούν, να πληρώσουν. Η παγκόσμια προστασία στοιχίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για χάρη αυτών των χωρών που θα πρέπει να ανησυχούν για την ασφάλειά τους περισσότερο από εμάς».
Ο Ρόναλντ Φρόιντενσταϊν (από το Martens Centre της βελγικής πρωτεύουσας που πρόσκειται στους Χριστιανοδημοκράτες) εκτιμά ότι «υπό τον Τραμπ η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα γίνει απρόβλεπτη».
Όπως παραδέχεται, η επικράτηση Τραμπ θα έφερνε πολύ μεγαλύτερες αλλαγές. «Διότι η οργή για τοκατεστημένο την οποία ενσαρκώνουν οι Τραμπ και Σάντερς είναι σημαντικοί παράγοντες».
Ο Μίοντραγκ Σόριτς, διευθυντής του στούντιο της DW στην Ουάσινγκτον, υποστηρίζει:
Θα υπάρξει εν τέλει έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια ψυχρότητας και πάλι μια αναγέννηση των διατλαντικών σχέσεων; Υπό τον Τραμπ σίγουρα όχι, συμφωνούν οι ειδικοί.
Σε περίπτωση νίκης του Τραμπ, θα έπρεπε να αναμένει κάποιος «ριζικές αλλαγές», όπως λέει ο Γιάννης Εμμανουηλίδης (από το European Policy Centre των Βρυξελλών), δηλαδή ακόμη πιο σκληρή στάση της Ουάσινγκτον και ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία εξεύρεσης ενός κοινού παρονομαστή.
Αμφότεροι οι ειδικοί εκτιμούν την ίδια ώρα ότι υπάρχουν αρκετοί παραλληλισμοί μεταξύ του Τραμπ και των ευρωσκεπτικιστικών, ακραίων και ξενοφοβικών κινημάτων στην Ευρώπη.
Ο Ρόναλντ Φρόιντενσταϊν συνοψίζει αυτά τα κοινά «στην οργή κατά των ελίτ, τον φόβο έναντι της παγκοσμιοποίησης (…)».
Ο ίδιος προβλέπει, ωστόσο, ότι «η ζυγαριά θα γείρει κάποια στιγμή και πάλι προς την άλλη πλευρά, όταν θα διαφανεί ότι όλα αυτά τα λαϊκιστικά κινήματα απλώς δημιουργούν χάος».
