Τρεις ταινίες, που κάνουν πρεμιέρα σήμερα, διευρύνουν τον ορίζοντα των επιλογών μας. Φέρουν στο προσκήνιο το γουέστερν, τη «φούσκα» της αμερικανικής κτηματαγοράς που παρ’ ολίγον να τινάξει στον αέρα την παγκόσμια οικονομία το 2008, αλλά και τα προβλήματα της γυναίκας στο σημερινό Ιράν. Από πλουραλισμό, άλλο τίποτα!
Στο «Μεγάλο σορτάρισμα» (****), από το ομότιτλο βιβλίο του Μάικλ Λιούις, ο σκηνοθέτης Ανταμ Μακ Κέι παρουσιάζει με χιούμορ, αλλά και με ακρίβεια ντοκιμαντερίστα, το μεγαλύτερο οικονομικό θρίλερ των καιρών μας: την κατάρρευση των ενυπόθηκων ομολόγων που γκρέμισε την κραταιά Lehman Brothers. Τα γεγονότα είναι αληθινά και ο βασικός ήρωας της ταινίας, ο Μάικλ Μπέρι, ιδιοκτήτης μικρής επενδυτικής εταιρείας, υπαρκτό πρόσωπο.
Ο Μπέρι ήταν μονόφθαλμος, είχε γυάλινο το ένα μάτι του, αλλά πιο διορατικός από τους «τυφλούς» κροίσους της Γουόλ Στριτ που κρατούσαν ολόκληρο τον κόσμο στα χέρια τους. Το 2005, σκαλίζοντας στα συμβόλαια ενυπόθηκων δανείων, ανακάλυψε πως η Αμερική, που ζούσε μέρες ευφορίας, είχε αποκοιμηθεί πάνω σε μια τεράστια φούσκα. Ο Μπέρι, ψυχρός ορθολογιστής, μόλις είχε ανακαλύψει τη μεγαλύτερη επενδυτική ευκαιρία. Στράφηκε στην αγορά παραγώγων ποντάροντας στα «σκουπίδια», στα οποία οι οίκοι αξιολόγησης, από άγνοια (;), έβαζαν ΑΑΑ. Δεν ήταν ο μόνος που στοιχημάτισε στην καταστροφή.
Στον «Χρυσοθήρα» του Τσάπλιν, ο πλούτος για να εξορυχθεί απ’ το χιόνι απαιτούσε σωματική δύναμη και αγριότητα. Στο «Μεγάλο σορτάρισμα», η «εξόρυξή» του θέλει κυνισμό, επιπολαιότητα και άγνοια κινδύνου, νεύρα τζογαδόρου, αλλά και θράσος για να παίζει τόσο χοντρά με τα λεφτά των άλλων.
Ο Μακ Κέι καταφέρνει να αφηγηθεί διασκεδαστικά αυτό που οι οικονομολόγοι πασχίζουν να μας εξηγήσουν με απλό τρόπο τα τελευταία χρόνια. Παίζουν: Κρίστιαν Μπέιλ, Στιβ Καρέλ, Ράιαν Γκόσλινγκ, Μπραντ Πιτ.
Από τη Γουόλ Στριτ στην Αγρια Δύση του Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος επιστρέφει προκλητικός με το γουέστερν «Οι μισητοί οκτώ» (***). Στην ουσία αποδομεί το είδος με σαρδόνιο χιούμορ και βία που κάποιες στιγμές γίνεται ενοχλητική. Μπορούμε να εκλάβουμε την ταινία και σαν μια απάντησή του στους «Ασυγχώρητους» του Κλιντ Ιστγουντ. Ενας λευκός κι ένας έγχρωμος, κυνηγοί κεφαλών και οι δυο τους, αποκλείονται από μια σφοδρή χιονοθύελλα σε ένα χάνι. Ο έγχρωμος μεταφέρει τρία πτώματα επικηρυγμένων παρανόμων και ο λευκός μία ζωντανή φόνισσα, την οποία έχει δέσει με αλυσίδα από το χέρι του (η σχέση τους με λίγη φαντασία θυμίζει τον «Πόλεμο των Ρόουζ»)». Στο χάνι τούς περιμένουν τέσσερις μυστηριώδεις καουμπόηδες. Παίζουν: Σάμιουελ Τζάκσον, Κερτ Ράσελ, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Τιμ Ροθ, Μπρους Ντερν.
Στην «Ιστορία της Ναχίντ» (**) της Ιντα Παναχαντέ, μια διαζευγμένη θέλει να ξαναπαντρευτεί. Το τίμημα, όμως, είναι βαρύ: θα χάσει την επιμέλεια του γιου της.
