O Nίκος Κέλλας είναι ένας άνθρωπος ξεχωριστός. Το αποδεικνύει άλλωστε και η ζωή του αφού εγκατέλειψε το marketing και την καριέρα στην Ελβετία για να γυρίσει στον Ασπροπόταμο Τρικάλων και να πάρει τα βουνά.
Επάγγελμα, νεοβοσκός! Στο ένα χέρι τη γκλίτσα, στο άλλο το smartphone. Τον γνωρίσαμε μέσα από τις φωτογραφίες που ανεβάζει στο instagram και είμαστε μαζί με περισσότερους από 2000 ακόμη χρήστες, πιστοί ακόλουθοι του.
Ο new age βοσκός, Νίκος Κέλλας μιλά LamiaNOW για τη ζωή του. Γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα Τρίκαλα. Αργότερα έφυγε για σπουδές στη Φινλανδία και την Ελβετία. Μετά για Ρωσία… Σήμερα, στον Ασπροπόταμο παντρεύει τον αστικό με τον αγροτικό κόσμο, δίνει παραδείγματα σεβασμού της φύσης και της κτηνοτροφίας, ψήνει μεζέδες στα κάρβουνα, και ατενίζει τον ορίζοντα αναπνέοντας βουνίσιο αέρα…
Συνέντευξη στην Λίλιαν Χαχοπούλου
Η στροφή στην καριέρα
“Οι περισσότεροι από όσους φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ονειρεύονται κάποτε να πάρουν σύνταξη να γυρίσουν στον τόπο τους. Με ένα αίσθημα εγκλωβισμού ανάμεσα σε μια ξένη χώρα και σε έναν αγώνα για επιβίωση. Εγώ δεν περίμενα τη σύνταξη. Γύρισα στην πατρίδα μου και έγινα κτηνοτρόφος. Ένα επάγγελμα συμβατό με την ανθρώπινη φύση. Τώρα ζω με τη γυναίκα μου, στο βουνό, σε ένα τροχόσπιτο. Με έναν δύσκολο αλλά απλό και όμορφο τρόπο ζωής. Δεν μπορώ να ακούω τους κτηνοτρόφους που λένε πως δουλεύουν. Δεν δουλεύεις, ζεις μαζί με τα πρόβατα. Κινείσαι μαζί τους όταν ψάχνουν για βοσκή, γεννάς μαζί τους όταν γεννούν. Και δεν σας απαντάω πόσα πρόβατα έχω, γιατί εμείς οι βλάχοι ποτέ δεν μαρτυράμε τον αριθμό. Πάντως έτσι γενικά, δεν έχω πολλά….»
Να τρώτε πρόβειο, όλα τα άλλα είναι σχεδόν μούφες!
“Να τρώτε πρόβειο. Είναι το μόνο που έχει γεύση. Μοσχάρι, γαλοπούλα, κοτόπουλο, χοιρινό, όλα είναι εντατικής πάχυνσης. Ακόμα και τα πρόβατα και τα γίδια τα έχουν σταβλίσει σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Αφήνω τα πρόβατα μου να μεγαλώνουν και να τρέφονται στη φύση. Η βοσκή και η διαφορετική βλάστηση σε κάθε περιοχή της ελλάδας είναι αυτή που δίνει τη γεύση και διαφοροποιεί το κάθε κρέας. Όπως και οι διαφορετικές ντόπιες ράτσες. Αυτή η βοσκή είναι που δίνει ακόμα την υπεραξία στη φέτα. Άλλη γεύση έχει η φέτα που παράγεται από ένα κοπάδι που βόσκει στην ελληνική ύπαιθρο και άλλη από ζώα που σταβλίζονται και παίρνουν φάρμακα…
Το smartphone και το insta….
¨To instagram το άνοιξα για να μαθαίνω και να μαθαίνουν οι φίλοι μου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τα νέα μου. Ανεβάζω φωτογραφίες από την καθημερινότητα μου. Η αγαπημένη μου είναι, η προτελευταία από αυτές που ανέβασα. Μια μικρή φωτιά που άναψα να ζεσταθώ και τριγύρω τα βουνά, ο ουρανός, ο ορίζοντας…
Στη συλλογή του βλέπουμε το κοπάδι του,εικόνες από greek breakfast ή αλλιώς…αυγά μάτια από κότα αλανιάρα και χειροποίητη τυρόπιτα της μαμάς, τοπία από το βουνό. Ένας λογαριασμός που “μυρίζει” καθαρό αέρα αλλά και καθαρό μυαλό. Ο άνθρωπος δεν θέλει πολλά για να ζήσει, λέει ο ίδιος…
Όχι κάμερες και μικρόφωνα παρακαλώ…
Ο Νίκος Κέλλας δεν αγαπά τη δημοσιότητα, δεν ενοχλεί και δεν τον ενοχλούν οι πολιτικοί, δεν τον νοιάζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα, ούτε και τα κουτσομπολιά. Θα μιλήσουμε σαν φίλοι μας ξεκαθάρισε και αυτό για να πω δυο λόγια, μπας και παρακινηθεί και κάνας άλλος. Όχι απαραίτητα να γίνει κτηνοτρόφος αλλά να κάνει μια δουλειά παραγωγική και με άλλα κριτήρια εκτός το αναμενόμενου κέρδους. Ώστε να κάνει καλά τη δουλειά του. Γιατί ο τόπος μας, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα!
Όση ώρα κουβεντιάζουμε προσπαθώ να τον φανταστώ στην Φινλαδία, στη Ρωσία, στην Ελβετία. Σαν έναν από τους χιλιάδες νέους με πτυχία και μεταπτυχιακά. Να κυνηγά την επιβίωση σε εταιρίες, σε πολυεθνικές. Να τρέχει με το ρολόι στο χέρι από meeting σε meeting και από πρέπει σε πρέπει, ανάμεσα σε πλασματικά πρότυπα επιτυχίας που άλλοι έχουν επιβάλει… Ξανακοιτάζω τις φωτογραφίες του. Τώρα μπορώ να δω πίσω από τις εικόνες, πόσο δίκιο είχε να αφήσει πίσω του το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα και να γυρίσει στο χωριό. Να κάνει το πραγματικό του όνειρο πράξη χωρίς να περιμένει τη σύνταξη.
Βλέπω έναν άνθρωπο ευτυχή, ανάμεσα στο κοπάδι του, στις λάσπες, στην κοπριά, στις πέτρες, στο κρύο. Βλέπω έναν άνθρωπο που βρήκε το δικό του αληθινό νόημα της ζωής σε κάθε τι απλό και αυθεντικό. Σε δυό αυγά μάτια, στην τυρόπιτα της μάνας, στο τυρί από τα χέρια της γυναίκας του, στα τσιμπούσια με τους φίλους, στο κλαρίνο που ακούγετε από το τρανζιστοράκι. Θαυμάζω…
https://www.instagram.com/nikoskellas/
