Τις επιλογές για την ενίσχυση των υποδομών και των δυνατοτήτων των βάσεων που υποστηρίζουν τον υποβρυχιακό στόλο της χώρας εξετάζουν οι… ένοπλες δυνάμεις της Νορβηγίας. Η εξέταση των επιλογών για την αναβάθμιση των υποβρυχιακών υποδομών έρχεται στο απόηχο της απόφασης της κυβέρνησης της Νορβηγίας να προκρίνει τη διεθνή συνεργασία ως επιλογή προμήθειας νέων υποβρυχίων για το Ναυτικό της σκανδιναβικής χώρας.
Υπενθυμίζεται, ότι σήμερα το Ναυτικό της Νορβηγίας επιχειρεί στόλο έξι υποβρυχίων τύπου Ula (εκτόπισμα στην επιφάνεια 1.040 τόνοι, εκτόπισμα σε κατάδυση 1.150 τόνοι, μήκος 59 μέτρα, πλήρωμα 21 άτομα, οκτώ τορπιλοσωλήνες διαμέτρου 21 ιντσών [533 χιλιοστών], οπλισμός 14 τορπίλες DM2A3). Τα έξι υποβρύχια του τύπου εισήχθησαν σε υπηρεσία μεταξύ του 1989 και του 1992 και με βάση τον υφιστάμενο προγραμματισμό προβλέπεται να παροπλισθούν τη δεκαετία του 2020.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η κυβέρνηση της Νορβηγίας εξετάζει την ανανέωση του υποβρυχιακού στόλου και μάλιστα τον περασμένο Απρίλιο, το υπουργείο Άμυνας της Νορβηγίας επέλεξε τη γαλλική DCNS και τη γερμανική TKMS (HDW) ως τους ισχυρότερους υποψήφιους προμηθευτές του νέου τύπου υποβρυχίων.
Όμως η εξέταση των επιλογών για την αναβάθμιση των υποβρυχιακών υποδομών δεν αφορά μόνο τους εθνικούς σχεδιασμούς αλλά και τη δυνατότητα φιλοξενίας και υποστήριξης υποβρυχίων άλλων χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, που πλέον η Νορβηγία επιζητεί καθώς αντιμετωπίζει την αναγεννημένη στρατιωτική ισχύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και τις συνεχώς αυξανόμενες τριβές στον Αρκτικό.
Ας σημειωθεί ότι σήμερα ο στόλος των υποβρυχίων τύπου Ula υποστηρίζεται από τον κύριο ναύσταθμο του Ναυτικού της Νορβηγίας, στο Haakonsvern, πλησίον του Bergen, στη δυτική ακτή της χώρας. Μέχρι το 2009, οπότε και παροπλίστηκε, η υποβρυχιακή υποδομή της Νορβηγίας περιελάμβανε και την περιβόητη βάση Olavsvern, πλησίον του Tromso, στη Βόρεια Νορβηγία.
Η βάση αυτή, της οποίας η κατασκευή και ο εξοπλισμός κόστισε περί τα 450 εκατ. ευρώ, περιλαμβάνει σήραγγες σκαμμένες στο βουνό που επέτρεπαν τον ελλιμενισμό υποβρυχίων και μικρών σκαφών επιφανείας και εκτεταμένες υποδομές υποστήριξης, συντήρησης και φιλοξενίας – αναψυχής πληρωμάτων.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η βάση του Olavsvern χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα από αμερικανικά και βρετανικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια επίθεσης (SSN) που περιπολούσαν στον Αρκτικό Ωκεανό, αλλά και από υποβρύχια άλλων χωρών – μελών του ΝΑΤΟ για την εκτέλεση εργασιών συντήρησης και την ξεκούραση – αναψυχή των πληρωμάτων.
Όμως, μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και τη μείωση της έντασης μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η κυβέρνηση της Νορβηγίας, υπό τον σημερινό γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ (!) Γενς Στόλτενμπεργκ, αποφάσισε το 2009 τον παροπλισμό της βάσης. Το 2013 η βάση μετατράπηκε σε υποδομή υποστήριξης των δραστηριοτήτων έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου στον Αρκτικό Ωκεανό, τη Θάλασσα του Barents και τη βόρεια Νορβηγική Θάλασσα.
Μάλιστα επτά επενδυτές συνέστησαν την εταιρία Olavsvern Group AS. Το αξιοπερίεργο (για τη νορβηγική αφέλεια ενδεχομένως;) είναι, ότι μεταξύ των επενδυτών περιλαμβάνονται εταιρίες και ερευνητικά ινστιτούτα που συνδέονται με τον ρωσικό ενεργειακό γίγαντα Gazprom!
Σε μία περίεργη αντιστροφή του ρου της ιστορίας, μεταξύ των επιλογών που εξετάζονται είναι η επαναμίσθωση (lease – back) της βάσης του Olavsvern, που βρίσκεται 350 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, από την κυβέρνηση της Νορβηγίας για λογαριασμό του Ναυτικού της χώρας. Ακόμα και να διώξουν τα ρωσικά συμφέροντα, θα έχουν πολύ δουλειά να κάνουν πριν κηρυχθεί επειχειρησιακά… ασφαλής.
