Με την ίδια μιζέρια που έκλεισε την προηγούμενη χρονιά ξεκίνησε και τη φετινή η ΑΕΚ!
-Advertisement-
Παγιδευμένη από τον Παναιτωλικό και αβοήθητη από τον προπονητή της, η «Ένωση» δεν κατάφερε να αποφύγει μια ακόμα γκέλα στην έδρα της (0-0).
Ενώ ο Πορτογάλος καθυστερούσε να κάνει τις αλλαγές που «φώναζε» ότι χρειαζόταν η ομάδα, ο Κυριακίδης κατέβαζε ρολά μπροστά από την εστία του και ο απογοητευμένος κόσμος των «κιτρινόμαυρων» ξεσπούσε σε αποδοκιμασίες για την πέμπτη ισοπαλία (!) σε οκτώ ματς στο ΟΑΚΑ.
Πώς έπαιξε
Καμία έκπληξη -τουλάχιστον όσον αφορά στον καταρτισμό της ενδεκάδας- δεν επεφύλαξε ο Ζοσέ Μοράις. Ο Πορτογάλος άφησε εκτός αποστολής τον Αλμέιδα (όπως και τον Βράνιες που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής) και όπως αναμενόταν ξεκίνησε για πρώτη φορά τον Αϊντάρεβιτς. Έτσι, ο Μάνταλος πήγε στα άκρα και το γνώριμο 4-3-3 διαμορφώθηκε ως εξής στο γήπεδο:
- Advertisement -
Το ματς
Θέληση είχε. Πάθος είχε. Σχέδιο και υπομονή στο παιχνίδι της επίσης είχε. Αυτό που δυσκολευόταν ωστόσο να βρει η ΑΕΚ ήταν ξανά το ίδιο με… πέρυσι: Το εύκολο γκολ. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που «ομολογούσε» από το πρώτο λεπτό την πρόθεσή του να κλειστεί και να κλέψει την ισοπαλία, η ομάδα του Μοράις επεδίωξε μεθοδικά στην αρχή να τον απειλήσει. Τον στρίμωξε από νωρίς στην περιοχή του. Και πριν συμπληρωθεί πεντάλεπτο, του είχε ήδη στείλει το μήνυμα, με σουτ του φουριόζου Αϊντάρεβιτς να απομακρύνεται δύσκολα από τον Κυριακίδη.
Ωστόσο το παιχνίδι του Σουηδού (που προτιμούσε να παίζει παράλληλα και όχι κάθετα) δεν βοηθούσε για να διασπαστεί το τείχος. Ούτε τα ανεβάσματα του ορεξάτου Γκάλο κι οι ατομικές ενέργειες του Πατίτο. Γιατί ο Μάνταλος είχε τα γνωστά προβλήματα στα δεξιά. Ο Πέκχαρτ ήταν κλεισμένος. Κι η περιοχή των φιλοξενούμενων ήταν συνεχώς… γεμάτη από κόσμο. Είτε λοιπόν ο Πέκχαρτ έκανε προβολή (σε άστοχη έξοδο του Κυριακίδη) είτε οι Γιόχανσον-Πατίτο-Σιμόες έκαναν διαδοχικά σουτ στις καθυστερήσεις το ημιχρόνου πάντα βρισκόταν κάποιο… πόδι να κοντράρει σωτήρια για τον Παναιτωλικό.
-Advertisement-
=Advertisement=
Δυστυχώς όμως για την ΑΕΚ, το σκηνικό δεν διατηρήθηκε απλώς μετά την ανάπαυλα. Αλλά όσο περνούσε η ώρα γινόταν και πιο αγχωτικό για τον κόσμο της. Και πώς να μην ήταν έτσι, από τη στιγμή που έβλεπε τις «γιόμες» των «κιτρινόμαυρων» να πολλαπλασιάζονται. Τον προπονητή να αργεί χαρακτηριστικά να κάνει αλλαγή. Και όταν την έκανε, να διατηρεί την ανορθογραφία του Μάνταλου στα άκρα, βγάζοντας τον Πατίτο και στέλνοντας αριστερά τον Μπακασέτα. Έστω κι αν ο Πορτογάλος πήγε άμεσα να… δικαιωθεί, με τους δυο να συνεργάζονται και την κοντινή κεφαλιά του αρχηγού να καταλήγει λίγο έξω.
Βέβαια τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ακόμα χειρότερα για την «Ένωση»: Αν ο Κλέσιο ήταν πιο ψύχραιμος και δεν σπαταλούσε τετ-α-τετ που του κέρασε (με ολέθριο λάθος) ο Κολοβέτσιος. Και -απ’ την άλλη- η ΑΕΚ θα μπορούσε να σώσει την παρτίδα: Αν δεν έπεφτε στον εκπληκτικό Κυριακίδη. Γιατί την ώρα που ο Μοράις έκανε -έστω και αργά- αλλαγές (ρίχνοντας Βάργκας και Χριστοδουλόπουλο), ο γκολκίπερ του Παναιτωλικού έκανε… μαγικά. Και επεμβαίνοντας με φοβερές επεμβάσεις (σε βολέ του Γιόχανσον, σουτ του Σιμόες και αμαρκάριστη κεφαλιά του Λαμπρόπουλου στο 93’) έβαζε την υπογραφή του σε μια ακόμα καταθλιπτική βραδιά για τους φίλους της «Ένωσης».
