Μια τραγική ιστορία που έζησε σήμερα το πρωί περιγράφει ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Ξενοφών Κοντιάδης.
Στην πολυκατοικία όπου διατηρεί το γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας, εντόπισε νεκρό έναν άνδρα που όπως όλα δείχνουν ήταν διαρρήκτης που έπεσε στον φωταγωγό στην προσπάθειά του να διαρρήξει κάποιο γραφείο.
Ο κ. Κοντιάδης περιγράφει τα όσα έζησε ως εξής:
«Το πρωί τηλεφώνησαν τα παιδιά από το γραφείο να μου πουν ότι ένα αιρκοντίσιον στον φωταγωγό, μπροστά στο παράθυρο της κουζινίτσας, ξεκόλλησε και κρέμεται στο κενό. Τους είπα να καλέσουν τον τεχνικό να το φτιάξει. Ο τεχνικός παραξενεύτηκε, ανέβηκε στην ταράτσα να δει αν είχε πέσει κάποιο αντικείμενο στον φωταγωγό, βρήκε παραβιασμένο το σκέπαστρο και δίπλα παρατημένα εργαλεία και σκοινιά. Λίγη ώρα μετά καταλάβαμε ότι έξι ορόφους πιο κάτω βρισκόταν ένα ακίνητο σώμα.
Κλήθηκε η αστυνομία, ασθενοφόρο, ύστερα η πυροσβεστική. Έσπευσα στο γραφείο. Από ένα παράθυρο του ισογείου φτάσαμε στον νεκρό άντρα. Διπλωμένος στο δάπεδο του φωταγωγού, χωρίς εμφανή τραύματα, μόνο με κάποιες αμυχές στο κεφάλι. Σήμανση, φωτογραφίες, καταγραφή. Τον τραβήξαμε έξω, ένας μικρόσωμος 35άρης με γκριζαρισμένα μαλλιά, χωρίς στοιχεία ταυτότητας.
Τα γραφεία κηδειών, μου είπε ο αξιωματικός της αστυνομίας, δεν παραλαμβάνουν νεκρούς αγνώστων στοιχείων επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μείνουν απλήρωτα. Μόνο ένα γραφείο στην Ομόνοια δεν αρνείται αυτή την αποστολή, όπως και έγινε. Τα αποτυπώματα παίρνονται στο νεκροτομείο. Μου είπε επίσης ότι πριν από λίγες μέρες ένα παρόμοιο δυστύχημα έγινε σε κοντική πολυκατοικία. Εκεί η σωρός βρέθηκε την άλλη μέρα διαμελισμένη.
Ο διαρρήκτης φαίνεται πως είχε συνεργό, που μόλις είδε μέσα στη νύχτα τον άντρα να πέφτει το έβαλε στα πόδια, αφήνοντας εργαλεία και σκοινιά στην ταράτσα. Αν δεν είχε χτυπήσει πάνω στα αιρκοντίσιον, που ξεκόλλησαν από τον τοίχο και τα είδε η εργαζόμενη από το παραθυράκι του φωταγωγού, ίσως η σωρός να ήταν ακόμη εκεί. Δυστυχισμένοι άνθρωποι, που ρισκάρουν τη ζωή τους για να μπουν σε χώρους γραφείων, αναζητώντας τι; Κάποιος, κάποια ίσως ακόμη να τους περιμένει.
Όταν βλέπεις μπροστά σου διπλωμένο το ακίνητο σώμα οι ηθικολογίες περισσεύουν. Μένει μόνο η γυμνή αίσθηση της λεπτής γραμμής που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο. Νύχτα, στον φωταγωγό ενός κτιρίου γραφείων στο κέντρο της πόλης».
