Του Νίκου Πάπουτσα: Αναζητώντας την αξιοπρέπεια

Αν δεχτούμε πως ισχύει ο ισχυρισμός ότι τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται πριν από τις εκλογές, τότε πως ο πολίτης θα αποφασίσει ποιον θα εμπιστευτεί τη στιγμή που ψηφίζει; Με πιο κριτήριο θα πείσει πρωτίστως τον ίδιο του τον εαυτό πως η επιλογή του είναι σωστή; Διότι είναι θεμελιώδους σημασίας ο άνθρωπος να έχει εμπιστοσύνη, όχι μόνο στις ίδιες του τις επιλογές και στην πολιτική του τοποθέτηση,  αλλά και στους ίδιους τους ανθρώπους που θα τον εκπροσωπήσουν και θα αποφασίζουν γι’ αυτόν. Η  ανακολουθία έργων και λόγων μετά τις εκλογές αυξάνει το δημοκρατικό έλλειμμα κι επιτείνει την έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς της κοινωνίας. Ποιος λοιπόν, πριν τις εκλογές λέει αλήθειες; Και ποιος τελικά  διαφυλάσσει εν τοις πράγμασι την ίδια την Δημοκρατία κι έχει την θέληση αλλά και την ικανότητα να την εφαρμόσει;

-Advertisement-

Στην πατρίδα μας βιώνουμε κατ’ εξακολούθηση, αν μου επιτρέπετε τη χρήση του νομικού όρου, το παράδοξο φαινόμενο της πολιτικής «αμνησίας»,  που ούτε λίγο ούτε πολύ, θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει λακωνικά ως εξής : Την προηγούμενη ημέρα των εκλογών όλα είναι δυνατά, την επόμενη έχουμε ξεχάσει…..και τις ίδιες τις εκλογές! Η ατμόσφαιρα γεμίζει ασφυκτικά με υποσχέσεις που συσσωρεύονται σαν το σύννεφο της καταιγίδας, για να χαθεί τελικά την Δευτέρα ορμητικά και γρήγορα σαν το χείμαρρο μέσα στα απογοητευμένα μάτια των πολιτών.

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Α΄ βαθμού, στον Δήμο μας δηλαδή, τα πράγματα είναι σαφή και ορισμένα, ενώ η αποτελεσματικότητα της Διοίκησης αξιολογείται και κρίνεται διαρκώς, διότι, ο πολίτης ζει, εργάζεται, συνδιαλλάσσεται, αλλά κι ελπίζει κι ονειρεύεται  κάθε μέρα μέσα στην πόλη του.  Η Λαμία ζει κάθε μέρα. Πρέπει να εξελίσσεται κάθε μέρα. Να γίνεται φιλόξενη για τον πολίτη της κάθε μέρα. Να παρέχει υποδομές και ευκαιρίες για εργασία κάθε μέρα. Αλλά,  κι αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο, να προσαρμόζεται για την κάθε επόμενη μέρα!

Όταν αναρωτήθηκα τι από όλα αυτά ισχύει για τη Λαμία, δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βρω μια απάντηση που να με ικανοποιεί. Πιθανόν δε, να μην μπορούν να  βρουν απάντηση και οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μου, όπου κι αν κοιτάξουν. Η Λαμία μας πληγώνει. Κι αυτό άραγε γιατί συμβαίνει; Ίσως γιατί τα τελευταία είκοσι χρόνια, ακολουθήθηκε από τις δημοτικές αρχές που κυβέρνησαν τον τόπο, η πιο πάνω πολιτική.

Ο χρόνος όμως δε σταματά κι η Λαμία εξακολουθεί να ζει κάθε μέρα καταδικασμένη μέσα στην ανεπάρκεια, στην αφάνεια και στη σκιά των εξελίξεων της Ευρώπης. Η παρούσα Δημοτική Αρχή έχει αποδειχθεί ανεπαρκής, αυτό δεν χρειάζεται απόδειξη, μια βόλτα στο Δήμο μας αρκεί για να σβήσει και την παραμικρή αμφιβολία. Τι πρέπει λοιπόν να γίνει; Να δεχθούμε παθητικά την παθογένεια που βιώνουμε ή να κάνουμε κάτι σημαντικό για να αλλάξουμε τη μοίρα και το μέλλον μας. Εμείς οι πολίτες θέλουμε άραγε να χαρακτηριζόμαστε ως δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, όπως εύστοχα έγραψε ο ποιητής, και να περιμένουμε κάποιο θαύμα για να αλλάξει κάτι, ή πρέπει να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας; Όλοι οι πολίτες του Δήμου Λαμιέων νοιώθουν την ανάγκη να γίνουν σημαντικοί κι αντάξιοι για την πόλη που ζουν. Να γίνουν σημαντικοί για τον ίδιο  τους τον εαυτό πρωτίστως, που δεν μπορεί να δεχτεί την παθογένεια και πρέπει να απαλλαγεί από αυτή.

Δεν θα ακολουθήσω την πεπατημένη και δεν έχω πρόθεση, όντας υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, να υποσχεθώ τίποτα ουτοπικό σεβόμενος πρωτίστως τον εαυτό μου! Μπορώ όμως να παλέψω για να γίνει ο τόπος μου καλύτερος για όλους μας. Μπορώ να προτείνω τις πολιτικές εκείνες που θα κάνουν τη Λαμία να ζει καλύτερα την κάθε ημέρα της. Πολιτικές τις οποίες ήδη έχω μελετήσει ώστε να μπορέσουν να εφαρμοσθούν άμεσα από την 1η του Σεπτέμβρη του 2019. Για να μπορούμε όλοι μας να περπατάμε ελεύθερα και να χαιρόμαστε τους κοινόχρηστους χώρους της, για να χρησιμοποιούμε τις δυνατότητες που μας δίνουν οι νέες τεχνολογίες, για να αξιοποιήσουμε ορθολογικά και προς όφελος των πολιτών τους πόρους και τις υποδομές του Δήμου. Για να κάνουμε την καθημερινότητά μας ευκολότερη και πιο αποδοτική. Τι καθιστά άλλωστε κάθε δημοτική αρχή που σέβεται τον εαυτό της επιτυχημένη, εκτός από τα να λειτουργεί ως ο  θεσμός εκείνος που εξυπηρετεί την καθημερινότητα των δημοτών;

Οι υποσχέσεις είναι ανέξοδες στην Ελλάδα, αυτό έχει καταγραφεί πια στην ιστορία και ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Μπορεί όμως κάθε άνθρωπος να αμφισβητήσει τις προθέσεις όσων κρύβουν πίσω από τη ματαιοδοξία και τη δίψα τους για τη καρέκλα, τα μεγάλα εκείνα λόγια που τους κάνουν να φαίνονται σπουδαίοι. Θέτω τον εαυτό μου στην κρίση κάθε πολίτη του Δήμου Λαμιέων μακριά και πέρα από τη λογική αυτή κι εκεί ακριβώς  βρίσκεται η μοναδική υπόσχεση που δίνω αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό μου.

Σκοπός μου είναι να υπηρετήσω την αλλαγή της πόλης μου προς την σωστή κατεύθυνση,  χωρίς όμως να αφομοιωθώ με τα τετριμμένα και τα κακώς κείμενα. Αγαπάω τη Λαμία. Αγαπάω την ευθύνη. Τα δυο αυτά μαζί είναι το όραμά μου για το αύριο. Αυτό και η αξιοπρέπειά μου.

Του Νίκου Πάπουτσα

δικηγόρου

Υποψήφιου Δημοτικού Συμβούλου για το Δήμο Λαμιέων